Beschrijving

Oorsprong: articulaire processen van de onderste vier wervels.

Insertie: Spinous process

Nerve: Achterste takken

Actie: Stabiliseert wervels bij lokale bewegingen van wervelkolom

Beschrijving:
De multifidusspier bestaat uit een aantal vlezige en pezige fasciculi, die de groef aan weerszijden van de doornuitsteeksels van de wervels opvullen, van het heiligbeen tot de as. De multifidus is een zeer dunne spier.

Diep in de wervelkolom, overspant hij drie gewrichtssegmenten, en werkt ter stabilisatie van de gewrichten op elk segmentaal niveau.

De stijfheid en stabiliteit laat elke wervel effectiever werken, en vermindert de degeneratie van de gewrichtsstructuren.

Deze fasciculi ontstaan:

• in het sacrale gebied: van de achterkant van het sacrum, zo laag als het vierde sacraal foramen, van de aponeurosis van oorsprong van de sacrospinalis, van het mediale oppervlak van de posterieure superieure iliacale wervelkolom, en van de posterieure sacroiliacale ligamenten.
• in de lendenstreek: van alle processus mamillaris.
• in de borststreek: van alle processus transversi.
• in de halsstreek: van de articulaire processen van de onderste vier wervels.

Elke fasciculus, schuin naar boven en mediaal lopend, wordt over de gehele lengte van het doornuitsteeksel van één van de wervels erboven ingebracht.

De fasciculi variëren in lengte: de meest oppervlakkige, de langste, gaan van de ene wervel naar de derde of vierde wervel erboven; de volgende in volgorde gaan van de ene wervel naar de tweede of derde wervel erboven; terwijl de diepste twee aaneengesloten wervels met elkaar verbinden.

De multifidus ligt diep ten opzichte van de spinalerectoren, de transversus abdominus, de musculus abdominale interne oblique en de musculus abdominale externe oblique.

In deze definitie is tekst opgenomen uit een publiek domein editie van Gray’s Anatomy (20e Amerikaanse editie van Gray’s Anatomy of the Human Body, gepubliceerd in 1918 – uit http://www.bartleby.com/107/).