Toen hij nog maar een jonge man was, ging Wayne Hiebert eind jaren vijftig op zoek naar een Ford Thunderbird uit 1955.
“Ik was aan het shoppen voor een exemplaar,” zegt de Calgaar, “en ik heb er twee of drie bekeken, maar het lukte gewoon niet. Toch wilde ik altijd al zo’n babyvogeltje.”
Toen hij een tiener was, zegt Hiebert dat hij ‘rommelde’ met een Meteor uit 1953. Hij paste de auto aan, die zijn dagelijkse chauffeur was, en toonde hem op shows in Calgary en Lethbridge. Daarna kwamen en gingen er auto’s in Hiebert’s leven, en hoewel hij geen Thunderbird kocht, kocht hij een Ford Model A en bouwde een hot rod. Dat model A was klaar in 1967 – en het is een auto die nog steeds in de familie is. Andere auto’s die hij bouwde en hield, zijn onder meer een Mustang uit 1966 en een Ford Deluxe cabriolet uit 1940.
Na lang wachten, vloog er in 2014 eindelijk een Thunderbird in Hieberts leven.
“Mijn zoon, Todd, had een vriend die bij Bumper to Bumper werkte,” zegt hij. “Omdat ik het altijd over een 1955 Thunderbird had, wist iedereen dat ik op zoek was, ook Todd’s vriend.
“Op een dag bij de onderdelenbalie zei een klant dat hij een ’55 T-bird onderdelenauto wilde verkopen. Toen kreeg ik het telefoontje en zijn we naar de Thunderbird gaan kijken.”
De verkoper had de auto oorspronkelijk uit Spokane gekocht en had in de loop der jaren diverse onderdelen losgemaakt om zijn eigen standaard Thunderbird samen te stellen. Wat Hiebert kocht waren de overblijfselen, en het project belandde in zijn garage. Hoewel er onderdelen van de auto waren geplukt, paste de Thunderbird bij de plannen van Hiebert. Hij wilde de auto bouwen zoals hij dat wilde, en dat betekende gemoderniseerd en opgeruimd, maar onmiskenbaar een 1955 Thunderbird.
-
Schoon en opgeruimd, maar onmiskenbaar een 1955 Thunderbird met modern onderstel is hoe Wayne Hiebert zijn bouw vanaf het begin voor ogen had.
Olyver Evans, -
Wayne Hiebert heeft lang gewacht voordat hij een 1955 Ford Thunderbird in handen kon krijgen. Deze was ‘as found’ en werd aan Hiebert verkocht als onderdelenauto.
Todd HiebertHet kostte iets minder dan zes jaar om de 1955 Ford Thunderbird volledig te customizen, inclusief alle metaalreparaties en het installeren van de carrosserie op een nieuw Fat Man Fabrications chassis.
Olyver Evans,
De Ford Thunderbird van de eerste generatie, die van 1955 tot 1957 werd geproduceerd, was een tweezits cabriolet die werd geleverd met een hardtop van glasvezel. Het model ontstond in 1951, toen leidinggevenden bij Ford merkten dat de Amerikaanse consument belangstelling had voor Europese sportwagens. Kort daarna ontdekten ze dat Chevrolet bezig was met de Corvette – een auto die in 1953 op de markt kwam.
Enigszins stiekem waren de ontwerpers van Ford al bezig met de ontwikkeling van een tweezitter en het duurde niet lang voordat de Thunderbird volledig was gerealiseerd. De bouwkosten werden laag gehouden doordat onderdelen werden gedeeld met andere Fords, waaronder het instrumentenpaneel, de koplampen, de achterlichten en de Mercury V8-motor.
De eerste generatie T-birds bleek populair, en de auto’s zijn uitgegroeid tot een van de meest gemakkelijk herkenbare Amerikaanse voertuigen. Ze spelen een grote rol in de popcultuur, ook, verschijnen in belangrijke films zoals American Graffiti.
Als gekocht, Hiebert zegt dat het duidelijk was zijn Thunderbird was gerold – maar de enige echte schade was gedaan om de voorruit frame en de bovenste linkerzijde van het achterspatbord. Nadat hij de auto had gestript, plaatste hij de carrosserie op een rotisserie en zandstraalde het plaatwerk, Hiebert ontdekte dat het in twee eerdere botsingen was geweest.
“Het was zwaar geraakt in de rechter voorhoek, gerepareerd en soort van opgelapt,” zegt hij.
-
Een Dakota Digital-meterpakket geeft Wayne Hiebert alle instrumenten, inclusief een toerenteller.
Olyver Evans, -
Aandrijving van de ’55 Ford Thunderbird is een Ford Performance 427 cubic-inch motor die 535 pk levert.
Olyver Evans -
Alle interieurbekleding en de kap werden gestikt door Cascade Vans & Interiors in Calgary. Bouwer Wayne Hiebert wijzigde de voorbank zodat het meer op een paar buckets zou lijken, en hij wijzigde de bolstering.
Olyver Evans, -
Het prachtig gerestaureerde interieur.
Olyver Evans,
Toen hij aan het werk ging, verwijderde Hiebert de radiatorsteun, zette hij al het plaatwerk recht en laste hij het weer aan elkaar. Roestplekken, waaronder de vloerplaten voor de bestuurder en de passagier, de onderkant van de portieren en de achterpanelen, werden weggesneden en nieuw metaal werd erin gelast. Terwijl hij dat deed, laste Hiebert de gaten in de buitenbekleding dicht.
“Ik heb al het plaatwerk gerepareerd,” zegt hij, maar hij geeft zijn vriend Kerry Hansen de eer voor het afwerken van de carrosserie. Om al het plaatwerk te ondersteunen, kocht Hiebert een speciaal chassispakket van Fat Man Fabrications uit North Carolina. Inbegrepen was alles wat hij nodig had, zoals een 9-inch Ford-achtereind gestabiliseerd door vier-bar links en coilovers, Wilwood schijfremmen, sway bars en stuurbekrachtiging componenten.
“Ze gelast in de motorsteunen voor de Ford Performance 535 pk krat motor die ik had gekocht voor het project,” Hiebert voegt eraan toe. “Het is een klein blok, geboord en geslagen tot 427 kubieke inch en het wordt ondersteund door een Tremec Magnum zes-versnellingsbak.”
Ik wacht gewoon op wat mooi weer om het eruit te krijgen en te zien wat het zal doen.
Binnen paste Hiebert het dashboard aan door het instrumentenpaneel van een Ford F-100 pick-up truck uit 1956 te enten en een Dakota Digital cluster met toerenteller te installeren.
Hij wijzigde de bank om het op een paar emmers te laten lijken en vertrouwde de bekleding toe aan Cascade Vans & Interiors in Calgary. Met behulp van originele bogen voor de cabriokap, stikte ze ook een zwarte top met behulp van rode draad – een belangrijk detail in alle bekleding die door Hiebert werd gespecificeerd.
Rollend op Budnik wielen, maakte Hiebert’s ’55 Thunderbird zijn debuut op de 2020 Calgary World of Wheels, waar het de eerste plaats behaalde in de Mild Sports klasse, evenals Outstanding Custom Interior.
Sindsdien zegt Hiebert: “Ik heb de auto rijdend gehad, maar ik wacht gewoon (niet dat hij sinds de late jaren vijftig niet heeft gewacht) op wat mooi weer om hem naar buiten te krijgen en te zien wat hij zal doen.”
Greg Williams is lid van de Automobile Journalists Association of Canada (AJAC). Heeft u een columntip? Neem contact met hem op via 403-287-1067 of [email protected]