Ayutthaya, slechts 80 kilometer ten noorden van Bangkok, is een van de beroemdste oude steden van Thailand. Deze stad, die ongeveer vier eeuwen lang de Siamese hoofdstad was, was ooit een van de grootste en meest kosmopolitische steden ter wereld. Ayutthaya werd in de 18e eeuw echter bijna volledig verwoest door de Birmezen. Tegenwoordig bieden de ruïnes, die op de UNESCO-lijst staan, slechts een glimp van haar vroegere glorie en pracht.

De archeologische vindplaats ligt op een eiland waar drie rivieren samenvloeien en bestaat uit boeddhistische kloosters, tempels, paleizen en standbeelden. Maar om u een idee te geven van hoe prachtig deze site werkelijk is, vindt u hier onze gids met de zes ruïnes in Ayutthaya die u niet mag missen.

Wat Phra Mahathat

Een van de oudste en belangrijkste tempels in Ayutthaya, Wat Phra Mahathat, herbergde het heilige relikwie van de Boeddha. Het was ook een koninklijke tempel waar ooit vele belangrijke ceremonies zouden zijn gehouden.

Heden ten dage is de tempel een belangrijk bedevaartsoord voor Thaise boeddhisten en een must-see ruïne voor bezoekende reizigers. Naast de enorme chedi (pagode) en torenhoge stoepa’s, is de beroemdste attractie een zandstenen Boeddhahoofd dat is opgesloten in de omhelzing van de wortels van een Banyanboom.

Aangezien dit een van de grootste trekpleisters van Ayutthaya is, is het aan te raden er vroeg te zijn. Hoewel de rest van de site net zo indrukwekkend is.

Wat Chaiwatthanaram

Wat Chaiwatthanaram, gelegen aan de Chao Phraya-rivier, is een koninklijke tempel die in de 17e eeuw werd gebouwd door koning Prasat Thong. De tempel werd gebouwd als gedenkteken voor zijn moeder en bevat twee chedi’s waar haar as werd bijgezet.

Interessant is dat de bouwstijl van Wat Chaiwatthanaram werd beïnvloed door de wereldberoemde Angkor-tempels van Cambodja. In het midden staat een grote pagode in Khmer-stijl, of centrale prang, omgeven door kleinere prangs. Dit kenmerk symboliseert de berg Sumeru, die in het Hindoe-geloof de berg van de goden is.

De binnenkant van de gebouwen is ook versierd met de overblijfselen van plafonddecoraties en muurschilderingen. En als u de tempel ’s avonds bezoekt, zult u merken dat de verlichting de historische schoonheid nog vergroot.

Wat Lokkayasutharam

Wat Lokkayasutharam ligt in de noordwesthoek van de oude stad Ayutthaya en is beroemd om de reusachtige liggende Boeddha die bij de ingang rust. Dit indrukwekkende beeld is 37 meter lang en 8 meter hoog en is gewoonlijk gehuld in een goudkleurige sarong.

Toen de Birmezen Ayutthaya binnenvielen, werd het grootste deel van dit complex met de grond gelijk gemaakt. Dus alles wat er nu nog over is, is een enkele stoepa. De liggende Boeddha is echter alleen al een bezoek waard. Toegewijden komen dagelijks bloemen en wierook aanbieden.

Wat Phra Si Sanphet

Als onderdeel van het Koninklijk Paleiscomplex is Wat Phra Si Sanphet de belangrijkste tempel in Ayutthaya. Het grote klooster werd alleen door de royalty’s gebruikt, zonder monniken, en diende als model voor het Grand Palace en de Tempel van de Smaragden Boeddha in Bangkok.

Het hoogtepunt van de site zijn de drie grote, klokvormige chedi’s, die de as bevatten van koning Borommatrailokanat en zijn zonen. Het trio is bijzonder fotogeniek met de ondergaande zon erachter en is een symbool van Ayutthaya geworden. U zult hier dus zeker uw camera bij de hand willen hebben.

Wat Yai Chai Mongkhon

Op enkele kilometers ten zuidoosten van het eiland Ayutthaya trekt Wat Yai Chai Mongkhon zowel toeristen als plaatselijke gelovigen aan. Gebouwd door koning Ramathibodi in de 14e eeuw als een meditatieplaats voor monniken die terugkeerden van een pelgrimstocht, is de belangrijkste attractie van de tempel de enorme klokvormige chedi.

De chedi, die op een binnenplaats staat, werd later gebouwd in 1592 door de grote koning Naresuan om een overwinning op de Birmezen te herdenken. Hij wordt omringd door rijen Boeddhabeelden en vanaf de basis kunnen bezoekers genieten van een fantastisch uitzicht over het landschap.

Wat Phu Khao Thong

Wat Phu Khao Thong betekent ‘Tempel van de Gouden Berg’, werd oorspronkelijk gebouwd tijdens het bewind van koning Ramesuan in 1387. Hij kreeg echter zijn huidige vorm toen hij in 1744 werd gerenoveerd. Hij heeft een basis in Birmese Mon-stijl, die uitloopt op een kleinere basis die een chedi in Thaise stijl ondersteunt.

Deze chedi heeft een bijzonder steile punt en bereikt een hoogte van meer dan 30 meter. Vier trappen leiden naar de bovenste basis waar een doorgang leidt naar een heilige boeddhistische schrijn in het hart van de structuur. Vlakbij staat ook een enorm standbeeld van koning Naresuan op de weg die naar de tempel leidt.