Voor de eindexamenklas van dit jaar betekende de uitbraak van COVID-19 dat de langverwachte diploma-uitreikingen moesten worden afgelast. Maar afstuderen is meer dan over het podium lopen om een diploma in ontvangst te nemen. Het markeert het begin van de volgende fase van je leven, en dat is iets wat het vieren waard is, zelfs in deze moeilijke tijden. De Wall Street Journal vroeg Melinda en mij om enkele gedachten over die overgang te delen. Hier is wat we schreven.

– Bill

De meeste begingstoespraken veranderen de loop van de geschiedenis niet. Op een zonnige middag in 1947, gaf toenmalig staatssecretaris George C. Marshall er een die dat wel deed.
Tijdens zijn toespraak aan de Harvard University herinnerde de voormalige generaal zijn toehoorders eraan dat een paar duizend kilometer verderop, waar zij die dag bijeen waren, de nasleep van de Tweede Wereldoorlog Europa in armoede, honger en wanhoop had gestort. Het Amerikaanse volk, zo legde hij uit, had de verantwoordelijkheid om Europa te hulp te komen, ook al was het zelf zo “ver weg van de onrustige gebieden van de aarde”. Zelfs als u die toespraak nooit hebt gehoord, bent u waarschijnlijk bekend met de beleidsagenda die erin werd voorgesteld: het Marshallplan, dat het herstel van West-Europa heeft bespoedigd en een nieuw tijdperk van vrede en welvaart heeft ingeluid.
Tot op de dag van vandaag wordt de wereld, net als toen, geconfronteerd met massaal lijden en economische verwoesting. Opnieuw zullen landen moeten samenwerken om weer op te bouwen. Maar deze keer hebben jullie, de afstuderende klas van 2020, geen begindatumspreker nodig om een beeld te schetsen van de “onrustige gebieden van de aarde”. De Covid-19 crisis waarmee we vandaag geconfronteerd worden is geen lokale ervaring, maar een werkelijk wereldwijde.
De onlosmakelijke banden tussen de mensen van de wereld is iets dat jullie generatie beter begrijpt dan misschien enige andere die ervoor is gekomen. Velen van jullie loggen al in op het Internet sinds jullie konden lezen. Jullie zijn opgegroeid met toegang tot popcultuur, nieuws en perspectieven uit samenlevingen die duizenden kilometers van huis liggen. En de grote uitdagingen voor jullie toekomst – uitbraken van ziekten, klimaatverandering, ongelijkheid tussen mannen en vrouwen, armoede – worden ook door jullie leeftijdsgenoten in alle delen van de wereld aangegaan.
Dus, wat betekent dit alles voor het volgende hoofdstuk van jullie leven? Als lid van onze wereldwijde gemeenschap kunnen je acties een wereldwijde impact hebben. Wat je professionele doelen ook zijn, waar je ook woont, wie je ook bent, er zijn manieren, groot en klein, waarop je kunt deelnemen aan het beter maken van de wereld voor iedereen.
Als deze crisis je heeft geïnspireerd om een carrière in de publieke dienstverlening na te streven, dan is dat fantastisch – maar het is niet de enige manier om bij te dragen. Je kunt altijd je stem en je stem gebruiken om verandering te bewerkstelligen. Je kunt aandringen op beleid dat een gezondere, betere toekomst creëert voor iedereen, overal – of ze nu in de straat wonen of aan de andere kant van de planeet.
Het is waar dat je deze nieuwe fase van je leven ingaat op een ontmoedigende tijd. Voor velen van jullie kan het pad dat je voor ogen had na het afstuderen opeens veel steiler zijn. Met zoveel dingen om je zorgen over te maken – van je gezondheid tot je gezin tot wat de arbeidsmarkt betekent voor je vermogen om je lening af te betalen – is het begrijpelijk dat je de grotere vragen over je rol in het verbeteren van de wereld even opzij moet zetten.
Maar er is geen twijfel dat je een rol te spelen hebt, of dat nu is of in de toekomst. Jullie erven een wereld die al heeft bewezen dat vooruitgang mogelijk is – een wereld die na een oorlog weer is opgebouwd, de pokken heeft overwonnen, een groeiende bevolking heeft gevoed, en meer dan een miljard mensen in staat heeft gesteld uit extreme armoede te klimmen.
Die vooruitgang is niet toevallig of door het lot tot stand gekomen. Het was het resultaat van mensen zoals jullie, die zich ertoe verbonden dat wat ze ook verder met hun leven en carrière zouden doen, ze zouden bijdragen aan deze gedeelde missie om ons allemaal vooruit te stuwen. Klas van 2020, dit zijn geen makkelijke tijden. Maar we zullen ze doorkomen. En met jullie leiderschap zal de wereld sterker zijn dan ooit tevoren.