Romantische aantrekkingskracht is een emotionele reactie die de meeste mensen vaak voelen die resulteert in een verlangen naar een romantische relatie met de persoon waar de aantrekkingskracht op wordt gevoeld. Veel aseksuele mensen ervaren romantische aantrekking, ook al voelen ze geen seksuele aantrekkingskracht. Romantische aantrekking kan worden ervaren tot elke persoon en elk geslacht. Dit heeft de behoefte doen ontstaan aan een onderscheid tussen seksuele en romantische oriëntaties. Meestal zijn beide oriëntaties op elkaar afgestemd, maar in de aseksuele gemeenschap komt het vaak voor dat combinaties van romantische en seksuele oriëntaties gemengd zijn. Dit betekent niet dat er geen seksuele mensen zijn wier romantische oriëntatie niet overeenkomt met hun seksuele oriëntatie. Er kan bijvoorbeeld een aromantische heteroseksueel zijn die geen romantische aantrekkingskracht heeft, maar zich seksueel aangetrokken voelt tot het andere geslacht. Romantische aantrekking kan gebaseerd zijn op vele kwaliteiten van een persoon. Lichamelijke kwaliteiten, die vaker geassocieerd worden met primaire seksuele aantrekking, zijn de meest directe eigenschappen die kunnen leiden tot een romantisch verlangen. Esthetische aantrekkingskracht wordt zeer vaak geassocieerd met dit soort romantische aantrekkingskracht. Kwaliteiten die niet onmiddellijk beschikbaar zijn zoals psychologie, individuele genetische en culturele invloed leiden vaker tot een romantische interesse in tegenstelling tot seksuele. Deze vorm van interesse is een aantrekkingskracht die zich in de loop van de tijd ontwikkelt op basis van de relatie en de emotionele band met een andere persoon.

Er bestaan verschillende combinaties van romantische oriëntaties als tegenhanger van seksuele oriëntaties. Deze resulteren ook in verschillende classificaties zoals heteroromantische aantrekkingskracht: Een romantische aantrekking tot een persoon van een ander geslacht, homoromantische aantrekking: Een romantische aantrekking tot een persoon van hetzelfde geslacht en biromantische/panromantische aantrekking: Een romantische aantrekking tot twee of meer geslachten. Degenen die geen romantische aantrekking hebben staan bekend als aromantisch die zich vaak identificeren naast aseksueel.

Zoals vermeld in de Aromantic FAQ, zijn niet alle aromantische mensen aseksueel; er is evenveel variatie in hun seksuele oriëntaties als er is onder mensen die romantische aantrekking ervaren. Soms zullen aromantici om andere redenen dan aantrekkingskracht naar relaties verlangen. Dergelijke redenen zijn onder andere gezelschap en een verlangen naar een diepere relatie met een persoon.

Wat precies een romantische relatie of romantische aantrekkingskracht is moeilijk te definiëren, omdat sommige aseksuelen de romantische / romantische dichotomie helemaal verwerpen. Een romantische relatie wordt vaak beschouwd als activiteiten die weinig tot geen seksueel aspect hebben. Romantische handelingen kunnen variëren van diners, films, lange wandelingen op het strand, het delen van hobby’s en kunnen kussen en knuffelen omvatten. Er is geen duidelijke plaats waar een romantische actie eindigt en een seksuele actie begint. Sommigen definiëren iemands benadering van relaties als partner- of gemeenschapsgericht. Op een partner gebaseerde intimiteit vindt plaats tussen een exclusief paar mensen, ongeacht of dit paar mensen seksueel of traditioneel “romantisch” is of niet. Op de gemeenschap gebaseerde intimiteit vindt plaats tussen een groep van meer dan twee mensen. Mensen die afhankelijk zijn van op de gemeenschap gebaseerde intimiteit zien geen noodzaak om zich in paren te verenigen, maar dit betekent niet noodzakelijkerwijs dat ze minder in staat zijn om sterke emotionele banden met anderen te vormen.

Crushes en Squishes

Een crush, ook bekend als limerence en verliefde liefde, is een emotioneel verlangen naar een romantische relatie veroorzaakt door zich romantisch aangetrokken te voelen tot iemand (zie hierboven). Het is een verlangen dat mogelijk tijdelijk van aard is en waar mogelijk nooit naar gehandeld wordt. Bij een verliefdheid is er vaak een overweldigend verlangen om de gevoelens beantwoord te zien. Er zijn veel componenten aan verliefdheid die het moeilijk maken om er gevolg aan te geven. De angst voor afwijzing is de grootste component die mensen met verliefdheid er vaak van weerhoudt om ernaar te handelen. Omdat de emoties en verlangens die iemand voelt wanneer hij verliefd is zo krachtig zijn, is er een grote, en aantoonbaar rationele, angst dat de relatie die op dat moment bestaat, beschadigd kan worden. Daarom weerhoudt deze angst de persoon er vaak van actie te ondernemen. Aan de andere kant is er ook de mogelijkheid van hoop. Het heimelijke verlangen dat er geen actie nodig zou zijn en dat de “crush” de “first move” zou maken. De kleinste gebaren kunnen resulteren in enorme fantasieën en hoop. Gebaren als “Ze hielden de deur voor me open” of “Ze sturen me een sms!” worden vaak opgevat als overreacties, versterkt door de extreme emoties, die niet passen bij de situatie.

Een squish is de aromantische tegenhanger voor een verliefdheid. Een squish is een sterk verlangen naar een soort platonische (niet-seksuele, niet-romantische) verbinding met een andere persoon. Het concept van een squish is vergelijkbaar met het idee van een “vriend verliefdheid”. Een squish kan gericht zijn op iemand van elk geslacht en een persoon kan ook vele squishes hebben, die allemaal actief kunnen zijn.

Er kan een dunne lijn zijn tussen een “crush” en een “squish”. Zowel crushes als squishes kunnen hardnekkige gedachten inhouden over de persoon van interesse, zelfbewustzijn rond die persoon, verlangens om bij hen te zijn, fantasieën over lichamelijk (niet noodzakelijk seksueel) contact met hen, of een combinatie van deze. Maar crushes gaan soms gepaard met jaloezie op partners van de persoon in kwestie, en een verlangen naar romantisch contact (zoals zoenen), een relatie of een huwelijk, terwijl squishes dat soms niet doen. In beide gevallen kan er een emotionele band ontstaan met het doelwit van de crush/squish, ongeacht of die wederzijds is. De aard van de relatie wordt bepaald door de gewenste acties en de gedeelde acties tussen de paren. Romantische relaties, of gewenste romantische relaties, bevatten vaak meer romantisch of ‘liefdevol’ gedrag tegenover een platonische relatie, of gewenste platonische relatie, waar het doel is hen goed te leren kennen en hecht te zijn. De grenzen tussen de twee vervagen vaak, waarbij het ene overgaat in het andere.