De hele familie kan deze gemakkelijke boswandeling maken om deze glaciale Tripod Rock te zien. Het grootste deel is op een breed, vrij vlak pad met veel bezienswaardigheden langs de weg, met het gevoel dat je in een afgelegen North Woods bent. Neem Rt. 23 naar High Point State Park en stop in het kantoor voor een kaart. Ga terug naar het zuiden op 23 en rijd 1,5 mijl. Parkeer bij de tweede poort die je tegenkomt. Loop de grindweg af door lichte bossen met velden op een steenworp afstand. De weg loopt langs de zijkant van de berg op weg naar Lake Rutherford. Net binnen een tweede hek kunt u uw eigen pad naar rechts uitstippelen naar een opstuwing met jonge grijze berken die uit de modder groeien. Bevers zijn hier aan het werk, en sommige van hun handwerk staat nog overeind.

Terug op de weg zoekt u naar sporen van buidelratten, kalkoenensporen, prooien van coyotes. Spoedig komt de weg bij het geïsoleerde Rutherford meer, schijnbaar ongerept. Een bezoeker van de plek kijkt over de rotsachtige oever naar een uitloper van witte dennen die over het water leunt en merkt op: “Het is te vergelijken met een wandeltocht van vele kilometers in een wildernis waar je diep in de achterbossen zou moeten vliegen.”

Wanneer je je buik vol hebt, draai je je om en ga je terug de weg op naar het laatste hek dat je passeerde en sla je rechtsaf een klein voetpad op langs een grote witte den, dan de kam af in de richting van een beek. Tripod Rock staat voor je, bedekt met levermos, op drie kleine stapels stenen, op elkaar gestapeld. Daarachter strekt zich een uitloper uit, bedekt met varens en mossen.

De gangbare theorie is dat de Wisconsin-gletsjer dit rotsblok van niet al te ver weg heeft laten vallen en dat het waarschijnlijk is gemaakt van kwartsiet, het vaste gesteente van de Kittatinny Mountain. Gedurende de laatste 18.000 jaar of zo zijn kleinere rots- en zanddeeltjes die eronder lagen weggesleten, waardoor de kei en de poten kleinere rotsplaten achterlieten waarop hij kwam te rusten. Iemand heeft andere rotssoorten onder de zwerfkei geplaatst, ter vervanging van het kleinere gesteente dat nu afbrokkelt en erodeert.

Pyramid Mountain

Op de top van de Pyramid Mountain staat de andere, meer magnifieke driepoot-rots. Deze geweldige voyeuristische gelegenheid vergt meer werk van de wandelaar, en neofieten moeten de tijd nemen, water meenemen en goede wandelschoenen dragen. Neem County Route 511 in Morris County naar Pyramid Mountain. Neem het blauwe pad en steek via een boardwalk een stromende beek over, omgeven door een wilde moerassige tuin. In het late voorjaar is er bloei in de lucht viooltjes, viburnum, kornoelje, geranium.

Het pad komt even uit op een doorgesneden elektriciteitsleiding, zakt dan terug in de schaduw van de bomen en klimt steil omhoog over rotsen. Onderweg leiden uitkijkpunten naar vergezichten. Passeer de gele, blauw/witte en rode paden, maar neem de witte naar rechts. Driepoot Rots doemt op een struikachtig stenen altaar tussen de laurier met twee kleinere driepoot rotsen, zij aan zij uitkijkend over een vallei.

Scott Stanford, geoloog van de New Jersey Geological Survey, zegt dat de rots van gneis is gemaakt en dat de richel waar hij op staat dat ook is. “Het kwam waarschijnlijk niet van ver, want de gletsjererratics in dit deel van het land komen maar van zo’n 10 tot 20 mijl ver. Ze liggen meestal op rotsrichels of bergkammen die niet zijn weg geërodeerd. “In veel opzichten zijn ze niet super ongewoon, maar het is niet zo onverwacht of ongewoon. Het enige wat ze moeten opleveren is wanneer je een groot aantal keien en keien hebt, en wanneer ze iets solide raken zoals die uitloper, dan is er een goede kans op.”

Op deze bergtop staat eigenlijk een triade van Tripods, met een vierde in de maak. Sommigen vragen zich af hoe groot de kans is op drie Driepoten op één plaats. Is het een monument voor de kracht van puur toeval en geologische krachten? Of heeft iemand de driepoten gebouwd?

Allison Para, assistent naturalist van Pyramid Mountain, zegt dat hoewel het parkpersoneel gelooft dat Tripod Rock glaciaal is, hun mening over de twee kleinere (twee “Solstice Stones”) dubbelzinnig is. “Wij geloven dat de Solstice Stones daar zijn geplaatst (door Indianen) omdat het waarschijnlijk een ceremoniële plaats was. De zon gaat onder tussen deze twee rotsen.” De Solstice Stones zitten elk op drie kleine rotsen en vormen zo kleine driepootrotsen, net als de grote rots vlakbij. Para zegt dat je op een bepaalde rotsspleet achter de twee Solstice Stones kunt zitten en de zon tussen hen in kunt zien ondergaan op de zomerzonnewende. De vierde driepoot in wording heeft één of twee stenen onder zich en lijkt te wachten op een derde om er officieel een driepootrots van te maken.

Stanford is twee keer op de Pyramid Mountain geweest en heeft de drie andere driepootrotsen niet gezien, maar hij zegt dat het voor iemand niet al te moeilijk zou zijn om ze op te krikken en er kleine stenen onder te leggen. Hij zegt ook dat bij nadere inspectie zou kunnen worden vastgesteld hoe ze zijn gevormd.

Draai om en ga terug naar de splitsing van paden en sla rechtsaf op het blauwe en wit-blauwe combipad bergafwaarts over een rotsklimpad door intense berglaurier naar Bear Swamp. De wandeling wordt hier tamelijk vlak en nat door Amerikaanse beuk en gele berk. Bij Bear Rock, naar verluidt een van de grootste erratics in de staat, slaat u linksaf naar het witte pad, dat uiteindelijk terug leidt naar het blauwe pad bij de parkeerplaats.

Door dit laagland lopen stenen muren die doen denken aan worstelende immigrantenboeren die hun kostje bijeen moeten scharrelen op de rotsachtige berghellingen van New Jersey. Maar hier tussen de grasvelden staat een stapel rotsen naast een kuil, bekend als Morgan’s Ruins. Morgan, zo wil de legende, was een rover die zich hier in het moeras verborg. Meer over Pyramid Mountain…