Hunter Bennett

Een overactieve schildklier is een van de meest voorkomende hormonale problemen die de moderne mens teisteren. Het kan invloed hebben op uw stofwisseling, uw gewicht, uw cardiovasculaire gezondheid, en zelfs uw emotionele welzijn.

Maar wat is het, en nog belangrijker, hoe beïnvloedt het uw trainingsmogelijkheden?

Wat is hyperthyreoïdie?

Uw schildklier is aantoonbaar een van de belangrijkste onderdelen van uw endocriene systeem. Het is een zeer kleine klier (die eigenlijk de vorm van een vlinder heeft) die aan de basis van uw nek zit, net onder uw adamsappel.

Nou, uw schildklier is waar u de twee belangrijkste hormonen maakt en afscheidt die uw stofwisselingssnelheid regelen, zijnde Triiodothyronine (of kortweg T3) en Thyroxine (of kortweg T4).

Dit alles in overweging nemend, hyperthyreoïdie treedt op wanneer uw schildklier overactief wordt, en te veel schildklierhormoon begint af te scheiden – wat in feite uw stofwisselingssnelheid versnelt (Premawardhana, 2006).

Wat zijn de symptomen van hyperthyreoïdie?

Gezien het feit dat hyperthyreoïdie uw stofwisseling kan versnellen, kan het ook komen met verschillende geassocieerde symptomen – waarvan sommige veel ernstiger zijn dan andere (Girgis, 2011).

• Verhoogde eetlust
• Fidgeting en rusteloosheid
• Onvermogen om zich te concentreren
• Weekheid
• Het ontstaan van een onregelmatige of snelle hartslag
• Slaapproblemen, en zelfs slapeloosheid
• haaruitval
• snel en onverklaarbaar gewichtsverlies

In combinatie met deze veel voorkomende bijwerkingen, is het ook belangrijk op te merken dat omdat hyperthyreoïdie een enorme toename van uw energie-uitgaven veroorzaakt, het u in een bijna constante staat van katabolisme kan laten.

Dit betekent dat als het niet wordt gecontroleerd, het ook kan leiden tot spierverspilling en bijbehorende dalingen in botmineraaldichtheid.

Niet goed.

Gerelateerd artikel: Exercising With Thyroid Disorders

Wat zijn de oorzaken van hyperthyreoïdie?

Hyperthyreoïdie is vrij uniek, omdat het kan worden veroorzaakt door een aantal verschillende factoren, met als meest voorkomende de ziekte van Graves.

De ziekte van Graves is een auto-immuunaandoening die ervoor zorgt dat bepaalde antilichamen die in uw lichaam worden gemaakt, de schildklier stimuleren. Deze stimulatie zorgt ervoor dat de klier te veel schildklierhormoon afscheidt, wat resulteert in het begin van hyperthyreoïdie.

Enkele andere veel voorkomende oorzaken van hyperthyreoïdie zijn:

• Er wordt te veel jodium via de voeding opgenomen, wat een belangrijke verbinding is die wordt gebruikt bij de productie van beide schildklierhormonen.
• Inflammatie van de schildklier, waardoor de schildklierhormonen letterlijk uit de klier lekken.
• De ontwikkeling van een tumor op de eierstokken of testikels kan de verhoogde afscheiding van schildklierstimulerend hormoon veroorzaken, wat zal werken om de afscheiding van schildklierhormonen te verhogen.
• De ontwikkeling van een goedaardige tumor op de schildklier kan ook de productie van schildklierhormoon versnellen.

Omdat de oorzaken van de ziekte zo gevarieerd kunnen zijn, is het noodzakelijk dat u advies inwint van een medische professional om een passend behandelingsplan te optimaliseren.

Wat zijn de behandelingen voor hyperthyreoïdie?

