Haar vader is een markies, haar moeder een wereldberoemde modeontwerpster, en haar echtgenoot een beroemde voormalige stierenvechter uit Spanje. Het is zo dicht bij een sprookjesachtige stamboom als men krijgt in de moderne wereld. En toch is Carolina Herrera Baez verfrissend down to earth. “Vandaag nog vond ik 14 stoelen bij het vuilnis,” zegt ze. “Het waren perfecte oude metalen stoelen. Ik heb de conciërge van mijn gebouw gebeld en hij heeft me geholpen ze naar huis te dragen. Het kostte ons twee ritjes.”
Terwijl haar moeder, Carolina Herrera, de personificatie van elegantie is, is Herrera Baez – die bekend staat als Carolina Jr. – even stijlvol, maar leeft ze aan de funkier, high-low kant van chic. Ze is een fanatieke binnenhuisarchitect en richt alles zelf in, waarbij ze kleur en patroon met zwier mengt zonder ooit een fortuin uit te geven of comfort op te offeren.
In de wereld van Herrera Baez worden antiek en rommelmarktvondsten gecombineerd met koopjes van winkels zoals Zara Home en Habitat. “Carolina maakt alles in ons huis gezellig, gelukkig en onverwacht,” zegt haar man, Miguel Baez.
Zeven jaar geleden greep het stel de kans om een historisch appartement te kopen op de vijfde verdieping van hun favoriete 19e-eeuwse gebouw in het hart van Madrid. Niet alleen was het op rijafstand van hun buitenverblijf in Cáceres, Spanje, maar het had ook een ruime indeling die het tot een ideale gezinsvriendelijke stadswoning maakte. De Baezes hebben nu drie kinderen: dochters Olimpia, 7, en Atalanta, 4, en zoon Miguel, 6.
De indeling was ruim, maar de belangrijkste attractie was het ansichtkaartuitzicht. “Vanuit mijn raam kan ik de botanische tuinen aan de overkant van de straat zien, en er is het nabijgelegen Retiro Park, dat is als het Central Park van Madrid,” zegt Herrera Baez, die fungeert als creatief directeur van de geurdivisie van haar moeder en wereldwijd ambassadeur voor het merk. “Het Prado museum is vlakbij. Het is een geweldig klein hoekje van de stad.”
Toen ze begon te herinrichten, merkte ze dat een van de kamers – een werkkamer die zich tussen de eet- en woonkamer bevond – was bekleed met geweven jute (“Het leken wel aardappelzakken,” herinnert Herrera Baez zich). Onder de grauwe muurbekleding zat gotelé, een gepleisterd stucwerk dat in de jaren zeventig populair was in Spanje, maar dat er nu gedateerd uitziet en moeilijk te verwijderen is. “In plaats van het driedubbele werk te doen, heb ik het gewoon allemaal bedekt met roze stof,” zegt ze. “En het geeft een gezelligere uitstraling omdat het de muur opgevuld laat lijken.”
Ze paste ook de formele indeling van het appartement aan om beter te voldoen aan de behoeften van een jong gezin. De eetkamer, met zijn hoge plafond en openslaande deuren, doet dubbel dienst als bibliotheek en kantoor aan huis. In een kleedkamer staat een antiek ijzeren bed dat dienst doet als logeerkamer wanneer de zus van Herrera Baez, Patricia Lansing, op bezoek komt. Ondertussen werd de keuken vergroot en omgetoverd tot een ruime familiekamer die de centrale spil van het huis is geworden. “Dit gebouw heeft 14 appartementen, twee op een verdieping, en meer dan de helft van ons zijn vrienden,” zegt Herrera Baez. “Het is de hele tijd open huis in mijn huis. Op elk moment kunnen er 10 kinderen in onze keuken eten.”
Veel van de meubels en kunstwerken in het appartement zijn stukken die ze al jaren bezit, ze verzamelde ze terwijl ze verhuisde van haar single dagen in New York en Los Angeles naar haar getrouwde leven in Sevilla en nu Madrid. Ze schildert of bekleedt een oude favoriet liever opnieuw dan dat ze opnieuw begint. “Ik koop geen dingen omdat ze in de mode zijn,” zegt ze. “Ik koop alleen wat ik mooi vind. En ik raak niet uitgekeken op de dingen die ik heb, omdat ze niet gimmicky zijn.”
Voor Herrera Baez is inrichten een organisch proces dat tijd kost en soms evolueert door vallen en opstaan. Vooral de vreemde vorm van de woonkamer (hij heeft vijf muren) vormde bijvoorbeeld een uitdaging. “Die kamer is negenduizend keer veranderd,” zegt ze. “In het begin had ik de ruimte ingericht met één grote bank, maar waar ik die ook plaatste, de kamer kwam gewoon niet samen. Dus heb ik de bank in tweeën laten zagen. Gelukkig had Bennison de stof nog. Mijn vrienden zeggen altijd, ‘Wat? Ben je de kamer weer aan het veranderen?
Van haar moeder erfde Herrera Baez een passie voor textiel. Ze geeft de voorkeur aan comfortabele katoenen stoffen, zoals de zwart-witte tijk van het baldakijn in de ouderslaapkamer. Voor de kamers van haar kinderen ontdekte ze fantasievolle stoffen (cowboys voor Miguel, en leeuwen en luipaarden voor de meisjes) voor ongeveer $15 per meter van Warm Biscuit Bedding Co., een internetsite. Intussen zijn er passementwerkjes – een dubbele rij blauwe biezen op crèmekleurige gordijnen, een marinekleurige rok op een ronde, getufte poef – die elke ruimte afmaken zoals de perfecte knopen of borduursels op een blouse.
In dit levendige huishouden is geen kamer verboden terrein voor de kinderen, ook al zijn er regels om het speelgoed aan het eind van de dag op zijn plaats te zetten. Zo zie je de kleine Atalanta vaak op haar step door het appartement rijden (met toestemming van haar ouders). “Ik hou van een huis waar geleefd wordt,” zegt Herrera Baez. “Dit huis heeft een goede sfeer, met kinderen die altijd spelen, eten en rondhangen. Het voelt gelukkig. En het beste van alles is dat het van mij is.”