NOTE: UPDATED TO REFLECT THE JULY 2018 CHANGES TO THE FTC GUIDES

Disclosing Gold Content | Disclosing Silver Content | Disclosing Platinum Content

Disclosure of Rhodium Coatings | Marking of Multi-Metal Pieces

Introduction

De wettelijke normen voor het stempelen en markeren van fijne juwelen, samen met juwelen van onedel metaal die met edele metalen verbonden of geplateerd zijn, zijn hoofdzakelijk gebaseerd op twee bronnen die in combinatie optreden.

1. De National Gold and Silver Stamping Act, in 1905 in wet gestemd en sindsdien verschillende malen gewijzigd, regelt hoe gouden en zilveren sieraden moeten worden gestempeld met keurmerken en handelsmerken. Overtreding van de wet kan leiden tot verbeurdverklaring van de koopwaar, betaling van geldboetes en gevangenisstraf. Ook kunnen concurrenten en juweliersverenigingen rechtszaken aanspannen tegen overtreders.

2. In de “Guides for the Jewelry, Precious Metals, and Pewter Industries” van de Federal Trade Commission zijn de normen vastgelegd die de federale instantie toepast op claims van juweliers in alle marketingmaterialen, waaronder etikettering, reclame en andere merchandising. Voor updates, bezoek ftc.gov of neem contact op met MJSA of de website van het Jewelers Vigilance Committee.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, vereist de Amerikaanse wet niet dat makers van sieraden van edelmetaal een item stempelen met zijn edelmetaalinhoud. De wet vereist wel het volgende:

– Als een fabrikant de term “goud”, “zilver”, “sterling” of “platina” gebruikt om een product te beschrijven, dan moet de fabrikant het edelmetaalgehalte bekendmaken – tenzij het edelmetaalgehalte zuiver of bijna zuiver is. Zie hieronder voor specifieke regels over de vermelding van het edelmetaalgehalte. (Zoals eerder opgemerkt, zijn richtlijnen voor palladium in behandeling.)

– Als een juwelenfabrikant juwelen wil stempelen met de kwaliteit of “fijnheid” (bijv. “14 goud,” “925 sterling zilver,” of “950 platina”), dan moet de fabrikant, naast het stempel voor de fijnheid, het metaal stempelen met zijn federaal geregistreerd handelsmerk. Dit tweede stempel, dat in de nabijheid van het keurmerk moet staan, geeft aan dat de maker aansprakelijk is voor de hoeveelheid edelmetaal die de sieraden bevatten.

Hier zijn basispraktijken die u moet weten-en doen-om in overeenstemming te zijn met de gidsen voor specifieke edelmetalen.

Rules for Disclosing Gold Content

– Gouden sieraden in de Verenigde Staten worden traditioneel beschreven door het karaatgehalte. Alleen zuivere gouden juwelen kunnen als “goud” worden aangemerkt. Als goud is gecombineerd met een ander legeringselement, moet de hoeveelheid goud in het stuk worden vermeld. In de Verenigde Staten betekent dat over het algemeen goud beschrijven als 22k, 18k, 14k en 10k.

Voor vele jaren kon een legering onder 10k in de Verenigde Staten niet worden beschreven als karaatgoud. In juli 2018 heeft de FTC die drempel echter laten vallen en gezegd dat verkopers goudtermen konden gebruiken om een product (of een deel daarvan) te beschrijven dat volledig uit goudlegering bestaat, ongeacht het karaat, als ze de term kwalificeren met een even opvallende, nauwkeurige vermelding van het karaatgehalte. Hoe deze verandering tot stand is gekomen en wat de mogelijke gevolgen zijn voor de consument en de juwelen, wordt onderzocht in “Karat Concerns,” een artikel uit het MJSA Journal dat beschikbaar is in de MJSA Article & Video Library. (Opmerking: Dit artikel is alleen beschikbaar voor MJSA-leden, die gevraagd zal worden een leden-ID en wachtwoord in te voeren. Voor assistentie, e-mail MJSA Customer Service Manager Betty Costa.)

