De belangrijkste uitdagingen bij de diagnose en behandeling van kanker zijn dat de symptomen van verschillende kankers, ook bij borstkanker, gemakkelijk worden genegeerd of ten onrechte aan andere kwalen worden toegeschreven. Een aanvalswapen voor deze kankers zou gevonden kunnen worden in het monitoren van onregelmatigheden of veranderingen in receptorfuncties. Voorspellende biomarker assays lijken de gouden standaard te zijn voor therapeutische interventies van vandaag, omdat zij inzicht geven in de moleculaire omgeving en het mogelijk maken de soorten van belang te kwantificeren. De oestrogeenreceptor (ER) vormt geen uitzondering op dit concept omdat de waarneming van de activiteit van deze receptor inzicht verschaft in groei en proliferatie en differentiaties mogelijk maakt tussen verschillende intercellulaire omgevingen. Complexe biochemische reacties die door de oestrogeenreceptor worden vertoond, zijn noodzakelijk voor de bemiddeling van cellulaire interacties in reactie op diverse celveranderende factoren, waaronder liganden, cofactoren en andere simulatieve complexen.
Monitoring van de ontwikkeling van tumoren met de oestrogeenreceptortestEdit
De oestrogeenreceptor is een belangrijke regulator van cellulaire functies, waaronder celgroei, -proliferatie, en kan dienen als een middel voor intercellulaire differentiatie. Controle van de activiteit van de ER via de ERT is noodzakelijk omdat deze een essentiële rol speelt in de normale ontwikkeling en functie van de borst, alsmede in kankersituaties. Nauwkeurige metingen van de ER activiteit zijn van cruciaal belang bij de zorg voor en het volgen van de progressie van borstkankers omdat het ER kan dienen als een indicatieve biomarker aangezien het een potentiële voorspeller is voor de klinische respons van een patiënt op kankerbehandelingen. Het is bewezen dat borstkankerpatiënten met een ER-positieve status de meeste kans hebben om te reageren op kankerbehandelingen door middel van endocriene therapie. Het meten van de ER activiteit is essentieel in de zorg voor borstpatiënten omdat de oestrogeen receptor test het mogelijk maakt om weloverwogen beslissingen te nemen voor de toekomstige beste behandelingen voor kankerpatiënten.
Estrogen Receptor Test in Mammary Epithelial CancerEdit
In ongeveer 70% van de gediagnosticeerde gevallen van borstkanker, is de ER activiteit over uitgedrukt. Toenemende blootstelling van het mamma-epitheel aan oestrogeen houdt verband met het risico van borstkanker, aangezien de binding van oestrogeen aan HER2 (de borstcelreceptor van kanker) in de borstcellen een toename van de deling en de celsynthese veroorzaakt. Dit leidt uiteindelijk tot een hoger risico op replicatiefouten, en de verstoring van de normale cellulaire processen resulteren in fouten in apoptose, celproliferatie of DNA-reparatie.
De ERT is gesuggereerd als voorspeller voor de mate van succes van het gebruik van endocriene therapie bij de behandeling van kanker. Bij veel van de endocriene therapieën voor de behandeling van borstkanker wordt gebruik gemaakt van selectieve oestrogeenreceptormodulatoren (SERM’s). SERM’s, bijvoorbeeld het geneesmiddel tamoxifen, zijn ER-antagonisten in borstweefsel. Zij worden gebruikt om de gevoeligheid van borstkankerlaesies voor tamoxifen vast te stellen. Patiënten wier tumoren ER-positief zijn, zullen waarschijnlijk goed reageren op deze endocriene therapieën.