“Deze kwelling is licht en van voorbijgaande aard.”

Hoe zeg je dat tegen een jonge vrouw die net op traumatische wijze haar man heeft verloren? Tegen een vrouw die lijdt onder onvruchtbaarheid? Tegen de kinderen die hun vader verloren hebben? Of tegen de man met een dodelijke diagnose?

Zulke beproevingen voelen niet kortstondig aan. Nee. In plaats daarvan drukken zulke beproevingen hun stempel op ons leven. Mensen worden voor altijd veranderd door dit soort lijden. Terwijl velen om hen heen doorgaan, zullen zij die een groot verlies lijden soms vragen, littekens en verdriet dragen zolang zij leven.

En toch moet deze uitspraak waar zijn, want hij staat in Gods Woord:

Want deze lichte, kortstondige verdrukking bereidt ons een eeuwig gewicht van heerlijkheid, dat alle vergelijking te boven gaat, daar wij niet zien op de dingen die gezien worden, maar op de dingen die ongezien zijn. Want de dingen die gezien worden zijn vergankelijk, maar de dingen die onzichtbaar zijn, zijn eeuwig. (2 Korintiërs 4:17-18)

We kreunen en treuren…

We hebben niet het gevoel dat onze beproeving van voorbijgaande aard is. En dit is waar we falen in ons menselijk vermogen om te begrijpen hoe mooi en langdurig de eeuwigheid zal zijn voor hen die in Jezus Christus hebben geloofd. Elke monsterlijke traan zal worden weggeveegd, elke pijn genezen, en we zullen voor eeuwig bij Jezus zijn, de Troosteres van onze ziel.

We kunnen zo’n opluchting niet bevatten omdat we hier zijn, omgeven door hartzeer en vernietiging aan alle kanten. Onze geliefden sterven, massaslachtingen nemen toe, chronische ziekten houden aan, ongeboren baby’s worden vermoord, en kanker vernietigt. Erger nog, de zonde die in onze eigen botten zit, achtervolgt ons. De geest van ons verleden, dat wil zeggen, ons vlees, blijft ons beschamen voor eerdere zonden, terwijl hij ons opnieuw probeert te verleiden.

En met de last van deze loodzware pijn op ons hart, zuchten we met de hele schepping: “Kom spoedig, Heer. Kom spoedig.”

Want we weten dat de hele schepping tot nu toe samen heeft gekermd in de pijnen van de bevalling. En niet alleen de schepping, maar ook wijzelf, die de eerstelingen van de Geest hebben, zuchten inwendig, terwijl wij reikhalzend uitzien naar de aanneming tot zonen, de verlossing van ons lichaam. (Romeinen 8:22-23)

Met hoop

Ja, we kreunen en treuren. Maar wij zuchten en treuren met hoop.

Want in deze hoop zijn wij gered. Hoop die gezien wordt, is geen hoop. Want wie hoopt op wat hij ziet? Maar indien wij hopen op hetgeen wij niet zien, wachten wij het met geduld af.

Zo ook helpt de Geest ons in onze zwakheid. Want wij weten niet wat wij bidden moeten, zoals het behoort, maar de Geest zelf pleit voor ons met een zuchten dat te diep is voor woorden. (Romeinen 8:24-26)

Maar wij willen niet dat u, broeders, onwetend bent over hen die ontslapen zijn, opdat u niet bedroefd wordt zoals anderen die geen hoop hebben. (1 Tessalonicenzen 4:13)

Bent u bedroefd alsof uw hoop verloren is? Als alles om u heen afbrokkelt, waarop (of op wie, liever) staat u dan? Als u iets anders onder uw voeten ziet dan Jezus Christus, zult u de chaos van dit leven niet overleven. Kortstondige beproevingen zullen uw ziel meesleuren naar de diepten der wanhoop.

Met vreugde

We moeten onze hoop stellen op het leven, de dood en de opstanding van de Heiland, Jezus Christus. Alleen dan kunnen we de stormen van dit leven doorstaan.

Geloofd zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus! Naar zijn grote barmhartigheid heeft Hij ons doen herboren worden tot een levende hoop door de opstanding van Jezus Christus uit de doden, tot een erfenis die onvergankelijk, onveranderlijk en onvernietigbaar is, voor u bewaard in de hemel, die door Gods kracht door het geloof bewaakt wordt voor een verlossing die gereed is om geopenbaard te worden in de laatste tijd.

