Mesodinium chamaeleon, een vreemd groen schepsel dat in Denemarken werd gevonden en op de bodem van de zee leeft, zet onderzoekers ertoe aan de traditionele manieren van classificeren van levende organismen te heroverwegen.

Traditioneel is er een verschil tussen dieren en planten:
– Dieren kunnen hun eigen energie niet produceren en moeten andere dieren of planten eten om energie te krijgen voor hun overleving.
– Planten gebruiken fotosynthese om energie van de zon te krijgen voor hun overleving. Chlorofyl is het groene pigment in plantencellen dat fotosynthese mogelijk maakt, en is een van de kenmerkende eigenschappen van planten.

Mesodinium chamaeleon doet beide. Met zijn duizenden haarstrengen beweegt hij zich snel door het water, op zoek naar planten om te eten – als een dier. En als hij de plant eet, wordt hij een ‘plant’; door de chlorofylkorrels actief te houden in zijn maag, gebruikt Mesodinium chamaeleon het vermogen van de plant om zonlicht om te zetten in energie.

Deze fotosynthese maakt Mesodinium chamaeleon een plant. Na een tijdje verteert het de plant en verandert dan weer in een dier, om vervolgens op jacht te gaan naar een nieuwe plant om te consumeren.

Representatiebeeld. Reuters

De zeeslak Elysia chlorotica werd ooit omschreven als “een blad dat kruipt”. Ze gebruiken rietjes om chloroplasten (zakjes die chlorofyl bevatten) uit algen te zuigen en bewaren die chloroplasten maandenlang, waarbij ze leven van de energie van fotosynthese.

Tot in de jaren zeventig van de vorige eeuw classificeerden wetenschappers levende organismen als ofwel dieren ofwel planten. Sindsdien hebben specialisten drie koninkrijken toegevoegd: schimmels, protozoën en algen.

Net zoals er wezens zijn die mannelijk zijn en in vrouwelijk veranderen, of beide worden om zichzelf te bevruchten, heeft dit complexe levensweb een categorie wezens die noch dieren noch planten zijn, of, op een andere manier, zowel dieren als planten.

Sommige dieren zien eruit als planten. Andere zijn dieren die in planten veranderen, of omgekeerd. Er is geen combinatie die de natuur niet als eerste heeft bedacht.

De bizarre “zeelelies” zijn dieren, ondanks hun plantachtig uiterlijk. De zeelelie zit met een stengel vast aan de zeebodem en heeft een bolvormig lichaam met varenachtige tentakels. Maar hij heeft een mond, een darm en een anus (bij de mond!) en voedt zich met microscopische planten en dieren.

De wonderlijk gekleurde zee-anemoon is geen bloem. Hij brengt zijn leven door vastgehecht aan rotsen op de zeebodem, of op koraalriffen, wachtend op vissen die dichtbij genoeg komen om ze te verstrikken in zijn met gif gevulde tentakels.

Er zijn meer dan 1000 soorten zeeanemonen. Zeeanemonen zijn dieren, maar ze lijken zoveel op planten dat ze naar een groep bloemen zijn genoemd. Ze kunnen zich verplaatsen en voeden met andere nietsvermoedende organismen die vast komen te zitten in hun tentakels. Zeeanemonen behoren tot een groep dieren die cnidariën worden genoemd, waartoe ook kwallen behoren. Interessant genoeg zijn er zelfs onderdelen van hun zenuwstelsel die hetzelfde zijn als die van de mens. Hun lichaam bestaat uit een klevende pedaalschijf, of voet, een cilindrisch lichaam en een reeks tentakels rond een centrale mond. De tentakels worden geactiveerd bij de geringste aanraking, waarbij een harpoenachtige draad in het slachtoffer wordt geschoten en een verlammend neurotoxine wordt ingespoten. De hulpeloze prooi wordt dan door de tentakels in de mond geleid. Maar ze krijgen hun zuurstof en suiker via groene algen waar ze mee samenleven.

Er is een cnidarian die de ‘Venusvliegval zeeanemoon’ wordt genoemd en die helemaal op de plant Venusvliegval lijkt. Het is een dier dat eruitziet als een plant die een vleesetende plant imiteert die zich voedt als een dier (Ooph!). De Venus vliegenval, ondanks dat het een plant is, voedt zich met andere organismen – en sommige van zijn onderdelen bewegen sneller dan zijn dierlijke prooi.

Koralen zijn geen planten. Het zijn dieren. Veel groepen dieren bewegen niet, en leven het grootste deel van hun leven vastgehecht als planten aan een oppervlak, waaronder sponzen, koralen, mosselen en zeepokken.

