Wayne (“Mr. Las Vegas”) Newton draagt een diamanten pinkring ter grootte van een flipperkast, drenkt zijn 46-inch borstkas in gouden kettingen en Paco Rabanne cologne, verft zijn lichtbruine haar elke zes maanden inktzwart en zegt dat hij zich identificeert met Ronald Reagan.
“Ik heb hem zo’n zeven jaar geleden in Californië ontmoet,” zegt Newton. “Ik was erg onder de indruk van hem. Er klikte gewoon iets.”
De Midnight Idol was zelfs zo onder de indruk dat hij zelf een carrière in de politiek overweegt. “Uiteindelijk, misschien,” zegt Newton in een hese bariton. Vrienden van de zanger hebben hem al aangespoord zich kandidaat te stellen voor het gouverneurschap van Nevada, en wie weet wil hij zich ooit kandidaat stellen voor het presidentschap.”
“Als ik de politiek in zou gaan, zou ik er helemaal voor gaan,” zegt hij. “En wie weet wat er over tien jaar gebeurt?”
Er zijn wel vreemdere dingen gebeurd. In 1964 werd hij ontdekt door wijlen Bobby Darin, maakte de best verkochte plaat “Danke Shoen” en de minder goed verkopende “Red Roses for a Blue Lady” en verdween daarna in de vergetelheid, een mollig jochie met een piepstemmige sopraan.
Nu is de 38-jarige Wayne Newton de best betaalde live-entertainer van het land, met een geschat inkomen van 12 miljoen dollar per jaar. Hij is gladder dan Ban-Lon, zijn bariton en zijn goede looks maken hem de grootste publiekstrekker in Las Vegas, groter dan Frank Sinatra, groter dan Dean Martin, zelfs groter dan de King zelf, wijlen Elvis Presley. Newton speelt 37 weken per jaar in Vegas — zeven dagen per week, twee shows per avond — voor uitverkochte zalen. Onlangs kocht hij het Aladdin Hotel-Casino Resort voor naar verluidt $105 miljoen.
Wat meer is, Wayne zou wel eens Reagan’s Willie Nelson kunnen worden — de officieuze Witte Huis zanger.
Newton voerde vorig jaar campagne voor de gekozen president en gaf zeven benefietconcerten die miljoenen opbrachten voor de schatkist van de kandidaat. Hij is in Washington om een inaugurele bal dinsdagavond in het Sheraton-Washington Hotel te organiseren. De show, met Newton (met staart – geen hoge hoed), Ray Charles, de Mills Brothers, Patti Page, Frankie Laine en het Glenn Miller Orchestra, zal via gesloten televisiecircuits worden uitgezonden naar 100 inaugurele gala’s in het hele land.
“Als Reagan had verloren, zou ik het land hebben verlaten,” zegt Newton. “Ik zou waarschijnlijk naar Australië zijn verhuisd.”
Hij gelooft in Reagan omdat helden moeilijk te vinden zijn.
“Ik ben een van die mensen die geloven dat kracht dit land zal maken tot wat het ooit was. De Iraanse situatie zou nooit gebeurd zijn als Reagan president was geweest. Ik geloof in kracht boven liefde.”
Hij gelooft ook in Richard Nixon. “Hield van hem. Nog steeds.”
En zal Reagan Wayne Newton belonen met commando-optredens in het Witte Huis? Hij haalt zijn linebacker-achtige schouders op. “Mijn motief met Reagan was altruïstisch. Ik wilde hem president zien. Als ik daar een klein beetje mee te maken had, nou, dan geeft me dat een goed gevoel.”
Onder Reagan, zegt hij, zal het land terugkeren naar de ouderwetse basismoraal, naar een tijd waarin mannen mannen waren en vrouwen niet.
“Ik ben tegen het Equal Rights Amendment in zijn huidige vorm. Ik ben niet tegen gelijke rechten voor vrouwen.” Maar, zegt hij, “Mannen en vrouwen zijn verschillend. En ik hou van het verschil.”
Newton zegt dat hem de hoofdrol van Errol Flynn is aangeboden in een tv-film over de autobiografie van de zwaardvechter, “My Wicked, Wicked Ways.” In feite is de 1.90 meter lange zanger al begonnen met het nemen van schermlessen.
En waarom denkt Wayne Newton, een naam die ooit roodgloeiend was van wit brood, cordovan schoenen en “non of your beeswax,” dat hij een van de grootste scherm sekssymbolen aller tijden kan spelen?
“Ik denk niet dat het een kwestie is van Wayne Newton die denkt. Het is Wayne Newton die zich realiseert dat ik elk personage kan zijn dat ik wil. Ik kan Errol Flynn begrijpen. Elke echte man kan dat. Net zoals iedere ware man Dean Martin kan begrijpen.”
Wat is? “De ongedisciplineerde schurk.”
Ja, maar wat zou de Morele Meerderheid denken? Nadat, Flynn terechtstond voor verkrachting, stierf aan een hartaanval, hepatitis en gonorroe en onlangs werd beweerd dat hij een nazi-spion was.
Hij gelooft ook niet in gokken, ondanks het feit dat hij eigenaar is van een casino. “Ik gok alleen op mezelf,” zegt hij. En de grootste gok? “Naar Washington komen,” lacht hij.
Geboren in Norfolk, Va., begon Newton met optreden op de radio toen hij 6 jaar oud was. Als kind leed hij aan bronchiale astma, dus verhuisde de familie naar Phoenix, waar Newton bleef optreden met zijn oudere broer, Jerry. De twee broers traden op in de Copacabana in New York, waar Darin hem ontdekte. De rest is geschiedenis.
Hij rookt niet (de astma), drinkt slechts een beetje wodka en trimt zijn snor zo dun als een tandenstoker. “Ik hou niet van een grote snor. Mijn gezicht is te plat.”
Hij zal dit weekend in Washington ook Johnny Carson niet tegen het lijf lopen. De twee hebben nog steeds ruzie over wat Newton noemt de aanvallen van de komiek op de “mannelijkheid” van de zanger 10 jaar geleden.
“Toen is het begonnen,” zegt Newton. “Ik mag hem niet en ik weet zeker dat hij niet gek op mij is.”
Zo grapte Carson bijvoorbeeld ooit dat Wayne Newton en Liberace samen in een roze badkuip waren gezien, zegt Newton. “Het is misschien grappig voor jou, maar het is niet grappig voor mij.” Newton snauwt.
De zanger zegt dat hij een bezoek bracht aan Carson om te klagen over de “insinuerende insinuaties.” Heeft hij Carson bedreigd? “Nee, ik heb het hem beloofd,” zegt Newton, bruine ogen die feller knipperen dat de ring aan zijn rechterhand. De ring heeft de grootte van een sigarettenaansteker. Hij omspant drie knokkels, draagt de initialen W.N. en is bezaaid met enkele tientallen diamanten.
Wayne Newton, ooit het mikpunt van tienergrappen, lacht het laatst. Als schoolverlater uit een arm gezin heeft hij nu macht, geld, succes, een afgeslankt lichaam, mooie vrouwen die als natte handdoeken om hem heen hangen, een landgoed van 52 hectare buiten Vegas, Arabische slangen, een vloot snelle auto’s en de presidentiële suite in een hotel in Washington.
Wayne Newton is, zegt hij, “een voorbeeld van wat Amerika kan zijn.”