Oorsprong
Saccharine was de eerste commercieel verkrijgbare kunstmatige zoetstof en werd in 1878 ontdekt door Ira Remsen, een professor in de scheikunde aan de John Hopkins University. 2 Na het commerciële succes van sacharine werden nieuwe kunstmatige zoetstoffen op de markt gebracht, waaronder aspartaam, sucralose en sorbitol. Hoewel sorbitol voor het eerst werd geïsoleerd uit bessen door Franse chemici in 1872, was het niet commercieel succesvol totdat sacharine de vraag van de consument naar kunstmatige zoetstoffen vestigde.
Tegen het midden van de jaren 1950 werd sorbitol industrieel vervaardigd en werd het in 1971 goedgekeurd voor gebruik door de Federal Drug Administration (FDA).
Samenstelling
De chemische structuur van sorbitol.
Sorbitol verschijnt als een wit hygroscopisch poeder, als een kristallijn poeder of als vlokken of korrels. Het is goed oplosbaar in water en slecht oplosbaar in ethanol. De standaardbereiding bestaat erin een afgewogen hoeveelheid ervan op te lossen in water om een oplossing te verkrijgen met een concentratie van ongeveer 10,0 mg per ml. 3
Commerciële productie
Sorbitol heeft tweederde van de calorieën van suiker en is, zoals eerder gezegd, minder zoet. Het wordt slecht door het lichaam opgenomen, zodat het de insulinespiegel niet zo sterk verhoogt als suiker; ook bevordert het tandbederf niet.
Sorbitol is een glucosemolecuul waaraan twee hydrogenen zijn toegevoegd. De twee extra hydrogenen bevinden zich aan weerszijden van wat vroeger de dubbele binding was die de zuurstof met de koolstof verbond, en die nu een enkele binding is.
Het wordt industrieel vervaardigd door de katalytische hydrogenering van de glucose die uit maïszetmeel wordt verkregen. 4 Naast het gebruik als kunstmatige zoetstof wordt sorbitol ook gebruikt als bevochtigingsmiddel in cosmetica en toiletartikelen en als vloeibaar vehikel, stabilisator en zoetstof in farmaceutische producten. 5
Toepassing
Sorbitol komt vaak voor in poedervorm en wordt gebruikt als zoetstof of vochtstabilisator bij de productie van onder meer suikerwerk, gebak en chocolade. Door zijn vochtstabiliserende werking is het een goede keuze voor producten die de neiging hebben droog of hard te worden, en het helpt de versheid tijdens de opslag te behouden. 6 Sorbitol is bestand tegen hoge temperaturen en het combineert goed met andere voedingsingrediënten zoals geleermiddelen, vetten en suikers.
Verordening FDA
Sorbitol is door de FDA gecertificeerd als GRAS (algemeen erkend als veilig). Er zijn grenzen aan de hoeveelheid die in voedsel mag worden gebruikt, en voedsel dat meer dan 50 gram sorbitol bevat, moet worden geëtiketteerd met de vermelding: “Overmatige consumptie kan een laxerend effect hebben.” Meer informatie over de FDA-richtlijnen voor het gebruik van sorbitol vindt u op deze webpagina van de FDA.
- “What Are Sugar Alcohols and How Do They Work? “Sugar.org. The Sugar Association, n.d. Web. Geraadpleegd op 06 juni 2016.
2. Hicks, Jesse. “The Pursuit of Sweet: A History of Saccharin” | Chemical Heritage Foundation. “Chemheritage.org. Chemical Heritage Foundation, n.d. Web. Accessed on 06 June 2016. - “Sorbitol. “Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA)52.4 (1996): n. pg. Web. Geraadpleegd op 20 juni 2016.
4. Silveira, M., en R. Jonas. “De biotechnologische productie van sorbitol.” Toegepaste Microbiologie en Biotechnologie 59.4 (2002): 400-408.
5. “HSDB: D-SORBITOL.” Toxicology Data Network. U.S. National Library of Medicine, n.d. Web. Accessed 06 June 2016. - “Sorbitol. “Polyols Information Source. Calorie Control Council, n.d. Web. Accessed 06 June 2016.