Toen de Amerikaanse tournee van de Yardbirds in 1966 in oktober vorderde, werd Jeff Beck steeds ongelukkiger. Hij en frontman Keith Relf konden blijkbaar niet met elkaar opschieten. Hij smachtte naar een sterretje. Hij hield niet van de pop-georiënteerde Dick Clark gesponsorde concerten, of de krappe accommodatie in de charterbus.
Hij miste het vereiste enthousiasme, en miste dan zelfs alle data. Op 31 oktober, werd hij afgezet op een vliegveld in Corpus Christi, Texas. Niet lang daarna kondigden de Yardbirds het vertrek van Jeff Beck aan, wegens gezondheidsredenen.
Toegevoegd na het vertrek van de aan regels gebonden Eric Clapton, leidde Beck de groep naar meer experimentele gebieden, toen nieuwe internationale en psychedelische invloeden een thuis begonnen te vinden in hun repertoire. Zijn diep interessante, diep invloedrijke ambtstermijn bij de Yardbirds had minder dan twee jaar geduurd.
“Jeff Beck was een geweldige toevoeging aan de band nadat Eric was vertrokken, en hij was het vooral die verantwoordelijk was voor het meenemen van die blues ideeën naar een andere wereld van gekke geluiden, feedback en oneerbiedigheid,” bevestigt Jim McCarty, in een exclusieve Something Else! Sitdown. “Jeff was een behoorlijk wild karakter, erg opgefokt en onvoorspelbaar. Als het werkte met hem was het geweldig, maar het kon ook heel moeilijk zijn.”
Ze zouden slechts één studioalbum opnemen – Roger the Engineer, uitgebracht op 15 juli 1966 – maar toch waren de meeste van de Yardbirds Top 40-hits uit het Jeff Beck-tijdperk. Dit leidde er ongetwijfeld toe dat ze op de door Clark gesponsorde package dates met popgerichte acts verschenen, wat voor Beck de druppel was, zo lijkt het.
“We werden gecontracteerd om een Dick Clark tour door de V.S. te doen – wat betekende dat we ongeveer 30 avonden achter elkaar moesten spelen, misschien meer dan één show per avond, reizend in een bus met alle andere bands,” voegt McCarty toe. “Niet de beste beslissing voor ons, omdat de andere bands allemaal zo verschillend waren – Gary Lewis, Sam the Sham? Jeff kon er niet tegen en verdween na de eerste show. Dat was het, wat ons betreft.
Jeff Beck had de leadgitaar taken gedeeld met Jimmy Page tijdens zijn laatste tijd bij de Yardbirds, en hij zou “Beck’s Bolero” opnemen met een pick-up band met Page om een gevierde solocarrière te lanceren. De line-up voor die single bevatte ook Page’s toekomstige Led Zeppelin bandgenoot John Paul Jones.
- Auteur
- Recent Posts
- Nick DeRiso’s Best of 2015 (Rock + Pop): Billy Gibbons, Toto, Death Cab for Cutie, Joe Jackson – 18 januari 2016
- Nick DeRiso’s Best of 2015 (Blues, Jazz + R&B): Boz Scaggs, Gavin Harrison, Alabama Shakes – 10 januari 2016
- Nick DeRiso’s Best of 2015 (Reissues + Live): John Oates, Led Zeppelin, Yes, Faces + anderen – 7 januari 2016