– Hoe nauwkeurig moet karatage zijn? Wettelijk mag karaat goud niet meer dan drie delen per duizend goud onder karaat zijn. Een stuk dat soldeer bevat is een uitzondering: Het mag maximaal zeven delen per duizend onder karaat zitten.

U.S. Goud toleranties
Karaatgehalte	Minimum % gewicht van goud toegestaan	Tolerantie (% gewicht)		Minimum % gewicht van goud toegestaan, met tolerantie
		zonder soldeer	met soldeer	zonder soldeer	met soldeer
24k
18k
14k
10k

– Bij het bepalen van de hoeveelheid (in gewicht) goud in karaatgouden voorwerpen, hoeft u specifieke onderdelen die volgens de FTC-gidsen zijn vrijgesteld, niet mee te tellen. Het gaat onder meer om “veren, palen en deelbare achterkantjes van reversknopen, palen en moeren voor het bevestigen van verwisselbare ornamenten, metalen onderdelen die volledig en permanent zijn omhuld door een niet-metalen bekleding, veldstukken en ringen voor medaillons, en draadpinnen of klinknagels die worden gebruikt voor het aanbrengen van monturen en andere ornamenten.”

– Als een stuk ofwel op goud is gelijmd ofwel met goud is geplateerd, zijn er specifieke omschrijvingen die kunnen worden gebruikt, gebaseerd op het gewicht van de laag (in het geval van gelijmde metalen) of de dikte van de platering.

o Gold filled (GF)/gold overlay (GO)/gerolde gouden plaat (RGP): Een laag van ten minste 10k goud is op alle oppervlakken op mechanische wijze gelijmd, en het gewicht van het goud is ten minste 1/20 van het totale gewicht van het metaal. De karaatkwaliteit van de goudlaag moet worden aangegeven (bijv. “10k gold filled”).
o Gouden deklaag/gewalste gouden plaat: Een laag mechanisch gebonden goud die minder dan 1/20 van het totale gewicht van het metaal bedraagt, maar niet minder dan 1/40 van het totale gewicht. Deze met goud bedekte artikelen moeten worden beschreven met de fractie, het karaatgehalte en het type (bijvoorbeeld “1/40 10k RGP” of “1/40 10k gold overlay”).

• Voor met goud gevulde, met goud bedekte en met gewalst goud bedekte artikelen (met uitzondering van horlogekasten) bieden de FTC-gidsen de volgende vrijstellingen: “verbindingen, sluitingen, schroeven, speldenstelen, spelden van sjaalspelden, hoedenspelden, enz., veldstukken en ringen voor medaillons, palen en afzonderlijke achterkanten van reversknopen, kniptongen voor armbanden en halskettingen, veren, en metalen onderdelen die volledig en permanent zijn omhuld door een niet-metalen bekleding.”

• Karaats goud kan ook op een ander metalen oppervlak worden geplateerd, mechanisch of via electroplating, en worden geïdentificeerd aan de hand van de dikte. Er zijn een aantal toegestane benamingen voor dit soort plateren, en in de meeste gevallen moet de karaatkwaliteit van de goudplaat worden vermeld.

o Heavy gold electroplate(d)/HGE: Een laag goud met een minimale dikte van 100 miljoenste inch (bijv. “10k HGE”).
o Goudplaatje: Een laag van ten minste 10k goud met een minimale dikte van 0,175 micron/7 miljoenste inch (bijv. “14k gold plate”).
o Gold electroplate(d)/GEP: Een laag van ten minste 10k goud met een minimale dikte van 0,175 micron/7 miljoenste inch (bijv. “14k GEP”).
o Vermeil: Een laag van goud over sterling zilver met een minimale dikte van 100 miljoenste inch. De karaatkwaliteit van het goud kan worden toegevoegd, maar is niet vereist (bijv. “10k vermeil”).

• Wanneer een sieraad uitsluitend van karaat goud en sterling zilver is gemaakt (maar niet van verguld goud over zilver), dan moet in de beschrijving of het kwaliteitsmerk zowel het gehalte aan sterling als het karaatgehalte van het goud worden vermeld (bijv. “Sterling 14k” of “18k 925”). De edele metalen moeten worden vermeld in de volgorde van hun relatieve gewicht, van groot naar klein. (Zie “Merken van stukken die uit meerdere metalen bestaan” hieronder.)

o In het geval van sterling en witgoud moet, omdat de metalen in dit geval dezelfde kleur hebben, het karaatgetal vergezeld gaan van een breuk die de verhouding weergeeft van het gewicht van het goud tot het totale gewicht van het metaal in het artikel (bijv, “Sterling en 1/5 14k” of “1/2 14k Sterling”).

