(OPMERKING: U dient alleen het gelinkte materiaal te lezen dat wordt voorafgegaan door het woord LEZEN met een hoofdletter).

De pragmatici pasten hun theorie van betekenis en waarheid toe op taal over de werkelijkheid en ontdekten dat dergelijke taal niet noodzakelijkerwijs de werkelijkheid beschrijft zoals die is of kan zijn, maar dat het woord zelf de betekenis heeft die eraan wordt toegekend door de groep sprekers. Zo kunnen verschillende groepen verschillende werkelijkheden hebben, die even accuraat en waarheidsgetrouw zijn als de taal voldoet aan de verwachtingen van de groep betreffende het gebruik van die taal. Het idee van de werkelijkheid wordt gezien als een constructie, die bepaalde functies vervult. Er is geen extern iets waarnaar de taal verwijst en waaraan de taal op haar juistheid kan worden getoetst. Het spreken over de werkelijkheid vervult sociale functies.

Dit idee diende de postmoderne beweging om te verklaren dat er niet één werkelijkheid is en dat er meerdere gelijktijdige werkelijkheden kunnen zijn.

Het onderscheidende kenmerk van postmodernistische theorievorming is haar verwerping van de traditionele filosofie en metafysica. De Westerse filosofische traditie zelf is natuurlijk eerder een verslag van debat dan van consensus. De postmodernisten beweren echter dat zij niet een of andere stelling hebben verworpen, maar de gehele filosofische traditie van Plato tot George Santayana. Deconstructionisten, pragmatici en nieuw-historici doen zeker beweringen en bekritiseren tegengestelde opvattingen, net zoals traditionele denkers dat deden. In tegenstelling tot traditionele filosofen doen postmodernisten echter geen poging om de waarheid over de werkelijkheid te vertellen. Zij beseffen, wat hun voorgangers volgens hen niet hebben begrepen, dat de menselijke rede een ontoereikend instrument is om de waarheid te bereiken. Daarom hebben zij de metafysica en de filosofie afgezworen ten gunste van wat Carl Rapp “post-rationele kritiek” noemt.”

LEES: Metafysica van het postmodernisme

VIEW:Het postmodernisme verklaren: Hoofdstuk 1: Wat postmodernisme is door Stephen R.C. Hick 38 minuten

Het hele boek zoals voorgelezen door de auteur

Voor de postmodernisten kan er geen sprake zijn van één enkele werkelijkheid of een geprivilegieerde kijk op de werkelijkheid of zelfs maar een concept van wat werkelijkheid is, want er is geen enkele objectieve of waarheidsgetrouwe manier om beweringen over een enkelvoudig fenomeen dat “werkelijkheid” wordt genoemd, te verifiëren. Dus in het postmodernisme is er een werkelijkheid voor elke groep sprekers die ervoor kiest het woord te gebruiken en dat gebruik ervan te aanvaarden.

In het postmodernistische denken zijn er meerdere groepen sprekers en meerdere ideeën over wat de werkelijkheid is, zodat er meerdere werkelijkheden tegelijk bestaan. Zou dit het geval kunnen zijn? Is er één werkelijkheid en verschillende visies daarop of zijn er meerdere werkelijkheden die naast elkaar bestaan? Is er één werkelijkheid met meerdere visies erop, waarvan sommige juist en andere onjuist zijn? Of zijn alle opvattingen over wat echt is even juist?

Is de aarde plat of is zij bolvormig, een afgeplatte sferoïde? Er zijn mensen die beweren dat ze plat is. Zij beweren dat de werkelijkheid heel anders is dan degenen die beweren dat de aarde een bolvorm heeft.

Klik hier voor meer informatie over degenen die beweren dat de aarde plat is.>FLAT EARTH

International Flat Earth Conference November 2017

Is de aarde tegelijkertijd plat en bolvormig? Zijn er meerdere gelijktijdige werkelijkheden?

