Wat het is . . . en niet

Als u een respiratoire schimmelallergie heeft, reageert uw immuunsysteem overdreven wanneer u schimmelsporen inademt. Deze reactie zet een reeks reacties in gang die tot allergiesymptomen leiden. Net als andere ademhalingsallergieën kan een schimmelallergie je doen hoesten, je ogen doen jeuken en andere symptomen veroorzaken die je ellendig maken. Bij sommige mensen wordt schimmelallergie in verband gebracht met astma en veroorzaakt blootstelling kortademigheid en andere symptomen. Schimmels komen zowel binnen als buiten veel voor. Schimmels, ook wel bekend als fungus, zijn een familie van organismen die overal in de natuur voorkomen. Ze verschillen van planten of dieren in de manier waarop ze zich voortplanten en groeien. De “zaden”, sporen genaamd, worden buitenshuis door de wind en binnenshuis door de lucht verspreid. Sommige sporen komen vrij bij droog, winderig weer. Andere komen vrij met de mist of dauw als de luchtvochtigheid hoog is. Er zijn veel verschillende soorten schimmels, maar alleen bepaalde soorten veroorzaken allergieën. Allergisch zijn voor één soort schimmel betekent niet noodzakelijk dat je ook allergisch bent voor een andere. Allergische symptomen door schimmelsporen komen het meest voor van juli tot het einde van de zomer. Maar omdat schimmels op zoveel plaatsen groeien, kunnen allergische reacties het hele jaar door voorkomen.

De term “toxische schimmel” is een verkeerde benaming en heeft geen wetenschappelijke basis. Sommige schimmels, “toxigene schimmels” genoemd, produceren bijproducten, mycotoxinen genaamd, die in voldoende hoge doses gunstig of ongunstig voor de menselijke gezondheid kunnen zijn. Een veel voorkomend mycotoxine is penicilline – een nuttig antibioticum. Extreme blootstelling aan zeer hoge mycotoxineniveaus kan leiden tot gezondheidsproblemen; gelukkig komt een dergelijke blootstelling zelden tot nooit voor bij normale blootstelling, zelfs niet in woningen met ernstige schimmelproblemen. Toxische effecten kunnen het gevolg zijn van chronische activering van het immuunsysteem, wat leidt tot chronische ontsteking. Allergietesten evalueren geen patiënten die menen aan schimmelvergiftiging te lijden.

Hoe het schimmelgehalte binnenshuis te verminderen

• Voorkom dat schimmels van buitenaf het huis binnendringen door deuren en ramen gesloten te houden en airconditioning te gebruiken die is uitgerust met allergeengrade luchtfilters.
• Controleer de vochtigheid binnenshuis met het gebruik van ontvochtigers.
• Verhelp waterlekken in badkamers, keukens en kelders.
• Zorg voor voldoende ventilatie van vochtige ruimten
• Beperk kamerplanten binnenshuis; zorg ervoor dat de aanwezige planten vrij zijn van schimmel op bladeren en in potgrond
• Blijf binnenshuis tijdens periodes wanneer het gepubliceerde schimmelaantal hoog is.
• Verwijder badkamertapijt waar vocht een probleem is.
• Reinig regelmatig de pakkingen van koelkastdeuren en vuilnisemmers.
• Gooi oude boeken, kranten, kleding of beddengoed weg of recycle ze.
• Bevorder de afvoer van grondwater weg van een huis.