– De FTC-gidsen geven ook specifieke vrijstellingen voor artikelen die zilver en goud combineren: “gewrichten, grendels, schroeven, speldstelen, spelden van sjaalspelden, hoedenspelden, enz., palen en deelbare ruggen van reversknopen, veren, en metalen onderdelen die volledig en permanent zijn omhuld door een niet-metalen bekleding.”

Regels voor het vermelden van zilvergehalte

– Sterling zilver: Deze stukken moeten ten minste 925 delen per duizend gewicht aan zuiver zilver bevatten. Naast “sterling zilver” zijn ook “massief zilver”, “sterling” en “Sterling” aanvaardbare termen. Hoe nauwkeurig moet de beschrijving zijn? Wettelijk gezien mag er niet meer dan vier delen per duizend gewicht aan zilver af staan, behalve als er soldeer in het stuk zit. Dan mag het 10 delen per duizend afwijken.

– Muntzilver: Deze stukken moeten niet minder dan 900 delen per duizend gewicht aan zuiver zilver bevatten. Dergelijke stukken kunnen niet worden gemarkeerd als sterling zilver, maar zowel “munt” en “munt zilver” zijn aanvaardbaar. De toleranties voor de nauwkeurigheid voor muntzilver zijn dezelfde als voor sterling zilver. Munt zilver mist witheid, in vergelijking met sterling. Met uitzondering van de geschiktheid voor reticulatie, wordt muntzilver niet commercieel gebruikt voor sieraden.

– Opmerking: Vanaf juli 2018 kan de term “zilver” worden gebruikt om een product of onderdeel te beschrijven dat volledig is samengesteld uit een legering die minder dan 900 delen per duizend bevat, zolang de term vergezeld gaat van een even opvallende, nauwkeurige aanduiding van het zilvergehalte van het item.

– Zilver coatings en platings: In de FTC-gidsen staat dat zilvercoatings moeten worden vermeld. De zuiverheid van de coating moet ook worden vermeld als die lager is dan 925 deeltjes per duizend. (b.v. “sterling silver plated,” “750 silver plated.”) De gidsen geven geen minimumdikte-eisen, zoals zij doen voor goudbedekkingen; in plaats daarvan stellen zij dat “alle significante oppervlakken van het product of onderdeel een plating of coating van zilver bevatten die redelijk duurzaam is”. Bij de bepaling hiervan moet rekening worden gehouden met de mate van slijtage waaraan een oppervlak zal worden blootgesteld.

– De FTC-gidsen bieden de volgende uitzonderingen bij de bepaling van de hoeveelheid (in gewicht) in een zilveren voorwerp: “schroeven, klinknagels, veren, veerpennen voor polshorlogebandjes; stiften en deelbare achterkanten van reversknopen; draadpennen, -stiften en -moeren die worden gebruikt voor het aanbrengen van monturen of andere ornamenten, welke monturen of ornamenten van de gemarkeerde kwaliteit moeten zijn; speldstelen (bijv, van insignes, broches, embleemspelden, hoedspelden en sjaalspelden, enz.); hefbomen voor riemgespen; lemmeten en skeletten van zakmessen; veldstukken en ringen voor medaillons; kniptongen voor armbanden en halskettingen; alle andere verbindingen, sluitingen of schroeven; en metalen onderdelen die volledig en permanent zijn omhuld door een niet-metalen bekleding.”

Regels voor het vermelden van het platinagehalte

– Legeringen die ten minste 950 delen per duizend platina bevatten: Deze sieraden kunnen zonder meer als platina worden aangeduid of beschreven, hoewel het ook prima is om het platinagehalte te vermelden. Andere gebruikte metalen hoeven niet te worden vermeld.