Bedenk

Er is een groot object of entiteit in het American Museum of Natural History in New York City. Het is inderdaad erg groot. Het staat er al enige tijd en er is een zeer groot en zeer duur nieuw gebouw omheen gebouwd in plaats van te proberen het opnieuw te verplaatsen. Het werd naar het museum gebracht vanuit het noordwesten van de Verenigde Staten. Het is bestempeld als een meteoriet, de Williamette Meteoriet, uit de Williamette Valley van Oregon. Hij weegt 15 ton en wetenschappers beweren dat hij ongeveer 10.000 jaar geleden op aarde is gevallen. Er is een groep inheemsen van een stam (Clackamas) in de staat Oregon. Zij maken deel uit van de Confederated Tribes of the Grand Ronde of Oregon. De inheemse volkeren beweren dat het geen rots is maar een boodschapper, de Hemelse Persoon, Tomanowos, van de hemelgod die naar de aarde kwam als boodschapper en gids en die tot hun volk spreekt. Ze willen de boodschapper terug naar hun volk. Het museum verwierf het van een vrouw, mevrouw William Dodge, die het aan het museum schonk. Zij kocht hem van een ijzermijnbedrijf dat hem op land had staan dat eigendom was van het bedrijf. Beide partijen stapten naar de rechter. Er werd een schikking getroffen buiten de rechtbank om. De oorspronkelijke volkeren zullen de rotsbode elk jaar kunnen bezoeken en er in het museum rituelen kunnen uitvoeren. Is het object nu een levenloze rots of een bezielde boodschapper? Is het beide of geen van beide? Wat is de werkelijkheid? Voor de postmodernisten is het allebei tegelijk. Zij zouden toestaan dat het werkelijk een boodschapper is en dat het werkelijk tegelijkertijd een rots is, omdat er niet één objectieve werkelijkheid of waarheid bestaat.

Klik hier voor een paar foto’s van de entiteit> foto’s

De meesten, zo niet ieder van u, zullen waarschijnlijk naar de entiteit in het American Museum of Natural History verwijzen als een meteoriet. Dit zou erop kunnen wijzen dat u, omdat u bent opgegroeid in een cultuur die de wetenschappelijke methode en het materialisme accepteert, er op die manier tegenaan kijkt. Je ziet het als een meteoriet waarvan sommige mensen denken dat er een geest in zit. Maar dat is misschien niet juist. De oorspronkelijke volkeren zien het als een geest, NIET als een meteoriet. Zij zien het als een geest die sommige mensen liever zien als een steen. Maar voor hen is het een geest en NIET een rots. Het is levend en NIET dood.
Wat is het nu?
a. rots/meteoriet en dood
b. geest en levend
Je kunt er niet voor kiezen om het te zien als een rots die mensen zien als een geest, want als je dat doet, beweer je alleen maar a.) dat het een rots is die sommige mensen misschien anders zien. Is dat wat u denkt of is het b.) een geest die sommige mensen verkiezen te zien of waar te nemen als een rots? Of is het beide of geen van beide? Wat is juist en waarom?

Er is een menselijk lichaam gevonden in een rivierbedding in Oregon dat meer dan 9000 jaar geleden is gestorven. De wetenschappers die het gevonden hebben, denken dat het ons veel kan leren over hoe de mens de landbrug is overgestoken die ooit over de Bearing Straits lag. Nu hebben de oorspronkelijke volkeren een rechtszaak aangespannen om de beenderen van een van hun voorouders terug te krijgen, zodat deze op een fatsoenlijke rituele manier begraven kunnen worden. Zij beweren dat het een van hen is. De antropologen beweren dat deze volkeren pas 800 jaar als een te onderscheiden groep bestaan en dat de beenderen duizenden jaren ouder zijn. De oorspronkelijke volkeren beweren dat zij altijd in Noord-Amerika zijn geweest. Zij geloven dat zij uit het land zijn voortgekomen zoals planten dat doen. Zij emigreerden niet van een andere plaats. De botten zijn van de voorouder. Wat is de werkelijkheid? Welke beweringen zijn waar? Voor de postmodernisten kunnen alle beweringen tegelijk waar zijn binnen de groep door en voor wie ze een betekenis krijgen.

Voor de postmodernisten is de enige manier waarop tegenstrijdige beweringen kunnen worden beslecht, het gebruik van macht. De federale regering, de minister van Binnenlandse Zaken, heeft bepaald dat de botten moeten worden overgedragen aan de stam die ze heeft opgeëist (2000). Is dit omdat hun claims waar zijn, omdat hun werkelijkheid werkelijkheid is? Of is het omdat het politiek correct of populair is om dit te doen?

Zie de laatste berichten over Kennewick Man.

Vrouwen, feministen, beweren dat hun werkelijkheid anders is dan die van mannen. Er is dus een feministische metafysica in ontwikkeling.

Dus krijgen we te maken met meervoudige werkelijkheden.

