Medicijnen bij Cerebrale Parese

Spastische cerebrale parese, de meest voorkomende vorm van cerebrale parese, wordt gekenmerkt door spierspasmen en spierspanningen die na verloop van tijd pijn, stijfheid van ledematen en beperkingen in bewegingsbereik en gewrichtsfunctie kunnen veroorzaken. Een van de doelen van ondersteunende behandelingen voor spastische cerebrale parese is het beheersen van de spasticiteit. In sommige gevallen kunnen farmacologische interventies nodig zijn om de impact van spasticiteit op het dagelijks leven van een kind te helpen verminderen.

Medicijnen voor Cerebrale Parese | HIE-behandelingen Hoewel de arts van elk kind verschillende medicijnen kan voorschrijven, afhankelijk van de unieke reeks gezondheidsproblemen van het kind, zijn er twee medicijnen die zeer, zeer gebruikelijk zijn en waarvan ouders op de hoogte moeten zijn: Botox en baclofen. Deze medicijnen zijn allebei nuttig om spasticiteit onder controle te houden, maar worden in verschillende omstandigheden gebruikt voor verschillende soorten problemen. Kijk gerust op onze botox- en baclofen-pagina’s voor meer informatie.

Er zijn natuurlijk nog tal van andere geneesmiddelen die worden gebruikt om de aandoeningen die gepaard gaan met cerebrale parese te behandelen, hoewel ze niet allemaal werken om dezelfde soorten aandoeningen te behandelen. Hieronder volgt een kort overzicht van slechts enkele van de geneesmiddelen die worden gebruikt om cerebrale parese te behandelen:

Anticholinerge geneesmiddelen

Anticholinerge geneesmiddelen behandelen ongecontroleerde bewegingen zoals trillen, spasticiteit en kwijlen. Gewoonlijk wordt deze klasse van geneesmiddelen gebruikt om spasticiteit van het spijsverteringskanaal te behandelen, de speekselproductie te verminderen en de bronchiale afscheidingsvolumes te verminderen. Deze geneesmiddelen worden vaak voorgeschreven aan mensen met athetosis, chorea, choreoathetoïde cerebrale parese en dystonie. Deze geneesmiddelen blokkeren de binding van acetylcholine aan de ontvangende zenuwen, waardoor de spier minder wordt gestimuleerd. Hoewel de bijwerkingen mild zijn, worden anticholinerge medicijnen niet samen met antihistaminica voorgeschreven om versterking te voorkomen. Veel voorkomende anticholinerge medicijnen voor cerebrale parese zijn onder meer de volgende:

Benztropinemesylaat
Carbidopa-levodopa (Sinemet)
Glycopyrrolaat (Robinul)
Procyclidinehydrochloride (Kemadrin)
Trihexfenidylhydrochloride

Anticonvulsiva (anti-Seizure) medicatie

Een van de neveneffecten van bepaalde vormen van cerebrale parese zijn toevallen en epilepsie. Omdat epileptische aanvallen de hersenbeschadiging kunnen verergeren, probeert men verdere epileptische aanvallen te voorkomen met anti-epileptica, die overmatige stimulatie van de hersenen onderdrukken (verminderen). Omdat verschillende soorten aanvallen het best onder controle kunnen worden gehouden met verschillende soorten medicijnen, omvat het proces van het voorschrijven van anti-epileptica perioden van voorschrijven, controleren en zo nodig aanpassen. Soms worden doseringen en soorten medicatie gewijzigd vanwege bijwerkingen, dus het is erg belangrijk voor ouders en artsen om de gezondheid van een kind in de gaten te houden voor het geval er bijwerkingen optreden. Soms bouwen kinderen tolerantie op voor anticonvulsiva, waardoor de dosering moet worden gewijzigd. Na een bepaald punt moet echter worden overgeschakeld op een ander type anticonvulsivum om bijwerkingen te voorkomen. Dit gebeurt langzaam om ontwenningsverschijnselen te voorkomen. Het gebruik van meerdere anticonvulsiva tegelijk kan soms voorkomen, hoewel dit het risico op bijwerkingen verhoogt en het voor medische professionals moeilijker maakt om de reactie van een kind op hun recept te analyseren.