– Legeringen die ten minste 850 en minder dan 950 delen per duizend platina bevatten: Dit sieraad kan worden aangeduid met platina, maar het aantal deeltjes per duizend platina moet worden vermeld.

– Legeringen die ten minste 500 en minder dan 850 deeltjes per duizend platina bevatten, en ten minste 950 deeltjes per duizend platinagroep-metalen (PGM’s): Dit sieraad kan worden beschreven en voorzien van de aanduiding platina, of een afkorting, maar de naam en de hoeveelheid van elk platinagroep-metaal moeten worden vermeld (b.v. “600Pt./350Ir.”; “550Plat./350Ru./50Irid.”). Opmerking: De stijl van afkortingen, leestekens en spatiëring kan variëren.

– Legeringen die ten minste 500 en minder dan 850 delen per duizend platina bevatten, en minder dan 950 delen per duizend MPG’s, en onedele metalen (zoals koper en kobalt): Deze sieraden kunnen worden gemerkt met platina, maar de hoeveelheid van elke metaallegering moet ook in de markering worden opgenomen (bijv, “600Pt./300Co./100Cu.”; “500Plat./300Co./200Cu”).

o Bij de etikettering, promotie en reclame voor dergelijke producten eist de FTC dat elk metaal met zijn volledige naam wordt beschreven, met gebruikmaking van percentages in plaats van de aanduiding “delen per duizend” (b.v. “60 procent platina, 30 procent kobalt, 10 procent koper”). De vermelde percentages moeten in totaal 100% bedragen.
o Ook moet de verkoper onmiddellijk na de naam of beschrijving van het product aangeven waarin het product verschilt van traditioneel platina wat betreft duurzaamheid, glans, dichtheid, krasvastheid, aanslagbestendigheid, hypoallergene eigenschappen, mogelijkheid om de maat aan te passen of te repareren, en behoud van edelmetaal in de loop der tijd, tenzij de verkoper beschikt over “bekwaam en betrouwbaar wetenschappelijk bewijs” dat de legering niet wezenlijk verschilt van traditionele platinaproducten.

– Legeringen die minder dan 500 delen per duizend platina bevatten: Deze juwelen mogen niet als platina worden aangeduid of platina worden genoemd.

– Bij het bepalen van de hoeveelheid (in gewicht) platina in een voorwerp, hoeft u specifieke onderdelen die door de FTC-gidsen zijn vrijgesteld, niet mee te rekenen. Deze omvatten “veren, opwindstaven, hulzen, kroonkernen, mechanische verbindingspennen, schroeven, klinknagels, stofbanden, afneembare bewegingsranden, hoedpinstelen, en armband- en halskettinknagels.”

Disclosure of Rhodium Coatings

– Vanaf juli 2018 stellen de FTC Guides dat het “oneerlijk of misleidend is om een oppervlaktelaagapplicatie van rhodium niet te vermelden op producten die zijn gemarkeerd of beschreven als edelmetaal.” Dit omvat gerhodineerd zilveren of witgouden items.

Marking of Multi-Metal Pieces

– Een sectie die in 2018 aan de FTC Guides is toegevoegd, stelt dat “het oneerlijk of bedrieglijk is om de relatieve hoeveelheid van elk edelmetaal in een product dat meer dan één edelmetaal bevat, verkeerd weer te geven.” De Guides geven het voorbeeld van het gebruik van “Platinum Silver” om een product te beschrijven dat meer zilver dan platina in gewicht bevat. In plaats daarvan wordt ondernemingen aangeraden de edele metalen te vermelden in de volgorde van hun relatieve gewicht, van groot naar klein. Het Comité voor de controle op juwelierszaken zegt bijvoorbeeld dat een product dat hoofdzakelijk uit sterlingzilver met 14k gouden accenten bestaat, moet worden beschreven met het sterlingzilver vóór het goud (“Sterling 14k”).

– De metalen kunnen echter in een andere volgorde worden vermeld, zolang maar duidelijk wordt gemaakt dat het eerste vermelde metaal niet overheerst, zoals “14k goud-accent zilver.”

Klik hier om de volledige tekst van de FTC’s Guides for the Jewelry, Precious Metals, and Pewter Industries.

te lezen