Zeealgen zijn geen planten. Het zijn protisten – organismen die behoren tot het koninkrijk dat protozoën, bacteriën, en eencellige algen en schimmels omvat. Zeewieren zijn misschien de voorouders van alle dieren en planten. Protisten zijn in staat om een dierlijk gedrag (het eten van andere organismen) te gebruiken om plantachtige eigenschappen te verkrijgen (fotosynthese).

Zwammen zijn geen planten. Het zijn schimmels en er is een enorme verscheidenheid. Andere schimmels zijn roest, gisten (gebruikt om brood en bier te maken), en slijmzwammen (zoals die op oude vruchten groeien). Paddestoelen worden vaak behandeld als groenten, maar schimmels staan eigenlijk dichter bij de categorie dieren dan bij planten. Net als planten bewegen ze niet, maar ze kunnen de energie van het zonlicht niet rechtstreeks via fotosynthese gebruiken. Hun energiebron zijn andere organismen. Maar in plaats van daarop te “jagen”, groeien ze bovenop die organismen (aarde, bomen, mensenvoeten), of bovenop rottende dode organismen (dode schors, dode dieren, je brood). Het eten van een paddestoel staat veel dichter bij het eten van een hamburger dan andere veggievervangers.

Algen zijn aquatische eencellige levensvormen die verschijnen als een soort groei, of slijm, bovenop waterlichamen. Ze zien eruit als planten zonder wortels of bladeren, maar ze zijn het niet. Nori zeewier (gebruikt om sushi in te wikkelen), rode dulse (een snack in Ierland en IJsland die volgens sommigen naar spek smaakt als hij gebakken is), kelp (een belangrijk ingrediënt in veel Aziatische maaltijden) – ze zijn allemaal niet verwant aan planten. De kelpbladen bestaan uit drie delen: een stengel, bladvormige bladen en met gas gevulde bollen, of blazen, die de kelp naar de oppervlakte drijven, waar de penetratie van het zonlicht het grootst is. De bladen worden aan de zeebodem verankerd door een deel van de alg dat “holdfast” wordt genoemd; dit is een verwarde bal, maar heeft geen wortels, zoals bij de wortels van bloeiende planten het geval is. En in tegenstelling tot bloeiende planten die voedingsstoffen opnemen via hun wortels, absorbeert kelp voedingsstoffen via alle delen van zijn weefsels. Kelp plant zich zowel geslachtelijk als ongeslachtelijk voort.

Euglena zijn geen planten, dieren of schimmels. Het zijn groene zoetwaterorganismen met een rode oogvlek en een staart, die worden aangetroffen in stilstaand water waar ze in voldoende aantallen kunnen bloeien om het oppervlak van vijvers te kleuren. Euglena is een plant omdat hij in staat is zijn eigen voedsel te produceren door fotosynthese wanneer er licht beschikbaar is. Maar net als een dier verplaatst het zich en voedt het zich met voedsel, wanneer dat nodig is, door het voedsel met zijn lichaam op te slokken wanneer er geen zonlicht beschikbaar is. Zijn oogvlek is lichtgevoelig en kan worden vergeleken met onze ogen. Tot nu toe hebben wetenschappers geweigerd het in een categorie onder te brengen.

Als wetenschappers beter worden in hun werk, zullen ze ontdekken dat alle wezens hetzelfde zijn. We wisten tientallen jaren geleden – dankzij The Secret Life of Plants van Peter Tompkins – dat bomen horen, emoties hebben, en reageren op negativiteit. Op een dag, met meer geavanceerde technologie, zullen we ons realiseren dat zij ons zijn – dieren – die gewoon op een andere manier leven.

Schrijf je in op Moneycontrol Pro voor ₹499 voor het eerste jaar. Gebruik code PRO499. Aanbieding voor beperkte periode. *T&C apply

lees ook

Wereld

Wereld Tuberculose Dag 2021: Thema benadrukt noodzaak tot handelen om ziekte te beëindigen; geschiedenis en betekenis van dag

De oorzaak achter tuberculose werd ontdekt in 1882, op een moment dat de ziekte de reden was achter de dood van een op de zeven mensen in Europa en Amerika

science

Mars stof veegt het binnenste zonnestelsel, laat een zwakke gloed in de nachtelijke hemel: Studie

Stofkorrels botsten tegen Juno’s zonnepanelen met snelheden van 16.000 kmph, waardoor ze in gigantische stofdetectoren veranderden.

Wereld

Voor Aziatische vrouwen in Amerika, zijn racisme en seksisme onafscheidelijke realiteiten

Wetenschappers zeggen dat de fetisjering van Aziatische vrouwen, en een overeenkomstige emasculering van Aziatische mannen, een lange geschiedenis hebben die is gevormd door de wetgeving en het beleid van de Verenigde Staten