Nooit van Okeanos gehoord, maar ik ben net naar boven gerend om mijn vier boeken over mythologie te pakken.
In A Dictionary of World Mythology schrijft Arthur Cotterell het volgende over Oceanos:
” De rivier die de aarde omgeeft, en de bron van alle wateren. Dit vroege Griekse idee is waarschijnlijk ontstaan in de grote rivierbeschavingen van Egypte en Mesopotamië, waarvan de kosmologieën de aarde als een vlot op de oerwateren lieten drijven. Zelfs Thales, de eerste Griekse filosoof, was in de zesde eeuw voor Christus van mening dat water het eerste beginsel was waaruit alles is gevormd en waaraan alles zijn levenskracht ontleent. Homerus noemt de aarde omringende rivier tweemaal “de verwekker van alles”, hoewel uit deze uitspraak geen kosmologische theorie wordt afgeleid. In de vierde eeuw v. Chr. vatte Aristoteles Homeros op als iemand die zei dat de schepping het resultaat was van stroming en beweging. De mythologische Oceanos was de echtgenoot en broer van Tethys, die geboorte gaf aan de rivieren, waaronder de giftige Styx in de onderwereld. Een andere oude zeegod was Nereus, een wijze profeet die in de diepten woonde met zijn volgelingen, de Nereïden.”
Over Poseidon schrijft hij:
“Een vooraanstaand lid van het Griekse pantheon. De zoon van Kronos en Rhea, en de broer van Zeus en Hades, was Poseidon de heerser over de golven, een zeegod die vaak werd aangevallen en onstuimig woedde. Hij bereed de diepte in een strijdwagen getrokken door prachtige gouden zeepaarden. In zijn handen had hij een machtige drietand, een wapen dat het water tot razernij kon brengen, als een plotseling opkomende Egeïsche storm. Poseidon was een onstuimige, onafhankelijke godheid, die qua functie het midden hield tussen de volgzame partner van de aardse moeder en het dominante hemelvadertype. Hij verwekte talrijke zeeschepselen van paardachtige aard; zijn vrouw was de zeegodin Amphritrite. Samen met Apolloa zou hij de muren van Tory hebben gebouwd. In de Odyssee, door Homerus gecomponeerd rond 850 v. Chr., wordt hij voorgesteld als de onverbiddelijke vijand van Odysseus, die diens eenogige zoon Polyphemus verblindde.
Poseidon werd vooral gevreesd als de veroorzaker van aardbevingen, waarvoor de Egeïsche Zee vandaag de dag nog steeds gevoelig is. Als gevolg daarvan ontving ‘de aardschokkenbrenger’ gulle offers van steden en individuen.”
In Early Greek Myths schrijft Timothy Gantz het volgende:
” Okeanos is, ongeacht zijn Homerische rol als vader van de goden, in alle verhalen de grote stroom die de wereld omgeeft, te vinden aan de uiteinden van de aarde en in Homwer op de een of andere manier overgestoken om bij de ingang van Hades te komen. Latere schrijvers vertellen ons dat de zon ’s nachts van west naar oost door zijn wateren vaart. Homerus geeft Okeanos ook een omcirkelende rol op het schild van Achilleus, en noemt hem in de Illias de bron van alle rivieren en bronnen en putten en de hele zee. Ook op andere vroege plaatsen doet het onderscheid tussen zoet en zout water zich niet gelden: in de Theogenie zien we twee zonen van Pontos (Nereus en Thaumas) trouwen met Okeanides, terwijl Illias 18 voorstelt dat Thetis en de Okeanide Eurynome samenwonen. “
De andere twee boeken zeggen vrijwel hetzelfde. In geen van de boeken worden Oceanus en Poseidon op enigerlei wijze met elkaar in verband gebracht, ze worden niet eens op dezelfde pagina genoemd. Misschien is Oceanus gewoon uitgestorven in de hedendaagse Griekse mythologie/religie en is hij overgenomen door Poseidon. Oceanus maakt immers deel uit van de vroege Griekse mythologie en was een titaan. Werden titanen altijd vereerd? Ik denk niet dat Oceanus en Poseidon elkaar ooit ontmoet hebben, laat staan dat ze enige invloed op elkaar hadden.