In de rechtsliteratuur en de rechtswetenschap bestaat iets dat bekend staat als “Kritische rassentheorie”, waarbij wordt betoogd dat leden van een minderheid die zitting hebben in een jury zodanig zouden moeten stemmen dat een lid van hun minderheidsgroep dat de beklaagde is, wordt onttrokken aan de werking van het rechtssysteem, dat een bron van onderdrukking en onrechtvaardigheid voor minderheden is. De vraag of het bewijs al dan niet de aanklacht tegen de beklaagde ondersteunt is niet van belang en of het al dan niet waar is dat de beklaagde de ten laste gelegde feiten heeft begaan is geen zaak die objectief kan worden vastgesteld (wat altijd onmogelijk is). De juiste handelwijze is dus vrijspraak van de verdachte. Wat is de werkelijkheid? Heeft de verdachte de daad gedaan? Voor de ene groep kan de werkelijkheid zijn dat de verdachte de daad heeft gesteld. Voor een andere groep is het zo dat de verdachte de daad niet heeft gedaan. Wat is de realiteit? Voor de postmodernist, beide tegelijk!

Hoe de conflicten tussen groepen over de werkelijkheid op te lossen? Macht! Het idee van de werkelijkheid wordt door postmodernisten gezien als een instrument voor sociale organisatie en instandhouding, waarbij degenen die het niet eens zijn met de criteria volgens welke de werkelijkheid door de groep wordt bepaald of gerealiseerd, worden beschouwd als bedreigend voor de politieke en economische orde en op de een of andere manier als een bedreiging moeten worden verwijderd. Dit betekent dat degenen die de macht hebben over de onderwijssystemen en de regeringsstructuren, in een positie verkeren om de criteria volgens welke de leden van de samenleving de werkelijkheid van de groep begrijpen, verder te ondersteunen. Zij bevinden zich ook in een positie om al diegenen die kritiek hebben op hun visie van wat “echt” is, belachelijk te maken, te bekritiseren en af te wijzen. De wetenschappers van de Europese culturen zullen de sjamanen van de oorspronkelijke volkeren van Amerika bestempelen als kwakzalvers, dwazen, misleid, ongeschoold en andere termen gebruiken om hun opvattingen en de zeer fundamentele ideeën van de oorspronkelijke volkeren over wat iets echt maakt, in diskrediet te brengen.

Degenen die binnen een groep geaccultureerd zijn, zullen de criteria voor wat het “echte” maakt als deel van hun erfgoed hebben en zullen dienovereenkomstig denken.

Dus, wie de meeste macht heeft, zal verklaren wat de werkelijkheid is en die visie opleggen aan hen met minder macht die het er anders misschien niet mee eens zijn.

Is het werkelijk zo dat er meer dan één werkelijkheid is? Is het zo dat er vele werkelijkheden zijn? Of is het zo dat er maar één werkelijkheid is, die door mensen niet met grote zekerheid wordt gekend, maar door mensen verschillend wordt bekeken? Zijn er meerdere werkelijkheden of zijn er meerdere geloofssystemen of meerdere perspectieven op en ervaringen van de ene werkelijkheid?

Misschien kan dit u helpen om de kwestie hier te begrijpen.

Beschouw dit scenario. SOULS or NO SOULS

Stel dat u op een boot in de oceaan zit met iemand die u zeer dierbaar is. Stel dat uw geliefde tijdens de reis ernstig ziek wordt en op het punt staat te sterven en de kapitein geeft u de keuze bij welk land of eiland de boot zou stoppen en het lichaam daar zou plaatsen voor verzorging of misschien om te sterven. Er zijn twee landen in de buurt :

In land A geloven de mensen dat er zielen zijn die de dood van het lichaam overleven en in een of andere vorm voor altijd op een andere plaats of in een andere dimensie blijven leven. In land B geloven de mensen niet in een leven na de dood. In land B geloven de mensen niet in een leven na de dood.

Gelooft u nu dat het verschil uitmaakt of er zielen zijn en of uw geliefde de dood van het lichaam overleeft als u hem naar land A of B brengt?

Denkt u dat het al dan niet hebben van een ziel afhangt van wat de mensen om hem heen geloven? Denkt u dat mensen in het ene land een ziel hebben en mensen in een ander land niet?

Als u meervoudige werkelijkheden accepteert, zou het verschil uitmaken waar iemand zich bevindt als hij sterft, wat betreft het al dan niet hebben van een ziel. Als u denkt dat het geen verschil maakt, accepteert u niet echt dat meervoudige werkelijkheden mogelijk zijn. Verder zou u moeten nadenken over uw denkwijze en het idee laten vallen dat er meerdere werkelijkheden zijn en in plaats daarvan denken dat er maar één werkelijkheid is waar we misschien niet alles met duidelijkheid en zekerheid over weten, maar slechts één. Er zijn verschillende percepties en ervaringen van en visies op die ene werkelijkheid, maar er is maar één werkelijkheid. We weten misschien niet wat de werkelijkheid is, maar het kan niet tegelijkertijd zijn dat er zielen zijn en dat er geen zielen zijn.