Zoals er verschillende mogelijke oorzaken van hyperthyreoïdie zijn, kan het ook op een groot aantal verschillende manieren worden behandeld. Enkele van de meest voorkomende behandelingen zijn:

• Medicatie: Bepaalde medicijnen (bekend als anti-thyroïd medicijnen) kunnen werken om de schildklier te downreguleren, waardoor de productie van schildklierhormoon wordt verlaagd en
• Radioactief jodium: is een meer ernstige behandelingsoptie die een deel van de cellen doodt die schildklierhormonen produceren. Dit vermindert bijgevolg de hoeveelheid schildklierhormoon die door de klier wordt geproduceerd.
• Chirurgie: in sommige zeer ernstige gevallen kan een deel van de schildklier operatief worden verwijderd.

Het is ook vermeldenswaard dat er enig bewijs is dat het aanbrengen van enkele belangrijke dieetveranderingen ook kan helpen bij het verbeteren van de symptomen (Sharma, 2014; Wu, 2015).

Deze veranderingen omvatten het eten van een dieet rijk aan:

• Kruisbloemige groenten: zoals broccoli, bok choy, spruitjes, boerenkool, en bloemkool.
• IJzerrijke voedingsmiddelen: zoals bonen, noten, zaden, volle granen, gevogelte, en rood vlees.
• Seleniumrijk voedsel: zoals paranoten, couscous, chiazaden, champignons, thee, lamsvlees, uit zemelen, en kalkoen.

Sporten met onbehandelde hyperthyreoïdie: wat u moet weten

Nu, met dit alles in gedachten, vraagt u zich misschien af “Kan ik sporten met een overactieve schildklier?”, of zelfs “maakt lichaamsbeweging hyperthyreoïdie erger?”

Het antwoord is simpel: ja, u kunt sporten – er zijn echter enkele voorbehouden (McAllister, 1995).

In de eerste plaats wordt hyperthyreoïdie al geassocieerd met een verhoogde hartslag in rust, evenals tijdens het sporten. Als je sport met onbehandelde hyperthyreoïdie, dan kan deze overbelasting van het hart de potentie hebben om cardiovasculaire disfunctie te veroorzaken, wat natuurlijk niet zo goed is.

Ten tweede, met hyperthyreoïdie, is je metabolisme al verhoogd.

Ik heb al uitgelegd hoe dit betekent dat je energie-uitgaven altijd door het dak zullen gaan. Dit alleen al kan leiden tot gewichtsverlies, een afname van de spiermassa en een afname van de botmineraaldichtheid.

Als gevolg hiervan kan lichaamsbeweging in een onbehandelde toestand deze problemen verergeren door uw energieverbruik nog verder te verhogen. Uiteindelijk betekent dit allemaal dat u zeer selectief moet zijn met de oefeningen die u kiest uit te voeren.

Nu, met dit alles in gedachten, is er recent bewijs dat suggereert dat weerstandstraining eigenlijk een zeer nuttige optie kan bieden.

Dit onderzoek heeft aangetoond dat als mensen met hyperthyreoïdie slechts twee keer per week aan krachttraining doen, ze een toename in spiermassa, normalisatie in hun metabolisme en zelfs een toename in botmineraaldichtheid zullen zien (Bousquet-Santos, 2006).

Kortom, het kan veel van de negatieve effecten die gepaard gaan met hyperthyreoïdie omkeren.

Hoe krijg je hyperthyreoïdie onder controle

Ongetwijfeld het belangrijkste als het gaat om het onder controle krijgen van je hyperthyreoïdie is om eerst professioneel medisch advies in te winnen. Hoe saai het ook mag klinken, aangezien een overactieve schildklier door een aantal verschillende dingen kan worden veroorzaakt, moet het op individuele basis worden aangepakt.

Terwijl u deze eerste stap onderneemt, is het ook de moeite waard om enkele van de hierboven genoemde dieetveranderingen door te voeren om uw schildklier beter te helpen reguleren. Dit zal het proces van het terugbrengen van uw schildklierwaarden naar normaal helpen vergemakkelijken.

Het is belangrijk op te merken dat als u al lange tijd lijdt aan niet gediagnosticeerde hyperthyreoïdie, dan kan dit proces wat meer tijd in beslag nemen – wat op zijn beurt uw terugkeer naar lichaamsbeweging kan verlengen.

