Een verscheidenheid van aandoeningen kan invloed hebben op de vaginale introitus. Sommige veroorzaken milde irritatie of jeuk, terwijl andere ernstige pijn of ongemak kunnen veroorzaken.

Irritatie

De huid in en rond de vagina is zeer gevoelig. Geparfumeerde verzorgingsproducten, zoals zeep, badschuim en bodywash, kunnen de huid rond de introïtus gemakkelijk irriteren.

Dichte kleding of ondergoed van synthetische materialen, zoals nylon, houden vaak vocht vast en schuren tegen de vagina, wat tot irritatie leidt.

Om irritatie te voorkomen, moet u stoppen met het gebruik van producten rond uw introïtus. Probeer in plaats daarvan het gebied af te spoelen met warm water. Kies voor ondergoed gemaakt van ademende, natuurlijke stoffen, zoals katoen, en broeken die het gebied ruimte geven om te ademen.

Imperforate maagdenvlies

Het maagdenvlies is een dun vlies dat de vaginale opening bij jonge meisjes en vrouwen bedekt. Het heeft meestal ten minste één opening om menstruatiebloed naar buiten te laten stromen. Sommige vrouwen hebben echter een imperforaat maagdenvlies, dat de hele vaginale opening bedekt zonder gaatjes.

Dit kan zowel de menstruatie als de penetratie zeer ongemakkelijk maken. Het is gemakkelijk te behandelen met een kleine chirurgische ingreep.

Stenose

Soms worden de introïtus en het vaginakanaal erg smal, wat leidt tot een aandoening die vaginale stenose wordt genoemd. Hoewel sommige vrouwen gewoon van nature een smallere vagina hebben, kunnen operaties, leeftijd en kankerbehandelingen dit ook allemaal veroorzaken.

Vaginale stenose kan gewone dingen, waaronder penetratie en bekkenonderzoek, uiterst pijnlijk maken. Als u denkt dat u vaginale stenose hebt, praat dan met uw arts. Er zijn verschillende behandelingsmogelijkheden die kunnen helpen. Hij of zij kan u voorstellen een vaginale dilatator te gebruiken, die de elasticiteit van uw vaginale spieren langzaam kan verhogen, zodat ze zich gemakkelijker kunnen ontspannen. Dit helpt vaak bij het openen van het vaginakanaal.

Prolaps

Een bekkenorgaanprolaps of genitale prolaps treedt op wanneer een of meer van de bekkenorganen, zoals de blaas, baarmoeder of vagina, zijn structurele steun in het lichaam verliest. Wanneer dit gebeurt, kan het orgaan door de introitus glijden.

Hoewel het op elke leeftijd kan gebeuren, komt het vaker voor bij oudere vrouwen. Het kan het gevolg zijn van meerdere vaginale bevallingen, een verwonding, een eerdere operatie, druk op de buik, of herhaaldelijk zwaar tillen.

In milde gevallen kunnen bekkenbodemoefeningen helpen. In andere gevallen kan een operatie nodig zijn om de organen op de juiste plaats vast te zetten. Uw arts kan ook voorstellen een pessarium te gebruiken, een flexibel, verwijderbaar apparaat dat u in uw vagina plaatst om uw baarmoeder te ondersteunen.

Lichen sclerose

Door deze aandoening wordt het weefsel in en rond de vaginale introïtus dun en rimpelig. Het kan ook leiden tot de ontwikkeling van witte vlekken.

Deze laesies komen vaker voor bij vrouwen met psoriasis, maar elke vrouw kan ze ontwikkelen. Naast de veranderingen van de huid zijn andere symptomen jeuk en pijn. De meeste gevallen reageren goed op topische corticosteroïden.

In zeldzame gevallen kan littekenvorming van deze plekken overgaan in kanker. Uw arts zal de huid in en rond de introïtus dus blijven controleren op tekenen van verandering.

Infecties

Een aantal veel voorkomende infecties kan de vulva en introïtus aantasten. Deze infecties worden veroorzaakt door verschillende dingen, van gist tot bacteriën.

Enkele van de meest voorkomende infecties zijn:

• Gistinfectie. Een overgroei van gist in de vagina kan leiden tot een jeukende, branderige infectie. De infectie wordt behandeld met vrij verkrijgbare of voorgeschreven geneesmiddelen.
• Genitale herpes. Het herpes simplex virus veroorzaakt deze veel voorkomende seksueel overdraagbare infectie. Herpes wordt verspreid door direct huid-op-huidcontact, inclusief geslachtsgemeenschap. Het kan worden verspreid, zelfs wanneer een zweer niet zichtbaar is. Genitale herpeszweren verschijnen als blaasjes of bultjes in en rond de vaginale opening. De blaasjes kunnen breken en pijnlijke winkels achterlaten die langzaam kunnen genezen.
• Genitale wratten. Het humaan papillomavirus (HPV) veroorzaakt deze veel voorkomende seksueel overdraagbare infectie. Genitale wratten kunnen zich vormen in clusters of kleine groepjes bultjes. Ze verschijnen enkele weken of maanden na contact met het virus.
• Bacteriële vaginose. De vagina houdt de groei van bacteriën van nature in evenwicht. Bepaalde soorten bacteriën kunnen echter te snel groeien, waardoor dit natuurlijke evenwicht wordt verstoord. Dit leidt tot jeuk, ongewone geurtjes en vaginale afscheiding. Dit kan worden behandeld met antibiotica die via de mond worden ingenomen of vaginaal worden toegediend.

Cysten

Er kunnen zich verschillende soorten cysten vormen in de huid rond de introïtus. Als deze cysten groot worden, kunnen ze de opening van de vagina volledig blokkeren. Kleinere cysten kunnen de ingang slechts gedeeltelijk blokkeren.

Deze cysten omvatten:

• Bartholin’s cyste. Aan weerszijden van de vaginale opening zitten klieren die vocht afscheiden om de vagina te helpen smeren. Af en toe kunnen deze klieren verstopt raken. Dit veroorzaakt een ophoping van vocht die leidt tot een grote cyste die soms pijnlijk en gevoelig is.
• Insluitingscyste. Dit type cyste bestaat uit huidcellen en vet. Hoewel ze meestal onschadelijk zijn, kunnen grote cysten de vaginale introïtus gedeeltelijk blokkeren.
• Epidermale cysten. Deze cyste is het resultaat van ongebruikelijke groei, vaak te wijten aan een geblokkeerde haarfollikel of beschadigde olieklier.

Vulvodynie

Vulvodynie verwijst naar voortdurende pijn of ongemak van het vulvargebied, waaronder de introïtus. Veel vrouwen met vulvodynie melden dat ze extreem gevoelig zijn voor druk en aanraking, terwijl anderen een intens branderig gevoel ervaren. Deze symptomen kunnen weken, maanden of zelfs jaren aanhouden.

Experts zijn er niet zeker van wat vulvodynie veroorzaakt, maar er zijn verschillende behandelingsopties die kunnen helpen, waaronder medicatie, chirurgie en zenuwblokkades.