We waren eerstejaars op de middelbare school in Albuquerque, New Mexico, toen Ariel Ashe voor het eerst mensen een blik gunde in een van haar bijzondere visuele werelden. De ontwerpster en medeoprichtster, samen met architect Reinaldo Leandro, van het ontwerpbureau Ashe + Leandro, was een relatief verlegen, op zichzelf gekeerd kind, dus het was een verrassing om te horen dat ze een toneelstuk had geschreven, dat ze zelf wilde regisseren.

Alexi, links, in een jurk van Erdem en een jas van Dior, met haar zusje, Ariel, in een jurk en jas van Dior, voor de Maple Leaves-quilt bij de nabijgelegen Weantinoge Heritage Land Trust.

“Natuurlijk herinner ik me The Fashionate Kiss!” roept Ashe’s zus, Alexi Ashe Meyers, uit. “Het was een compleet origineel idee, gebaseerd op een boek dat ze had gelezen en ook op haar liefde voor mode en decorontwerp.” Hoewel Alexi zich de antropomorfe personages (onder andere een bij en een jachtluipaard) en de aparte manier waarop ze bewogen (Ariel werkte samen met haar klasgenote Jillian Peña, die nu een gewaardeerde choreografe is) nog levendig kan herinneren, evenals de oneerbiedige soundtrack (Blue Swede’s cover van “Hooked on a Feeling” was prominent aanwezig), kan ze zich geen enkel plotpunt herinneren.

De familiekamer in het Georgische landhuis uit circa 1790 dat interieurontwerpster Ariel Ashe samen met haar zus, Alexi Ashe Meyers, en Alexi’s echtgenoot, Seth Meyers, in Litchfield County, Connecticut heeft gerenoveerd. De fauteuil en poef zijn gemaakt van fluweel van Ralph Lauren en de kasten zijn geschilderd in Green Smoke van Farrow & Ball.

In wat nu een voorafschaduwing lijkt van de kenmerkende esthetiek van Ashe + Leandro, was het doel van The Fashionate Kiss vooral ervaringsgericht: Ariel wilde een hele zintuiglijke realiteit cureren en een klein juwelenkistje van tijd genereren dat ons naar een mooiere, rustiger en meer inspirerende plaats transporteerde.

In de hal was de lamp een cadeau van Diane von Furstenberg en het Perzische tapijt is van Double Knot.

Om eerlijk te zijn, is Ariel niet zo veel veranderd sinds we 14 waren. (We kennen elkaar sinds de middelbare school.) Op een recente schilderachtige zaterdag leidt ze me rond door haar nieuwste gecureerde mini-universum, het huis in Litchfield County, Connecticut, waar ze, samen met Alexi en Alexi’s echtgenoot, Seth Meyers, en hun twee jaar oude zoon, Ashe, veel van hun weekenden doorbrengen. (Bij het ter perse gaan, verwachtten de Meyerses een lentebaby. Hun tweede zoon, Axel, werd geboren op 8 april).

Het Serena & Lily-bed in de gastenkamer is bedekt met een deken van Mayapple Hill Farm en tapisserie kussens van Kermanshah Oriental Rugs Gallery; de muurschildering is van Ananbô.

Het idee om een huis in de omgeving te kopen werd geopperd tijdens een bezoek aan de nabijgelegen boerderij van hun vriendin Diane von Furstenberg, Cloudwalk. Een zoektocht leidde hen naar deze koloniale woning van rode baksteen, midden in een land trust. “We wilden een eigenzinnige plek met een Engels landhuisgevoel,” zegt Ariel, die het huis in een historisch Victoriaans palet schilderde en het verfraaide met bloemetjesbehang en muurschilderingen.

Als we de gezelligste van de twee woonkamers binnenkomen, komen we Seth tegen, die moppen op zijn laptop aan het schrijven is, en het de facto eerste kind van het stel, Frisbee Ashe Meyers, een Italiaanse hazewindhond die bij het vuur ligt te slapen in een speciaal hondenbed ontworpen door Ariel.

In de formele woonkamer is een RH, Restoration Hardware bank in een Perennials linnen, de aangepaste bank is in een Ralph Lauren stof, en de muren zijn in Oval Room Blue van Farrow & Ball.

“Deze dingen zijn meestal afkomstig van eBay, vlooienmarkten en antiekwinkels hier in de buurt,” zegt ze. Ze wijst op een schilderij in de gang. “Ik heb letterlijk op internet gezocht naar ‘antiek olieverfportret’,” zegt ze. Alexi vertrouwt volledig op het ontwerpersoog van haar zus. “Haar gevoel is zo goed,” zegt ze, “dat ik niets koop zonder haar eerst een foto te sms’en.”

