Jainisme is een oude religie die in India is ontstaan en waarvan de volgelingen ultieme bevrijding trachten te bereiken door aan de voortdurende cyclus van reïncarnatie te ontsnappen. Zij geloven dat de manier om dit te bereiken is karma, het principe van oorzaak en gevolg dat daden tot lijden doet leiden, uit hun ziel te elimineren. Hun praktijken omvatten strikt vegetarisme, geweldloosheid, niet stelen, niet liegen, niet gehecht zijn aan bezittingen, seksuele zelfbeheersing, en respect voor alle dieren en planten als levende zielen.

Jainisme heeft niet één persoon die de stichter van de religie genoemd zou kunnen worden. In plaats daarvan erkennen Jains grote leraren die tirthankaras worden genoemd. Het Bijbelse equivalent van deze term zou profeten zijn. In wat als het huidige tijdperk wordt beschouwd, zijn er vierentwintig tirthankara’s geweest, en in kosmische tijdperken daarvoor zijn er veel meer geweest. De eerste tirthankara van dit tijdperk, Adinatha, ook bekend als Rishabhanatha, leefde vermoedelijk miljoenen jaren geleden. De exacte geboortedatum van de vierentwintigste en meest recente tirthankara, Mahavira, is niet bekend. Sommige geleerden schatten het rond 540 v. Chr., terwijl anderen zeggen dat het in 599 v. Chr. was.

Mahavira wordt vaak gecrediteerd als de stichter van het Jainisme in zijn huidige vorm. Het zou echter juister zijn te zeggen dat Mahavira een hervormer was die de oude praktijk van het jaïnisme populair en toepasbaar maakte in de tijd waarin hij leefde. Volgens de overlevering werd Mahavira, nadat hij verlichting had bereikt, leraar en stichtte hij een gemeenschap van tienduizenden monniken en nonnen, en in de eeuwen die volgden, verspreidde het Jainisme zich over geheel West- en Centraal-India.