Medeoprichter van Fleetwood Mac en invloedrijk bluesrockgitarist Peter Green is op 73-jarige leeftijd overleden.

In een verklaring zeggen advocaten die namens zijn familie optreden: “Het is met grote droefheid dat de familie van Peter Green zijn dood aankondigt dit weekend, vredig in zijn slaap.”

Een verdere verklaring zal worden verstrekt in de komende dagen.”

Green, uit Bethnal Green in Oost-Londen, vormde Fleetwood Mac met drummer Mick Fleetwood in 1967.

Ze kwamen samen na Green’s stint in te vallen voor Eric Clapton in John Mayall’s Bluesbreakers. Green en Fleetwood overtuigden vervolgens John McVie om zich bij de band aan te sluiten als basgitarist, mede door de band Fleetwood Mac te noemen.

Hij schreef het direct herkenbare instrumentale nummer Albatross, dat de enige nummer 1 hit van de band blijft, plus twee andere vroege hits, Black Magic Woman en Oh Well. En het was onder leiding van Green dat ze hun eerste drie albums produceerden.

Het debuutalbum van de band werd uitgebracht in 1968. Het heette simpelweg Fleetwood Mac, maar stond ook bekend als Peter Green’s Fleetwood Mac. Het werd alom geprezen en bereikte nummer vier in de hitlijsten.

Obituary: From humble beginnings to Blues fame

Green verliet de band na een laatste optreden in 1970 omdat hij worstelde met zijn geestelijke gezondheid. Hij werd uiteindelijk gediagnosticeerd met schizofrenie en bracht tijd door in het ziekenhuis in het midden van de jaren ’70.

Hij trouwde met Jane Samuels in januari 1978. Ze scheidden in 1979 en delen een dochter.

Green was een van de acht leden van de band – samen met Fleetwood, Stevie Nicks, Lindsey Buckingham, John McVie, Christine McVie, Danny Kirwan en Jeremy Spencer – die in 1998 in de Rock & Roll Hall of Fame werden opgenomen.

Het nieuws van zijn dood komt dagen nadat Fleetwood Mac aankondigde dat ze een retrospectieve boxset zouden uitbrengen die de vroege jaren van de band tussen 1969 en 1974 documenteert.

‘One of the greats’

Muzikanten hebben eerbetonen aan Green geleid. David Coverdale, de leadzanger van Whitesnake, zei dat hij een artiest was waar hij “echt van hield en die hij bewonderde”.

In een tweet zei hij: “Ik ondersteunde de originele Fleetwood Mac in Redcar Jazz Club toen ik in een lokale band zat … hij was een adembenemende zanger, gitarist en componist. Ik weet naar wie ik vandaag zal luisteren. RIP”

Mumford and Sons gitarist Winston Marshall tweette: “RIP Peter Green. #GOAT. Man van de wereld, ach albatros, heb je liefde zo hard nodig. Sommige van mijn favoriete nummers en optredens aller tijden. Bedankt voor de muziek.”

Acteur David Morrissey prees Green’s “fantastische soulvolle stem” terwijl Black Sabbath’s Geezer Butler Green beschreef als “een van de groten”. En de Schotse muzikant Midge Ure tweette: “Een van de groten is er niet meer. You taught me well.”

Peter Green was een van de grootste bluesgitaristen die Groot-Brittannië ooit heeft voortgebracht. Zijn vormveranderende riffs en lange, improviserende excursies maakten Fleetwood Mac tot een van de opwindendste livebands van de bluesexplosie van de jaren zestig.

Hij pakte voor het eerst een tweedehands gitaar op toen hij 10 jaar oud was en begon, net als veel van zijn leeftijdsgenoten, het geïmporteerde vinyl te verslinden dat vanuit de VS het Verenigd Koninkrijk binnenstroomde. Hij bestudeerde de groten – Muddy Waters, Buddy Guy en BB King – en combineerde hun gespannen opgerolde speelstijl met het glinsterende vibrato van Hank Marvin van The Shadows.

Maar hij begon zijn professionele carrière eigenlijk als bassist, totdat een ontmoeting met Eric Clapton hem overhaalde het instrument te laten voor wat het was.

“Ik besloot terug te gaan naar de lead gitaar nadat ik hem had gezien met de Bluesbreakers. Hij had een Les Paul, zijn vingers waren geweldig. The guy knew how to do a bit of evil, I guess.”

Hij had later de schijnbaar onmogelijke taak om het van Clapton over te nemen in John Mayall’s Bluesbreakers. Fans waren aanvankelijk niet overtuigd, maar na een handvol opruiende optredens wist hij ze voor zich te winnen en verdiende hij de bijnaam “The Green God”.

Lees hier meer.

De singer-songwriter Cat Stevens, ook bekend als Yusuf Islam, tweette: “God zegene de onuitsprekelijke Peter Green, een van de onbezongen helden van muzikale integriteit, innovatie en geest. Toen ik hoorde dat hij Fleetwood Mac in 1970 verliet om een echt leven te krijgen en zijn rijkdom aan liefdadigheid te schenken, werd hij iets van een model voor mij.”

In februari van dit jaar traden artiesten waaronder Fleetwood, David Gilmour van Pink Floyd, Billy Gibbons van ZZ Top en gitaristen Jonny Lang en Andy Fairweather Low op in het Londense Palladium tijdens een optreden ter ere van de vroege jaren van Fleetwood Mac.

Rolling Stone magazine plaatste Green op nummer 58 in zijn all-time lijst van de 100 grootste gitaristen, en beschreef hem als “Britain’s most progressive blues guitarist” in zijn hoogtijdagen.