Dat brengt ons mooi bij ons volgende punt…

Een veilige terugkeer naar lichaamsbeweging

In mijn ogen is het beste uitgangspunt om weer te gaan sporten de introductie van lichte aerobe activiteit, in combinatie met een aantal eenvoudige spierversterkende oefeningen.

Denk aan yoga, tai chi, en gewichttraining met lichtere belastingen.

Mettertijd zou u ernaar streven om te voldoen aan de aanbevolen richtlijnen van 150 minuten aërobe oefening per week, en een minimum van twee spierversterkende activiteiten per week – maar eerst moet u er geleidelijk aan in komen.

Gerelateerd artikel: Atriale Fibrillatie, Oefening & Gezondheid

Wat zijn de voordelen van lichaamsbeweging bij hyperthyreoïdie?

De voordelen van lichaamsbeweging bij een overactieve schildklier (zodra u uw schildklierwaarden onder controle hebt, natuurlijk) zijn dus heel erg zoals je zou verwachten – uiterst positief, en zeer gevarieerd (Bousquet-Santos, 2006; Cutovic, 2012).

Deze voordelen omvatten:

• Betere gewichtsbeheersing
• Verbeterde spierfunctie, kracht, en uithoudingsvermogen
• Betere cardiovasculaire en metabolische gezondheid
• Verhoogde botdichtheid
• Betere geestelijke gezondheid
• Verbeterde kwaliteit van leven

Er is zelfs enig bewijs dat de uitvoering van een langdurig oefenprogramma met zowel aërobe oefening als krachttraining kan leiden tot blijvende verbeteringen in de schildklierhormoonspiegels.

Ongelooflijk genoeg kunnen deze verbeteringen zelfs de behoefte aan medicatie bij langdurige hyperthyroïdie-patiënten verminderen. Dit suggereert dat lichaamsbeweging een van de beste manieren kan zijn om hyperthyreoïdie onder controle te houden.

Take Home Message

Hyperthyreoïdie is een chronische aandoening die resulteert in de overmatige afscheiding van uw schildklierhormonen. Na verloop van tijd kan dit leiden tot een duidelijke toename van de stofwisseling, in combinatie met spierafbraak, afname van botdichtheid, en zelfs cardiovasculaire disfunctie.

Gelukkig is het geen doodvonnis.

Er is een groeiende hoeveelheid bewijs dat suggereert dat wanneer gebruikt in combinatie met traditionele behandelingsopties, zowel dieet als lichaamsbeweging blijvende verbeteringen in de schildklier niveaus kan veroorzaken. Dit biedt een potentiële langetermijnbehandeling voor hyperthyreoïdie.

Premawardhana, L. D. K. E., and J. H. Lazarus. “Management van schildklieraandoeningen.” Postgraduate medical journal 82.971 (2006): 552-558.

Girgis, Christian M., Bernard L. Champion, and Jack R. Wall. “Current concepts in Graves’ disease. Therapeutic advances in endocrinology and metabolism 2.3 (2011): 135-144.

Sharma, Ruchita, Shantanu Bharti, and KVS Hari Kumar. “Dieet en schildklier-mythes en feiten.” Journal of Medical Nutrition and Nutraceuticals 3.2 (2014): 60.

Wu, Qian, et al. “Lage seleniumstatus van de bevolking is geassocieerd met verhoogde prevalentie van schildklieraandoeningen.” The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism 100.11 (2015): 4037-4047.

McAllister, Richard M., Michael D. Delp, and M. Harold Laughlin. “Schildklierstatus en inspanningstolerantie.” Sports Medicine 20.3 (1995): 189-198.

Bousquet-Santos, Kelb, et al. “Weerstandstraining verbetert spierfunctie en lichaamssamenstelling bij patiënten met hyperthyreoïdie.”. Archives of physical medicine and rehabilitation 87.8 (2006): 1123-1130.

Cutovic, Milisav, et al. “Gestructureerd oefenprogramma verbetert functionele capaciteit en vertraagt terugval bij euthyroïde patiënten met de ziekte van Graves.”. Disability and Rehabilitation 34.18 (2012): 1511-1518.