Seth is het daarmee eens. Hij kent zijn schoonzus al sinds 2001, toen hij nog bij Saturday Night Live zat, waar zij stagiaire was. Later hielp ze hem met de inrichting van zijn appartementen. “Schat, hoeveel heb ik je eigenlijk laten zien van wat we voor dit huis gepland hadden?” vraagt Alexi aan haar man. “Niets,” antwoordt hij lachend. “Ik heb me er volledig in ingekocht.”

Een kunstwerk van Tom Borgese staat op een vintage kist in de slaapkamer van Ariel.

De hangende koperen potten in de keuken waren een speciaal verzoek van Alexi; bij het aanrecht staan lavendellotion en zeep van Los Poblanos Historic Inn & Organic Farm, een van de vele knipoogjes naar de wortels van de familie in New Mexico; en een kist in de hal is gekocht van de oorspronkelijke eigenaar.

Alexi (links), in een Chanel-jurk en Barrie-trui, en Ariel, die haar neefje vasthoudt, Ashe, in een Barrie-trui en Chanel-broek, maken een rondgang op een plaatselijke boerderij.

De rondleiding slingert langs de trap, door de slaapkamers en naar de zolder, waar we – heel bewust, merkt Alexi op – de enige tv in het huis aantreffen. Ariel wijst ons op een reeks soms elegante (albasten lampen), soms eigenzinnige (een Mexicaans heiligenportret), en altijd voortreffelijke voorwerpen. Het huis is onberispelijk ingericht, maar niet chique: Hier wonen echte mensen, lijken de kamers te zeggen. “Ariel: “Het gaat nooit alleen maar om: ‘O, dit is mooi, je zult het nooit gebruiken, maar koop het’. “Ik wil dat dingen nuttig zijn en dat ze betekenisvol aanvoelen.”

Een antieke eettafel is gedekt met erfstuk porselein van de moeder van de zussen; de antieke kroonluchter is Vlaams, de gordijnen zijn van een Designers Guild stof, en de muren zijn in Rectory Red door Farrow & Ball.

Toen we kinderen waren, wilde Ariel bij niemand anders blijven slapen. De kamers van anderen waren ‘eng’, zei ze altijd. En dus trokken we allemaal naar de adobe schuilplaats van haar familie in Placitas, New Mexico, en brachten de nacht in haar wereld door. “Herinner je je de hoedendoosfase nog, toen ze al die rieten meubels had? vraagt Alexi. “En toen ze de hoedendozen wegdeed en de bovenrand van haar kamer bekleedde met zwart-wit foto’s? En op een dag kwam je thuis en waren die weg, en had ze haar hele kamer gestencild.”

Het bad in Ariels badkamer is origineel, en het gordijn is van een Holland & Sherry linnen met een fluwelen rand.

Toen Ariel op haar 18e naar New York City kwam om decorontwerp te studeren aan de New York University, nam ze haar kamer mee en richtte ze haar studio-appartement opnieuw in naar haar evenbeeld, tot en met het “camel gebloemde Ralph Lauren-beddegoed”. Dicht bij haar wortels blijven helpt Ariel om te visualiseren wat anderen zal inspireren. Ze heeft nog steeds een appartement in West Village dat een iteratie is van de slaapkamer uit haar kindertijd: “Het zijn veel dingen uit New Mexico, zoals Navajo tapijten, Indiaanse potten en rode peperpotten, en ook van andere plaatsen, zoals een groot Afrikaans tribaal tapijt. Het zijn allemaal dingen waar ik een band mee heb.”

In Ariels slaapkamer hebben het hoofdeinde en het behang een patroon van Pierre Frey, het kussen is van een Bennison-stof en het bijzettafeltje komt uit de Antique and Artisan Gallery.

Ze pauzeert, neemt een slok van haar hot toddy en begint dan over het appartement van een vriendin waar de boekenplanken volgepropt staan met campy prullaria. Ik nam aan dat ze het haatte, maar ik had het niet meer mis kunnen hebben. “Hij had al die kleine vignetten opgesteld, al die vreemde taferelen die hem gelukkig maken,” zegt ze. “Zo ben ik ook. Mijn kamer is net mijn museum. Het is vreemd, maar ik hou ervan.”

Ariel heeft een carrière opgebouwd door dat intuïtieve, diep persoonlijke gevoel van hoe een ruimte moet aanvoelen toe te passen op kamers die niet van haarzelf zijn. Het huis in Connecticut “hoefde niet echt opgeknapt te worden,” zegt ze. Maar ze wist dat het een “magisch huisje” kon worden.

Dit verhaal verscheen oorspronkelijk in het meinummer 2018 van ELLE DECOR.

Wil je meer ELLE Decor? Krijg direct toegang!