Abstract
Lichenoid keratosis, ook gedefinieerd als benigne lichenoid keratosis, werd door Shapiro en Ackerman geherclassificeerd als lichen planus-achtige keratosis. Klinische en dermoscopische kenmerken van lichen planus-achtige keratose kunnen variëren, en geven vaak geen bruikbare en noodzakelijke informatie om een accurate diagnose te stellen zonder het uitvoeren van een biopsie of histologisch onderzoek. Wij beschrijven 2 moeilijk op te sporen gevallen van lichen planus-achtige keratose waarbij we reflectie confocale microscopie hebben uitgevoerd. We onderstrepen het nut van dit niet-invasieve diagnostische hulpmiddel in de onduidelijke gevallen van lichen planus-achtige keratose.
© 2020 The Author(s). Gepubliceerd door S. Karger AG, Basel
Inleiding
Lichenoid keratosis (LK), ook bekend als benigne LK, lichen planus-like keratosis (LPLK), of involuting lichenoid plaque, werd voor het eerst beschreven in 1966 als een solitaire vorm van lichen planus. Het werd later geherclassificeerd als LPLK door Shapiro en Ackerman . Klinische en dermoscopische kenmerken van LK kunnen variëren, en bieden vaak geen nuttige en noodzakelijke aanwijzingen om een nauwkeurige diagnose te stellen zonder een biopsie of histologisch onderzoek uit te voeren. Hier beschrijven we 2 gevallen van LPLK’s geëvalueerd door middel van dermoscopie en reflectie confocale microscopie (RCM).
Case Reports
Een 65-jarige vrouw, zonder familiegeschiedenis van huidkanker, presenteerde zich met ta roze-violette solitaire laesie op het been van 2 jaar duur (Fig. 1a). De laesie encrustreerde sporadisch. De dermoscopie vertoonde een aspecifiek patroon van goedaardige of kwaadaardige huidtumoren. Het toonde de aanwezigheid van meerdere polymorfe vasculaire patronen (lineaire, geluste en opgerolde vaten) verspreid over de hele laesie, evenals witte en oranje stippen en kluiten (Fig. 1b). Onderzoek met RCM toonde een typisch honingraatpatroon aan in zowel de doornige als de korrelige lagen van de epidermis, met verscheidene ronde-ovale donkere structuren die overeenkomen met comedo-achtige openingen, en de aanwezigheid van langwerpige koorden die overeenkomen met acanthotische (hyperplastische) epidermis die uitpuilt tegen de ingepakte papillen (Fig. 1c). RCM toonde ook een ontstekingsinfiltraat aan de dermo-epidermale verbinding dichter bij de uitpuilende ingepakte papillen (Fig. 1d). Twee RCM blokken toonden de aanwezigheid van ontstekingscellen en melanofagen. Deze kenmerken suggereerden sterk de diagnose van een ontstoken of regressieve goedaardige keratotische laesie. Histopathologisch onderzoek bevestigde de diagnose LPLK (Fig. 1e).
Fig. 1.
a Klinisch onderzoek van een roze-violette ovale laesie op het been bij een 65-jarige vrouw. b Dermoscopie toonde de aanwezigheid van een polymorf vasculair patroon (lineaire, geluste en opgerolde vaatjes) (rode pijlen). Witte en oranje stippen en kluiten kunnen worden waargenomen (witte pijlen). c RCM-mozaïek (3 × 3 mm) toonde een typisch honingraatpatroon in de doornige en korrelige lagen van de epidermis, met verscheidene ronde, donker ovale structuren die overeenkomen met comedo-achtige openingen en de aanwezigheid van langgerekte koorden die overeenkomen met hyperplastische epidermis, die uitpuilen tegen de ingepakte papillae. d Er kan ook een ontstekingsinfiltraat in de epidermislaag worden waargenomen (pijlen). e RCM-blok toont een ontstekingsinfiltraat dat dichter bij de verdikking van de epidermis ligt. f Histopathologisch onderzoek toonde hyperkeratose, hypergranulose, en variabele acanthose met focale parakeratose van de epidermis. Een dicht lymfohistiocytair ontstekingsinfiltraat in een bandvormige horizontale dispositie is eveneens aanwezig.
