Er is nog geen gevalideerde meting van actieve polsmobiliteit (ROM) met behulp van het beeld dat de smartphone van de patiënt levert. Het is niet bekend of bepaalde pathologische factoren de nauwkeurigheid van deze meettechnieken beïnvloeden. Het doel van deze studie was de betrouwbaarheid en doeltreffendheid van actieve polsbewegingsmeting te evalueren op dezelfde wijze als klinische goniometers. Wij onderzochten 38 polsen van 38 patiënten (21 vrouwen en 17 mannen) met een gemiddelde leeftijd van 45 jaar (26-60 jaar). Smartphones werden gebruikt om digitale foto’s te nemen van de gewonde polsen in de uiterste standen van de pols, extensie, flexie, radiale en ulnaire deviatie. Het gemiddelde verschil en de relatie tussen de ROMs gemeten met de twee methoden (digitale fotografie en manuele goniometer) werd gemeten met een Student’s t-test en Pearson’s correlatiecoëfficiënt. De grens van overeenstemming (LOA) werd bepaald volgens de Bland-Altman methode. Vergelijking van de pols ROMs in de vier posities door klinische goniometrie en digitale meting toonde geen significant verschil. Tussen de hoekmetingen en de digitale metingen van de door de chirurg genomen foto’s bleek de Pearson’s coëfficiënt een hoge nauwkeurigheid te hebben, boven 0,8 voor alle vier posities. Ook uit de Pearson’s coëfficiënt bleek de grote nauwkeurigheid van de smartphone-metingen. De fotografie door chirurgen en patiënten was zeer betrouwbaar, evenals die van de waarnemers. Smartphone fotografie is een betrouwbare en effectieve manier om de mobiliteit van de pols van de patiënt te meten. De metingen kunnen worden gebruikt om uitkomsten te evalueren.