Serratia Marcescens heeft een voorkeur voor vochtige omstandigheden, wat zijn prevalentie in badkamers, keukens en wasmachines verklaart en de roze of oranjeachtige slijmerige film die soms in de badkuip wordt achtergelaten.

Hoe komt S. Marcescens in moedermelk?

De wijze van overdracht varieert afhankelijk van de locatie, maar de meest voorkomende manier waarop Serratia Marcescens thuis in afgekolfde moedermelk terechtkomt, is door de besmetting van flessen via bacteriën die in de gootsteen van de keuken of in vaatdoeken worden aangetroffen.

S. Marcescens is een ziekteverwekker die in verband kan worden gebracht met mastitis bij runderen, zodat in sommige rapporten de hypothese wordt gesuggereerd dat hij ook bij mensen mastitis kan veroorzaken. Hoewel er zeker potentieel voor dat het geval te zijn, zoals van het schrijven van dit, ik heb geen bevestigde gevallen van S. Marcescens gevonden als de oorzaak van mastitis.

Met dat gezegd, zijn kweken van menselijke melk positief geweest voor Serratia Marcescens, dus kolonisatie van moedermelk in de borst een potentiële wijze van infectie.

Wat zijn de risico’s van S. Marcescens?

Zoals hierboven vermeld, is Serratia Marcescens over het algemeen goedaardig, maar levert het wel aanzienlijke risico’s op voor medisch fragiele en te vroeg geboren zuigelingen.

Enkele van de mogelijke risico’s van infectie met S. Marcescens-infectie zijn onder meer

• voedingsintolerantie

• bloedbaaninfectie (sepsis)

• conjunctivitis (ooginfecties)

• pneumonie

• infectie van de urinewegen

• meningontsteking

Volwassenen

termijn, gezonde baby’s ontwikkelen zelden infecties door opname van Serratia Marcescens. Toch kunnen sommige baby’s asymptomatisch zijn of milde verschijnselen vertonen, zoals voedingsintolerantie en waakzaamheid tijdens de voeding (samen met roze luiers of opgedroogd spuug).

Ik denk dat ik Serratia Marcescens heb, wat moet ik doen?

Als u vermoedt dat u S. Marcescens in uw moedermelk hebt, kan dat zeer alarmerend en zorgwekkend zijn! Het goede nieuws is dat S. Marcescens-infecties van zuigelingen in de thuissituatie zeldzaam zijn.

Het is raadzaam om naar uw huisarts te gaan, zodat deze een melkkweek kan maken om het type bacterie te bevestigen en om te weten of de bacterie resistent is tegen antibiotica (AST). Als uw melk positief test op Serratia Marcescens, hebt u de optie om te beginnen met een antibioticum of voor een meer conservatieve aanpak te kiezen.

Of uw zorgverlener een antibioticum nodig vindt, hangt af van zijn bekendheid met conservatieve behandelingsopties, de zwangerschap van uw baby en of uw baby tekenen van een infectie vertoont.

Uw zorgverlener kan ook een kweek van de ontlasting van uw baby maken om te zien of deze gekoloniseerd is met S. Marcesens. De resultaten van deze kweek kunnen verder bijdragen aan het al dan niet noodzakelijk achten van antibiotica.

Welke antibiotica kan mijn arts voorschrijven?

De meest geschikte antibiotica voor S. Marcescens lijken Cefotaxime (Claforan) en Gentamicine(Gentak) te zijn, die beide compatibel worden geacht met borstvoeding.

Serratia Marcescens vertoonde de hoogste resistentie tegen Ceftriaxon, Ceftazidime, en Piperacilline en Tazobactam en kan resistent zijn tegen andere antibiotica.

Het is om deze reden dat voordat antibiotica worden gestart voor verdachte gevallen, een AST wordt uitgevoerd.

Moet ik stoppen met het geven van borstvoeding?

Of u nu wel of niet antibiotica wilt gebruiken, het geven van directe borstvoeding is doorgaans veilig om voort te zetten. De kleine hoeveelheid S. Marcescens die een voldragen, gezonde baby binnenkrijgt via directe borstvoeding, maakt het risico op nadelige gevolgen klein.

Het afkolven en bewaren van melk vormt een groter risico, omdat de bacteriën door onjuiste opslag en behandeling in aantal kunnen toenemen, waardoor de kans op infectie toeneemt.

Om dit risico te verkleinen, moet u ervoor zorgen dat u de melk veilig bewaart, uw handen en de onderdelen van de pomp voor en na het afkolven wast, de onderdelen van de pomp en de flessen dagelijks steriliseert en alle onderdelen droog houdt.

Over het geheel genomen is kolonisatie met S. Marcescens meer alarmerend dan iets anders, maar het kan een uitdaging zijn om de juiste ondersteuning en zorg te krijgen. Niet elk geval van S. Marcescens heeft antibiotica nodig, en met de groeiende bezorgdheid over antibioticaresistentie kunnen zorgverleners het gebruik van antibiotica vermijden als er geen symptomen zijn. Omdat andere bacteriën, zoals Pseudomonas, ook een roze pigment aanmaken, is het van essentieel belang een kweek te laten afnemen. Borstvoeding hoeft zelden te worden onderbroken en kan meestal worden voortgezet, hoewel sommige ouders, uit angst voor ongunstige resultaten, ervoor kunnen kiezen om te spenen.

Als u meer informatie/case studies over S. Marcescens wilt lezen, kijk dan op de links hieronder. En als je dat nog niet gedaan hebt, volg me dan op Facebook! Ik zou het leuk vinden als u zich bij onze groeiende gemeenschap aansluit!