De tweede laesie werd gemeld bij een 45-jarige man. Dermoscopie toonde een polymorf vasculair patroon op een zachtroze achtergrond en enkele lichtbruine gebieden in de randen die niet konden worden herleid tot een echt pigmentnetwerk (Fig. 2a). Deze kenmerken waren aspecifiek en leidden niet tot een klinische diagnose van goedaardige of kwaadaardige laesie met zekerheid. Wij voerden RCM uit waarbij de aanwezigheid van een typisch honingraatpatroon werd aangetoond, gerelateerd aan verscheidene ronde ovale donkere en hyperreflecterende structuren, toe te schrijven aan comedo-achtige openingen (Fig. 2b). Bovendien toonde een RCM-mozaïek, uitgevoerd op een dieper niveau, de aanwezigheid van langwerpige koorden, bolvormige projecties en, binnen de interpapillaire ruimten, verscheidene heldere ronde cellen, bruuske ontstekingscellen (Fig. 2c).
Fig. 2.
a Dermoscopisch beeld dat roze structuurloze gebieden toont. b RCM-mozaïek toonde de aanwezigheid van ovale hyperreflecterende structuren die overeenkomen met comedo-achtige openingen. c RCM-mozaïek op een dieper niveau toonde langwerpige koorden, bolvormige projecties en, binnen de interpapillaire ruimten, verscheidene heldere ronde cellen, bestaande in een bruusk ontstekingsinfiltraat.
Discussie
Dermoscopische analyse ondersteunt in deze gevallen geen betrouwbare diagnose wegens het ontbreken van specifieke criteria die consistent zijn met een melanocytaire laesie. Een eerdere stapsgewijze RCM-benadering voor solitaire roze laesies door Gill en Gonzalez heeft de juiste diagnose vergemakkelijkt. Na RCM onderzoek, chirurgische excisie van de laesies voor histopathologische analyse bevestigt de RCM diagnose van LK. Voor zover wij weten, is er slechts één geval beschreven door Nagrani et al. waarin melding wordt gemaakt van het nut van RCM om een onduidelijk geval van LPLK op te sporen. Als gevolg van deze moeilijkheid komt de verkeerde diagnose van LK zeer vaak voor. Zaballos et al. rapporteerden 24 gevallen van het dermoscopisch patroon van tussenstadium bij seborrheïsche keratose die overgaat in LK, en suggereerden de aanwezigheid in 63% van BCC, in 24% plaveiselcelcarcinoom, in 6% seborrheïsche keratose, en in 1% diversen. In onze gevallen werd bij dermoscopie geen perifeer grijs pigment of ander element dat strikt verband houdt met de diagnose LPLK gevonden, maar alleen de aanwezigheid van een polymorf vasculair patroon en enkele wit-bruine puntjes en kluitjes. Nagrani et al. rapporteerden het nut van RCM en dermoscopie bij de diagnose van moeilijk op te sporen LPLK, en bespraken de verschillende stadia van regressie, die resulteren in verschillende verschijningsvormen. Er zijn slechts weinig gegevens gepubliceerd over RCM-valkuilen van moeilijk te detecteren LPLK’s, die soortgelijke RCM-aspecten als onze ervaring bevestigen. In het bijzonder, typisch honingraatpatroon had betrekking op verscheidene ronde ovale donkere en hyperreflecterende structuren, toe te schrijven aan comedo-achtige openingen. Bovendien waren er enkele heldere ronde cellen die consistent waren met ontsteking, gelokaliseerd in de interpapillaire ruimten, en talrijke helder-stellate vlekken of mollige heldere cellen in de oppervlakkige dermis. Ramirez-Fort et al. meldden ook de afwezigheid van waarneembare papillen die overeenkomen met een epidermale neoplasma (d.w.z, seborrheic keratosis), waardoor de regelmatige contour van de dermo-epidermale junctie vervaagt en een juiste diagnose mogelijk wordt.
Conclusie
In conclusie, RCM is een nuttig instrument om moeilijke gevallen van LK te diagnosticeren, waarbij kenmerken worden onthuld die onzichtbaar zijn voor dermoscopische benaderingen.
Statement of Ethics
De proefpersonen hebben hun geïnformeerde toestemming gegeven om hun geval te publiceren (inclusief publicatie van beelden), en het studieprotocol is goedgekeurd door de commissie voor menselijk onderzoek van het instituut.
Disclosure Statement
De auteurs melden geen belangenconflicten met betrekking tot dit werk.
