De meest voorkomende slaaponderzoeken zijn:

PolysomnogramEdit

Polysomnografie registreert verschillende lichaamsfuncties tijdens de slaap, waaronder hersenactiviteit, oogbewegingen, zuurstof- en kooldioxidebloedspiegels, hartslag en hartritme, ademhalingssnelheid en ademhalingsritme, de luchtstroom door mond en neus, snurken, lichaamsspierbewegingen, en borst- en buikbewegingen. Deze tests worden meestal ’s nachts in een ziekenhuis of slaapcentrum gedaan. Polysomnogramtests kunnen inzicht geven in wat er mis gaat met iemands slaap en waarom het probleem zich voordoet.

Meervoudige slaaplatentietest (MSLT)Edit

De MSLT meet, door verschillende dutmomenten op een dag, hoe lang iemand erover doet om in slaap te vallen. Het bepaalt ook of de REM-slaap verschijnt bij het in slaap vallen. Hij wordt gewoonlijk onmiddellijk na een nachtelijk onderzoek uitgevoerd. Deze test is de standaard om te testen op narcolepsie en idiopathische hypersomnie.

Maintenance of wakefulness test (MWT)Edit

Deze test meet of een persoon wakker kan blijven gedurende een tijd dat zij of hij normaal wakker is. Net als de MSLT, wordt de MWT uitgevoerd in een slaapdiagnostisch centrum gedurende 4 – 5 dutjes perioden. Een gemiddelde slaapvertraging van minder dan 10 minuten wijst op buitensporige slaperigheid overdag.

Huisslaaptest (HST)Edit

Hierbij krijgt de persoon wiens slaap wordt bestudeerd gewoonlijk een draagbare monitor en kunnen ook andere zaken worden gebruikt, zoals een vingerclip en een luchtstroomsensor. Gemeten worden onder meer zuurstofverzadiging, hartslag, luchtstroom, lichaamsbeweging, snurktijd, slaaphouding en hersengolven.