Abstract and Introduction

Abstract

Doelstelling Het bepalen van de effecten van sojamelkconsumptie in vergelijking met koemelk op ontsteking, coagulatie, en oxidatieve stress bij patiënten met diabetische nefropathie.
Onderzoeksopzet en -methodes Deze gerandomiseerde, cross-over klinische studie werd uitgevoerd bij 25 type 2 diabetespatiënten met nefropathie. Deze studie bestond uit twee testfasen van elk 4 weken en een uitloopperiode van 2 weken. De patiënten werden willekeurig toegewezen aan een dieet met sojamelk of koemelk.
Resultaten Sojamelkconsumptie resulteerde in een significante verlaging van het D-dimeergehalte (procentuele verandering: -3,77 vs. 16,13%; P < 0,05). Dit significante effect bleef zelfs na correctie voor verstorende factor (koolhydraatinname). De consumptie van sojamelk had echter geen significant effect op de tumornecrosefactor-α, interleukine-6, hooggevoelig C-reactief proteïne (hs-CRP), en malondialdehydegehalten. Het resultaat was bijna significant wat betreft het effect van sojamelkconsumptie op hs-CRP (procentuele verandering: -35,45 vs. 36,76%; P = 0,05). Dit effect was echter niet significant na correctie voor de verstorende variabele (koolhydraatinname).
Conclusies Sojamelkconsumptie zou het serum D-dimeergehalte kunnen verlagen bij type 2 diabetespatiënten met nefropathie. Echter, markers van ontsteking en oxidatieve stress veranderden niet na inname van sojamelk bij deze patiënten.

Introductie

Nefropathie is de belangrijkste oorzaak van invaliditeit en overlijden bij diabetespatiënten. Ontsteking en oxidatieve stress zijn relevante factoren in de pathogenese van diabetische nefropathie (DN). Glomerulosclerose, die geassocieerd is met een grote hoeveelheid stollingsfactoren, is een belangrijke oorzaak van nefropathie. Een nieuwe therapie voor DN zou een anti-inflammatoire behandeling kunnen zijn, die de nierfunctie zou kunnen verbeteren. Aanpassingen van de levensstijl zijn de eerste stappen om de complicaties bij DN onder controle te krijgen.

Recentelijk is in humane studies het verband aangetoond tussen voedingspatroon en voedingsbestanddelen met ontstekings- en stollingsmarkers. In het algemeen kan een gezond voedingspatroon gunstig geassocieerd zijn met ontstekingsmarkers. De inname van soja-eiwitten moduleert mogelijk de ontstekingsreactie bij type 2 DN. Er zijn enkele gegevens beschikbaar over de gunstige effecten van sojaproducten op ontstekingsmarkers, stolling en oxidatieve stressindices.

In de meeste eerdere studies werden alleen sojabestanddelen aanbevolen voor patiënten met DN. De consumptie van hele soja, dat in vergelijking met koemelk een laag fosforgehalte heeft, kan echter doeltreffender zijn bij patiënten met DN.

Isoflavonen in vloeibare sojavoedingsmiddelen worden mogelijk sneller geabsorbeerd dan andere sojavoedingsmiddelen. Bovendien moet de consumptie van zuivelproducten bij DN-patiënten worden beperkt om de fosforinname te verminderen. Dus, het lage fosforgehalte van sojamelk in vergelijking met koemelk maakt sojamelk als een betere keuze voor patiënten met DN.

Volgens onze kennis zijn er weinig studies over het effect van sojamelkconsumptie op nieuwe cardiovasculaire risicofactoren bij DN-patiënten. Daarom werd deze studie uitgevoerd om het effect van sojamelkconsumptie op ontsteking, coagulatie en markers van oxidatieve stress bij type 2 DN-patiënten te bepalen.