Wat is microalbuminurie?

De aanwezigheid van minieme hoeveelheden van het eiwit albumine in de urine, een risicofactor voor nieraandoeningen en hart- en vaatziekten bij mensen met diabetes. Microalbuminurie wordt gedefinieerd door een urinaire uitscheidingssnelheid van 30-300 mg albumine in een periode van 24 uur.

De functie van de nieren is het filteren van afvalstoffen uit de bloedbaan en het reguleren van het vochtgehalte in het lichaam. Bij nierschade, zoals bij diabetische nefropathie (nierziekte), kunnen de nieren falen in het filteren van afvalstoffen of het vasthouden van essentiële voedingsstoffen of eiwitten in het bloed, zoals albumine. Dit weglekken van albumine is een vroeg teken van diabetische nierziekte, evenals afwijkingen aan de wanden van bloedvaten, een vroege indicator van atherosclerose. De American Diabetes Association beveelt jaarlijkse microalbuminurietests aan voor mensen met diabetes type 2 vanaf de diagnose en voor mensen met diabetes type 1 vanaf vijf jaar na de diagnose.

Hoe te testen op microalbuminiurie

Er zijn twee soorten microalbuminurietests. Bij het ene type, dat in elke gezondheidszorg kan worden uitgevoerd, wordt een enkel urinemonster naar een laboratorium gestuurd om te worden geanalyseerd. Bij de tweede soort test moet de patiënt gedurende 24 uur urine verzamelen en dit monster voor laboratoriumanalyse aan zijn of haar zorgverlener geven. Als het laboratoriumresultaat microalbuminurie aantoont, wordt de test nogmaals uitgevoerd om het resultaat te bevestigen. Als er sprake is van microalbuminurie, kan uw arts maatregelen nemen om te voorkomen dat de nierziekte erger wordt.

Wilt u meer weten over nieraandoeningen? Lees “Nieraandoeningen: Your Seven-Step Plan for Prevention” en “Tien dingen om te weten over nieraandoeningen.”

Advertentie