Trade Name	Common Name
Benztropine	Cogentin
Carbidopa-levodopa	Sinemet
Glycopyrrolate	Cuvposa, Robinul
Trihexyphenidyl	Artane
Gabapentin	Neurontin
Lamotrigine	Lamictal
Oxcarbazepine	Trileptal
Topiramaat	Topamax
Zonisamide	Zonegran
Phenytoïne	Dilantine
Depakene/ Valproïnezuur	Valproate/Valrelease
Divalproex Natrium	Epival
Carbamazepine	Tegretol
Clonazepam	Klonopin/Rivotril
Ethosuximide	Zarontin

Antidepressiva

Antidepressiva worden vaak voorgeschreven aan mensen met cerebrale parese. Deze klasse medicijnen helpt bij de behandeling van depressie, angst en aanvallen (in bepaalde gevallen). Ongeveer ⅓ van de mensen met een chronische ziekte heeft een depressie, en een depressie kan de prognose van cerebrale parese verslechteren doordat het zelfvertrouwen afneemt, de vermoeidheid toeneemt, de pijn erger aanvoelt en iemands vermogen om met zijn aandoening om te gaan afneemt. Gangbare antidepressiva zijn onder meer de volgende:

Citalopram (Celexa)
Escitalopram (Lexapro)
Fluoxetine (Prozac)
Paroxetine (Paxil)
Sertraline (Zoloft)

Spierontspanners (Antispastica)

Spierontspanners vormen in veel gevallen de eerste behandelingslijn voor de behandeling van spasticiteit, omdat de medicijnen niet-invasief en vrij algemeen zijn. Ze kunnen worden toegediend in de vorm van orale tabletten of via injectie in de aangedane spieren. In het geval van baclofen kan het ook via een intrathecale pomp worden toegediend. Deze geneesmiddelen controleren de spiersamentrekkingen en vergroten het bewegingsbereik, waardoor de noodzaak van uitgebreide operaties kan worden verminderd of uitgesteld en contracturen en botvervormingen kunnen worden voorkomen.

Baclofen en Botox zijn de bekendste antispastische geneesmiddelen, maar er zijn er nog veel meer, waaronder Diazepam (Valium), Dantroleen (Dantrium), Cyclobenzadrine (Flexeril), en tizanidine. Het soort antispastische medicatie dat wordt verstrekt varieert sterk, afhankelijk van de omstandigheden van de patiënt, zijn gezondheidshistorie en andere factoren.

Anti-inflammatoire middelen (pijnbestrijding)

Anti-inflammatoire middelen verminderen de pijn, die een belangrijk deel kan uitmaken van aan hypoxisch-ischemische encefalopathie gerelateerde cerebrale parese, hetzij als gevolg van een operatie, revalidatie en therapie, orthopedische pijn, of gastro-intestinale problemen. Veel van deze middelen zijn vrij verkrijgbaar, hoewel sommige pijnstillers op recept verkrijgbaar zijn. Informeel worden onder pijnstillers onder meer de volgende categorieën onderscheiden:

Over-the-counter-medicijnen (zoals aspirine, Tylenol of Aleve)
NSAID’s
Anti-inflammatoire corticosteroïden

Het is van groot belang dat medicijnen eerst worden goedgekeurd door de huisarts, zodat deze kan nagaan of er bijwerkingen optreden, of er sprake is van wisselwerking tussen geneesmiddelen en of het kind goed in de gaten wordt gehouden.

Laxeermiddelen en stoelgangontharders

Omdat obstipatie vrij vaak voorkomt bij mensen met cerebrale parese, kunnen stoelgangontharders vaak worden aanbevolen in situaties waar vezelrijke diëten niet hebben gewerkt, en laxeermiddelen kunnen de beweeglijkheid in het maagdarmkanaal stimuleren om te helpen afvalstoffen uit het lichaam te verwijderen.

Lees meer over medicijnen tegen cerebrale parese:

Cerebrale parese medicijnen: Overzicht (Neuromusculaire blokkers, spierontspanners, benzodiazepinen, anticholinergica, dopamineprodrugs, anticonvulsiva en alfa-2-adrenerge middelen)
CP Medicijnen
Behandelingen met geneesmiddelen voor cerebrale parese
Cerebrale parese medicijnen (lijst)