Funding Sources
None.
Author Contributions
Dr, T.C., C.L., M.D.P., V.V., en Prof. E.C., S.G., L.B. bijgedragen aan de conceptie of het ontwerp van het werk; of de verwerving, analyse, of interpretatie van gegevens voor het werk; EN het opstellen van het werk of de kritische herziening ervan voor belangrijke intellectuele inhoud; EN de definitieve goedkeuring van de versie die zal worden gepubliceerd; EN instemming om verantwoordelijk te zijn voor alle aspecten van het werk in het waarborgen dat vragen met betrekking tot de nauwkeurigheid of integriteit van een deel van het werk op passende wijze worden onderzocht en opgelost.
- Shapiro L, Ackerman AB. Solitaire lichen planus-achtige keratose. Dermatologica. 1966;132(5):386-92.
Externe bronnen
- Crossref (DOI)
- Pubmed/Medline (NLM)
- Gill M, González S. Enlightening the Pink: Use of Confocal Microscopy in Pink Lesions. Dermatol Clin. 2016 Oct;34(4):443-58.
Externe bronnen- Pubmed/Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Nagrani N, Jaimes N, Oliviero MC, Rabinovitz HS. Lichen planus-achtige keratose: klinische toepasbaarheid van in vivo reflectie confocale microscopie voor een onbestemde cutane laesie. Dermatol Pract Concept. 2018 Jul;8(3):180-3.
Externe bronnen- Pubmed/Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Ramirez-Fort MK, Al Jalbout S, Kittler H, Pellacani G, Ramirez-Fort MK. Lichenoid keratosis: niet-invasieve beeldvorming in de setting van diagnostische onzekerheid. Dermatol Pract Concept. 2013 Apr;3(2):63-5.
Externe bronnen- Pubmed/Medline (NLM)
- Crossref (DOI)
- Zaballos P, Blazquez S, Puig S, Salsench E, Rodero J, Vives JM, et al. Dermoscopic pattern of intermediate stage in seborrheic keratosis regressing to lichenoid keratosis: report of 24 cases. Br J Dermatol. 2007 Aug;157(2):266-72.
Author Contacts
Sara Mazzilli
Viale Oxford 81
Universiteit van Rome, Tor Vergata
IT-00183 Rome (Italië)
Artikel / Publicatiegegevens
Ontvangen: 27 december 2019
Accepted: 19 februari 2020
Publicished online: March 20, 2020
Issue release date: januari – aprilNumber of Print Pages: 5
Aantal figuren: 2
Aantal tabellen: 0eISSN: 1662-6567 (Online)
Voor aanvullende informatie: https://www.karger.com/CDE
Open Access License / Drug Dosage / Disclaimer
Dit artikel is gelicenseerd onder de Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel 4.0 Internationale Licentie (CC BY-NC). Voor gebruik en distributie voor commerciële doeleinden is schriftelijke toestemming vereist. Dosering van het geneesmiddel: De auteurs en de uitgever hebben alles in het werk gesteld om ervoor te zorgen dat de keuze van geneesmiddelen en de dosering die in deze tekst worden uiteengezet, in overeenstemming zijn met de huidige aanbevelingen en praktijk op het moment van publicatie. Echter, met het oog op voortdurend onderzoek, veranderingen in overheidsvoorschriften en de constante stroom van informatie met betrekking tot geneesmiddelentherapie en -reacties, wordt de lezer dringend verzocht de bijsluiter van elk geneesmiddel te raadplegen voor eventuele wijzigingen in indicaties en dosering en voor toegevoegde waarschuwingen en voorzorgsmaatregelen. Dit is vooral belangrijk wanneer het aanbevolen middel een nieuw en/of weinig gebruikt geneesmiddel is. Disclaimer: De verklaringen, meningen en gegevens in deze publicatie zijn uitsluitend die van de individuele auteurs en medewerkers en niet die van de uitgevers en de redacteur(en). Het verschijnen van advertenties en/of productreferenties in de publicatie is geen garantie, goedkeuring of bekrachtiging van de geadverteerde producten of diensten of van hun effectiviteit, kwaliteit of veiligheid. De uitgever en de redacteur(s) wijzen elke verantwoordelijkheid af voor enig letsel aan personen of eigendom als gevolg van ideeën, methoden, instructies of producten waarnaar in de inhoud of advertenties wordt verwezen.