Er zijn een aantal verschillende typen vulvalkanker. Het meest voorkomende type is plaveiselcel.
Uw arts neemt een stukje weefsel om uit te zoeken welk type vulvalkanker u hebt. Dit wordt een biopsie genoemd. Het gaat naar een laboratorium, waar een gespecialiseerde arts het onder een microscoop nauwkeurig bekijkt. De arts wordt patholoog genoemd.
De cellen van de verschillende soorten vulvakanker zien er verschillend uit, zodat de patholoog meestal kan zeggen welke soort u hebt.
Squameus celcarcinoom
Squameuze cel is de meest voorkomende vorm van vulvakanker. Ongeveer 90 van de 100 vulvalkankers (90%) zijn van dit type. Dit type kanker ontstaat meestal langzaam in de loop van vele jaren.
De meeste plaveiselcelkankers beginnen op de buitenste lippen van de vulva (labia majora). Maar het kan ook beginnen op de binnenste lippen (kleine schaamlippen), de clitoris en het perineum.
Voordat het zich ontwikkelt, kunnen er precancereuze veranderingen in de cellen van de vulva zijn. Deze kunnen enkele jaren aanwezig zijn.
Vulval melanoom
Dit is de tweede meest voorkomende vorm van vulvalkanker. Ongeveer 9 op de 100 vulvalkankers (9%) zijn melanomen.
Het wordt het vaakst aangetroffen bij vrouwen ouder dan 50. Melanomen ontwikkelen zich uit de huidcellen die de huid zijn kleur geven door pigment te produceren.
Witte vrouwen lopen een hoger risico op vulvalmelanoom dan zwarte vrouwen.
De tekenen en symptomen van vulvalmelanoom kunnen zijn:
- jeuk
- bloedingen en pijn
- een verandering in kleur (pigment) in een deel van de vulva
Sarcoma’s
Minder dan 1 op de 100 vulvalkankers (1%) is een sarcoom. Sarcoma’s zijn kankers die beginnen in weefsel zoals spieren of vet onder de huid. Deze kankers hebben de neiging vrij snel te groeien.
Er zijn verschillende soorten sarcomen die de vulva kunnen aantasten. Ze omvatten:
- leiomyosarcomen
- maligne vezelig histiosarcoom
- rhabdomyosarcomen
- angiosarcomen
- neurofibrosarcomen
- epithelioïde sarcomen
Dit zijn verschillende soorten sarcomen die zich ontwikkelen uit verschillende soorten lichaamsweefsels. Leiomyosarcoma’s en rhabdomyosarcoma’s zijn beide spiertumoren. Angiosarcomen beginnen in de cellen van de bloedvaten (aders, slagaders of haarvaten).
De ziekte van Paget van de vulva
Dit is een zeldzame vorm van huidkanker. Het tast meestal de oppervlakte van de huid van de vulva aan en groeit langzaam. Het wordt meestal gezien bij vrouwen boven de 50 jaar.
De ziekte van Paget van de vulva veroorzaakt jeuk, en het kan er rood en schilferig uitzien. Meestal wordt een biopsie genomen om de diagnose te bevestigen. De behandeling omvat:
- operatie met een brede plaatselijke excisie
- imiquimod crème
- radiotherapie
- fotodynamische therapie (PDT)
Dit wordt ook wel de extramammaire ziekte van Paget genoemd, omdat het lijkt op de ziekte van Paget van de borst.
Adenocarcinoom
Een klein aantal vulvalkankers ontwikkelt zich vanuit klieren in de vulvalhuid. Deze worden adenocarcinomen genoemd.
Een voorbeeld hiervan is Bartholin’s klier kanker. De Bartholin’s klieren zijn 2 kleine slijm producerende klieren bij de opening van de vagina. Ze maken een vloeistof aan die als glijmiddel dient tijdens de geslachtsgemeenschap.
Dit type vulvalkanker is uiterst zeldzaam en wordt meestal behandeld met een operatie.
Basaalcelcarcinoom
Een klein aantal vulvalkankers zijn basaalcelcarcinomen. Dit type kanker ontwikkelt zich uit de diepste laag van de huidcellen, de basaalcellen.
Verrucus carcinoom
Deze vorm van kanker is zeer zeldzaam. Het ziet eruit als een grote wrat en is een langzaam groeiende vorm van plaveiselcelcarcinoom.