Hang et al. beschrijven een jonge patiënt bij wie een notenkrakersyndroom werd gediagnosticeerd met magnetische resonantiebeeldvorming en magnetische resonantie-angiografie. Patiënten met het notenkrakersyndroom zijn meestal jong en slank, en de diagnose kan worden gesteld met echografie. Er zijn vaste criteria voor de diagnose van de beknelling van de linker nierader door middel van tweedimensionale echografie en Doppler-sonografie.

Nootkraker-fenomeen, een beknelling van de linker nierader meestal in de vork tussen de aorta en de arteria mesenterica superior, werd voor het eerst beschreven door de Schepper in 1972. Er moet een onderscheid worden gemaakt tussen een asymptomatische verwijding van de linker nierader (“nutcracker-fenomeen”) en het “nutcracker-syndroom”, dat zich presenteert met bruto of microscopische hematurie, orthostatische proteïnurie, varicocele en hypertensie. Er wordt gezegd dat het notenkrakersyndroom een ondergediagnosticeerde oorzaak van hematurie is. Bij 52 kinderen met microscopische hematurie voldeed een derde aan de ultrasonografische criteria voor notenkraker fenomeen . Wanneer echter routinematig de linker teugelader wordt onderzocht met echografie en/of duplex, wordt het notenkrakersfenomeen vrij vaak gezien en zou het notenkrakersyndroom een overgediagnosticeerde entiteit kunnen worden, met het gevaar dat de echte oorzaken van hematurie niet worden herkend. Wij hebben een 12-jarig meisje gezien met microhematurie. Zij had een sterk verwijde linker nierader. Nierbiopsie had echter IgA-nefropathie aangetoond. Het notenkrakersfenomeen in combinatie met IgA-nefropathie is in andere gevallen beschreven. Het lijkt daarom verstandig de differentiaaldiagnose niet uit het oog te verliezen als een verwijde linker nierader wordt gezien bij een patiënt met hematurie of (orthostatische) proteïnurie.

Conflict of interest statement. None declared.