Daarin verheugt gij u, hoewel gij nu, zo nodig, een korte tijd door verschillende beproevingen bedroefd zijt geweest, opdat de beproefde echtheid van uw geloof – kostbaarder dan goud dat vergaat hoewel het door vuur beproefd wordt – zal blijken te resulteren in lof en heerlijkheid en eer bij de openbaring van Jezus Christus. (1 Petrus 1:3-7, onderstreping toegevoegd)

Wij, die ons geloof in Jezus Christus gesteld hebben, kunnen ons inderdaad verheugen, al worden wij nu voor een korte tijd door verschillende beproevingen bedroefd. Petrus geeft ons toestemming om te treuren over de beproevingen die ons te wachten staan, maar hij herinnert ons er ook aan dat onze tijd op aarde kort is. Elke beproeving die we meemaken is maar een oogwenk vergeleken met de eeuwigheid.

Kunt u zich een leven voorstellen zonder het verdriet, de ziekte en de zonde die ons teisteren? Wat dacht u van een leven dat maar doorgaat, voor eeuwig, zonder een enkel probleem? Eeuwigheid voelt vreemd voor ons; het lijkt soms onmogelijk, als we eerlijk zijn. Maar in een oogwenk zal eeuwige vreugde in de tegenwoordigheid van God onze werkelijkheid zijn.

Te midden van de harde dalen van dit leven, hebben we zoveel redenen om ons te verheugen! Zij die “wedergeboren” zijn, ontvangen niet alleen verlossing, maar ook een onomkoopbare erfenis. Deze erfenis omvat niet alleen de hemel, maar nog belangrijker, Jezus zelf. Bovendien weten we dat alles wat we meemaken gebruikt wordt voor onze heiliging. Niets van onze pijn is verspild. En tenslotte kunnen wij ons verheugen, omdat ook wij ten leven zullen worden opgewekt.

Met overwinning

Rouwen met hoop is mogelijk omdat Jezus de zonde en de dood heeft overwonnen. Omdat Jezus de dood stierf die wij voor onze zonde verdienden en door de Heilige Geest tot leven werd opgewekt, zullen zij die hun vertrouwen in Hem stellen, op een dag ook opstaan. De dood heeft geen heerschappij meer over ons!

We zullen tot in alle eeuwigheid samen roepen: “O dood, waar is uw overwinning? O dood, waar is uw angel?” (1 Korintiërs 15:55). En de dood zal geen antwoord teruggeven.

Jezus heeft de slang verpletterd – hij heeft de vloek overwonnen – door zijn werk aan het kruis, precies zoals van het begin af aan van hem was voorspeld (Genesis 3:15). Wij leven in het “reeds, nog niet” van de verlossingsgeschiedenis. Het werk van de verlossing is al volbracht, en toch is de werkelijkheid nog niet volledig gerealiseerd. Hoewel we vergeven zijn en hersteld in een juiste relatie met God, voert de zonde nog steeds oorlog in onze harten. Maar de overwinning is bezegeld.

Zij zullen oorlog voeren tegen het Lam, en het Lam zal hen overwinnen, want Hij is de Heer der heren en de Koning der koningen, en zij die met Hem zijn, zijn geroepen en uitverkoren en getrouw. (Openbaring 17:14)

Wij wachten op de heerlijkheid

Vaak voelen onze kwellingen niet als kortstondig, of wel? En ik denk dat dat goed is. Misschien is ons zuchten bedoeld om ons nader te brengen tot de Enige die vreugde en vrede kan brengen te midden van de storm.

Laten we ons vastklampen aan deze waarheid: Op een dag zullen we worden opgewekt tot het leven met Christus. Op die dag zullen onze tranen verdwenen zijn en zullen we zien hoe kortstondig elke beproeving – zelfs de moeilijkst te doorgronden beproeving – werkelijk was.

Want ik meen, dat het lijden van deze tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid, die ons geopenbaard zal worden. (Romeinen 8:18)

Het voelt nu misschien niet alsof het waar zou kunnen zijn, maar het is wel waar. Moge God ons genade geven om hoopvol te zuchten en te treuren, zelfs wanneer onze kortstondige kwellingen niet zo kortstondig aanvoelen.