Dat je het weet, ik vind mezelf erg goed met mijn handen~ Eerst, laten we ervoor zorgen dat je je benen niet kunt bewegen, zodat ik er later echt in kan graven. Nu dan, laat mijn vingers er langs gaan. Oh? Alleen dit laat je kronkelen en lachen? Oh, je houdt het niet lang vol, of wel schat? Als dit je zo hard aan het lachen maakt, wat gebeurt er dan als ik… dit doe?! Ik blijf gewoon graven in je dijen, luisterend naar je gelach de hele tijd. Ah ah ah, als je probeert om mijn handen weg te nemen, zal ik alleen maar gemener worden. Jij kleine…! Goed, ik zal gewoon in je binnenste dijen graven! Dat is goed, draai rond. Huil maar van het lachen. Wil je het beste gedeelte weten? Ik hou me nog steeds in. En ik heb nog de hele dag om je te laten snuiven en kronkelen. Denk je dat door zo te kronkelen het nog minder zal kietelen? Verrassing, dat zal het niet~ Wat als ik hier kom? Precies boven je knie? Ah ah ah, we kunnen niet hebben dat je been los komt en zo rond slingert. Laten we gewoon dat been vastbinden en blijven knijpen recht boven deze kleine knie hier. Aww, je ziet er zo schattig uit als je hulpeloos bent~ Wees nu een braaf klein meisje en vertel me waar het het meest kietelt op je dijen~ Wat denk je hiervan? Ik ga liggen, sla mijn armen om je benen, en kietel je binnendijen van achteren? Nu kun je niet ontsnappen zolang ik hier lig! Ik hoop dat je het comfortabel hebt… want ik weet dat ik het heb.