Geography and Landforms of North Dakota

Een overzicht van de geografie van North Dakota, de topografie, de geografische landstreken, de landgebieden en de belangrijkste rivieren.

Toegang tot de North Dakota almanak met meer details over de geografie van de staat, geografische en landgebieden, klimaat en weer, hoogteligging, landgebieden, aangrenzende staten en andere statistische gegevens.

North Dakota wordt in het noorden begrensd door Canada en in het zuiden door South Dakota. In het oosten grenst North Dakota aan Minnesota, en in het westen aan Montana. Het hoogste punt van North Dakota is White Butte, 3.506 voet boven zeeniveau. Belangrijke rivieren zijn de James River, de Missouri River en de Red River.

North Dakota: Physiographic Regions

Red River Valley

Dit gebied, in het oostelijk deel van de staat, is vlak, en is een van de vruchtbaarste gebieden ter wereld. Dit gebied van North Dakota is boerenland en tarwe en andere gewassen bedekken het gebied samen met vee.

Drift Prairie

Naar het westen van de Red River Valley ligt de Drift Prairie, gekenmerkt door glooiende heuvels, beekdalen en talrijke meren. Ten noorden van dit gebied liggen de Turtle Mountains.

Great Plains

De zuidwestelijke helft van North Dakota wordt bedekt door de Great Plains, een gebied dat heuvelachtig is en rijk aan minerale afzettingen. De Badlands is een gebied in het zuidwesten van North Dakota. Deze vallei van steen en klei is door wind en water gevormd tot vreemde maar prachtige formaties. White Butte, het hoogste punt van de staat, ligt in de Badlands.

North Dakota Landscape and Landforms:

Northern Mixed-grass Prairie

Het gebied omvat bijna de gehele oostelijke helft van South Dakota en centraal North Dakota van de Red River Valley in het oosten tot de Missouri River en de Montana grens in het zuiden en westen. In Canada omvat het een klein deel van zuidelijk Manitoba, en een strook die Saskatchewan doorkruist en zich uitstrekt tot in Alberta. De zuidelijke rand van dit fysiografische gebied is het eindpunt van een glaciale morene die nu wordt gemarkeerd door de loop van de Missouri River. In het noorden maken de prairies plaats voor de Aspen Parklands. De neerslag neemt af van oost naar west over de noordelijke vlakten, wat resulteert in verschillen in de hoogte van de dominante grassen. In het oosten begint het gemengde grasland als de topografie uit de Tallgrass Prairie van de Red River Valley oprijst. In de Verenigde Staten neemt de grashoogte geleidelijk af voorbij de westelijke grens van dit fysiografische gebied. Door de glaciale geschiedenis van de Northern Mixed Grass en de relatie tussen neerslag en evapotranspiratie is het gebied bezaaid met duizenden depressies die variëren van permanent tot periodiek nat. Dit geeft het gebied de naam “Prairie Potholes”. Inwendig zijn de verschillende morenen (die “coteaus” worden genoemd) bijzonder ruig en gekenmerkt door “potholes”.

Northern Tallgrass Prairie

Dit is de meest oostelijke en weelderigste regio van de Great Plains op deze breedtegraad. Het omvat noord-centraal Iowa, zuid-centraal en west Minnesota, de Red River Valley van North Dakota, en strekt zich uit tot in zuid-centraal Manitoba. De grasvlakte gaat over in savanne aan de oostgrens. De overgangszone is in de loop van de tijd ongetwijfeld verschoven door veranderingen in de patronen van brand, droogte en herbivoren die de prairie in stand houden. Soortgelijke krachten beïnvloeden de grens met Aspen Parkland in het noordoosten en noorden. Drogere omstandigheden resulteren in kortere grassen als het hooggras plaats maakt voor de Gemengde Gras Prairie aan de westelijke rand van de Red River Vallei. De gehele Northern Tallgrass was onderhevig aan recente ijstijd, wat resulteerde in een dichte verspreiding van wetland depressies weg van de geologisch jongere riviervalleien. De meest zuidelijke grens van deze ijstijd vormde de grens tussen dit fysiografische gebied en de Dissected Till Plains.

West River

West River bestaat uit die gebieden ten westen van de Missouri River in North Dakota en South Dakota, inclusief de Black Hills, alsmede een klein gedeelte van het noordwesten van Nebraska. Het is overwegend een grasland, met oeverbossen langs belangrijke waterwegen en naaldbossen in de Black Hills en andere geïsoleerde hooglanden in het westen. Dit gebied is een gemengde gras prairie, maar is aanzienlijk droger dan de Noordelijke Gemengde Gras Prairie in het oosten of de Nebraska Sandhills van de Centrale Gemengde Gras Prairie in het zuiden. Omdat het niet recentelijk is vergletsjerd, ontbreken er de prairiekuilen die zo belangrijk zijn voor wetlandvogels. Grote gebieden in het westelijk deel van dit gebied zijn sterk versnipperde landschappen die bekend staan als “badlands.”