Overdracht is een juridische term waarbij een individu, de “overdrager”, rechten, eigendom of andere voordelen overdraagt aan een ander die bekend staat als de “verkrijger”. Dit begrip wordt zowel in het verbintenissenrecht als in het eigendomsrecht gebruikt. De term kan zowel verwijzen naar de handeling van de overdracht als naar de rechten/eigendommen/voordelen die worden overgedragen.

Contractenrecht

Volgens het contractenrecht is cessie van een contract zowel: (1) een overdracht van rechten; en (2) een delegatie van plichten, bij gebreke van bewijs van het tegendeel. Bijvoorbeeld, als A met B een overeenkomst sluit om B gitaarles te geven voor $50, kan A deze overeenkomst overdragen aan C. Dat wil zeggen, deze overdracht is zowel: (1) een overdracht van A’s rechten uit hoofde van de overeenkomst voor $ 50; en (2) een delegatie van A’s plicht om gitaarles te geven aan C. In dit voorbeeld is A zowel de “cedent” als de “cessionaris” die de plichten delegeert aan een ander (C), staat C bekend als de “debiteur” die de verplichtingen jegens de cessionaris moet nakomen, en B is de “cessionaris” die plichten heeft en aansprakelijk is jegens de “debiteur”.

(1) Overdracht van rechten/plichten volgens het verbintenissenrecht

Er zijn een paar opmerkelijke regels betreffende overdrachten volgens het verbintenissenrecht. In de eerste plaats, indien een persoon nog niet de overeenkomst tot nakoming van verplichtingen jegens een ander heeft verkregen, kan hij zijn toekomstige recht niet aan een cessionaris overdragen. Dat wil zeggen, als A nog geen overeenkomst heeft gesloten met B om B gitaarles te geven, kan A zijn rechten niet overdragen aan C. Ten tweede kunnen rechten niet worden overgedragen wanneer zij de plicht en de rechten van de schuldenaar wezenlijk wijzigen. Ten derde kan de schuldenaar de cessionaris rechtstreeks voor de rechter dagen als deze hem niet betaalt. In het voorgaande voorbeeld betekent dit dat C (schuldenaar) B (cessionaris) kan aanklagen als C gitaarles geeft aan B, maar B C daarvoor geen $50 betaalt.

(2) Delegatie van plichten

Als de beloofde prestatie een zeldzaam genie of een zeldzame vaardigheid vereist, dan kan de cessionaris die niet aan de schuldenaar delegeren. Zij kan alleen worden gedelegeerd indien de beloofde prestatie meer alledaags is. Voorts kan een schuldenaar een rechtsvordering instellen indien de cessionaris niet presteert. De cessionaris is echter in tweede instantie aansprakelijk, tenzij er een uitdrukkelijke ontheffing van de cessionaris is geweest. Dat wil zeggen, als B wil dat C gitaarles geeft, maar C weigert dat, dan kan B C dagvaarden. Als C nog steeds weigert te presteren, dan kan B A dwingen de verplichtingen na te komen op grond van secundaire aansprakelijkheid.

Ten slotte is een verwant begrip novatie, dat wil zeggen wanneer een nieuwe schuldenaar in de plaats treedt van een oude schuldenaar en deze ontslaat. Als novatie plaatsvindt, worden de verplichtingen van de oorspronkelijke schuldenaar tenietgedaan. Voor novatie is echter de toestemming van de oorspronkelijke schuldenaar vereist.

Eigendomsrecht

Volgens het eigendomsrecht komt overdracht gewoonlijk voor in huurbaas-huurder situaties. A huurt bijvoorbeeld van verhuurder B, maar wil dat een andere partij (C) de eigendom overneemt. In dit scenario kan A kiezen tussen overdracht of onderverhuring van het goed aan C. Bij overdracht zou A het volledige resterende deel van de huurtermijn aan C geven, zonder teruggave aan wie dan ook, terwijl bij onderverhuring A het goed voor een beperkte periode van de resterende huurtermijn aan C zou geven. Het is veelbetekenend dat C bij overdracht een privity of estate met de verhuurder zou hebben, terwijl C dat bij onderhuur niet zou hebben.