Ahhhh, de roodbaars. Elke kustvisser aanbidt ze om eindeloze redenen. Zou het hun kracht en uithoudingsvermogen zijn tijdens een gevecht? Misschien is het hun uitstekende tafel kwaliteit voor het helpen bouwen van een pittige en heerlijke cajun crusted diner. Bovenal is er een selecte groep van vissers die weten hoe goed deze vissen in staat zijn om een topwater plug te verorberen en dat is een van de grootste attracties voor elke doorgewinterde inshore junkie.
Ongelooflijk om te geloven dat een over slot rode drum een oppervlakte plug zal achtervolgen. Het gaat in tegen alle biologische redenering als roodbaars zijn berucht voor zijn aaseters en typisch voeden langs de bodem. Krab, garnalen en weekdieren zijn een paar van de topkeuzes die de roodbaars verkiest voor een gemakkelijke maaltijd. Echter, aasvis met inbegrip van mul, croakers, pinfish, en pilchards zijn slechts een paar van de andere soorten voedsel deze kust gamefish zal gelukkig slurp up.
Ik hoorde voor het eerst over dit terug in de jaren ’90 toen ik zwaar in de kustvisserij toernooicircuit. Ik reisde van de oostkust van Florida naar de westkust om te vissen op verschillende kusttoernooien, variërend van Bookelia tot Sarasota. De lokale bevolking hield zich lange tijd koest en voor zichzelf. Door dagelijks het gedrag en de patronen van de vissen te bestuderen, wisten de lokale visgidsen dat bepaalde tijden van het getij deze vissen naar buiten zouden lokken om te exploderen op een topwater kunstaas.
Als een getij overstroomt of het water opduwt en de mangrove kustlijnen vult, zullen roodbaarzen ook in het getij meevaren en het aas volgen. Finger Mullet en greenbacks ook bekend als wit aas aan de westkust zal de kustlijn omhelzen rijdend op het getij ook. Dit is waar roodbaarzen zich strategisch opstellen en op zoek gaan naar een kans om het voedsel dat voorbij komt in een hinderlaag te lokken.
In een scenario als dit zal een goed geplaatst topwater kunstaas gemakkelijk een vis verleiden die op zoek is naar eten. Het afstemmen van de kleur en het profiel van het aas zal ook een cruciale rol spelen in hoe snel een loerende vis zal toegeven en toeslaan. Door goed te letten op de stand van de getijdenstroom en het kunstaas in die richting te werken, zal het kunstaas natuurlijker overkomen. Het volgen van eenvoudige maar vitale nuances die door de natuur worden geboden is een aangeleerde vaardigheid en een die de meeste kustvissers niet van de ene op de andere dag zullen verwerven.
Lure Selection
Topwaters, zoals de Wicked Walker van MareaGear, Rapala’s Skitterwalk, of Heddon’s Zara Spook kunnen veel schade aanrichten als het gaat om het lokaliseren waar de vis zich ophoudt. Typisch wil je een topwater werpen bij weinig licht, zoals ’s morgens bij het eerste licht en net voor de zon ondergaat. Dat wil niet zeggen dat een grote vis soms niet zal ontploffen op een perfect gepresenteerde topwater bij daglicht. Nogmaals het komt echt neer op “matching the hatch” en profiel grootte van het aas.
Wanneer het neerkomt op kunstaas ontwerp en prestaties, zijn er een handvol do’s en don’t aan het plukken van de ideale topwater aas.
- Zoek naar extra geluid of vibratie om de vis te lokken zoals ratels of kralen
- Geschept kopprofiel om het kunstaas te helpen “spuwen” en meer oppervlakteverstoring te creëren
- Slanted Tail ontwerp voor gemakkelijke ingang in het water bij het landen en ook maximale springactie
Lure Confidence & Location
Het is geen wonder dat veel vissers zonder tijd op het water gefrustreerd raken wanneer ze op roodbaars vissen en proberen een nieuwe tactiek of techniek onder de knie te krijgen. Het werpen van een topwater plug vergt observatie, geduld, precisie, en vertrouwen. Het is geen geheim dat hoe meer je vertrouwd bent met een bepaald kunstaas of profiel en het werpen ervan, hoe groter de kans is dat je consistent met vis in contact komt. Cijfers liegen niet en hoe vaker je je favoriete topwater werpt, hoe beter je wordt in het werken met dat specifieke kunstaas. Roodbaarsprofs houden meestal vast aan een bepaalde profielgrootte en kleurenpatroon dat het best geschikt is voor het gebied waar ze vissen. Let goed op deze uitspraak, “het gebied waarin ze vissen dicteert het patroon dat wordt gegooid”. Bijvoorbeeld, bij het vissen in het New Smyrna Beach gebied en Mosquito Lagoon, kan het het beste zijn om te vissen met een pinfish of finger mullet patroon van niet meer dan 3 “- 4.5”. Massieve scholen van roodbaarzen scholen elke herfst door het estuarium en het zou verdomd bijna onmogelijk zijn voor een scholende vis om een perfect werkende topwater voorbij te laten gaan.
De vissen van de Golfkust hebben de neiging om een beetje ander menu te verkiezen, zoals de Charlotte Harbor visserij van dag tot dag kan variëren. Wit aas, algemeen aangeduid als green backs aan de westkust van Florida, zijn snoep voor slot reds. Het gooien van een pilchard patroon topwater langs elke mangrove kustlijn of oesterbar zou geen slecht idee zijn om te scoren met een voedende rood.
Lure Retrieve & Speed
De snelheid en stijl van herstel na het werpen van uw topwater aas is misschien wel het belangrijkste onderdeel van het beheersen hoe een oppervlakte kunstaas te vissen. De actie van elk aas verschilt van de andere, dus zorg ervoor dat je zeer comfortabel bent met het werpen en het werken van het aas. Ik ben opgegroeid met de “walk the dog” techniek, wat de meest voorkomende is, maar er zijn nog een paar andere manieren om een topwater binnen te halen. Mijn tweede favoriet is het geven van een harde pop net nadat je hebt geworpen en het kunstaas het water raakt. Deze techniek zorgt ervoor dat het aas snel lijkt te vluchten, en dan varieer ik de retrieve met een walk the dog en nog een paar harde pops tussendoor. Deze grillige manier van binnenhalen heeft me in de loop der jaren veel succes opgeleverd en heeft me naar ontelbare rode stieren geleid. De derde, maar niet de minste zou moeten zijn de “wakende v”, zoals ik het meestal noem. Deze techniek is de zeer minimale en vereist een langzame en gestage retrieve die het aas beweegt om een zog te duwen zoals een finger mullet of pilchard waardoor een “V” op het oppervlak ontstaat.