Littorale gebieden zijn onderhevig aan zware en toenemende druk als gevolg van menselijke activiteiten langs of naast de kust. In deze studie werden patronen van variabiliteit in de structuur van rotsachtige intergetijde benthische assemblages en in de abundantie van individuele taxa vergeleken tussen locaties dicht bij de kuststeden Porto en Vila Nova de Gaia (Noord-Portugal) en referentielocaties ver daarvandaan in veel minder verstedelijkte omstandigheden over een tijdschaal van veertien maanden en meerdere ruimtelijke schalen. De huidige bevindingen wijzen erop dat de assemblages heterogener verdeeld zijn in de stedelijke dan in de niet-stedelijke omgeving. Het totale aantal taxa en verschillende afzonderlijke taxa vertoonden in het algemeen hetzelfde patroon van variabiliteit. Dit zou kunnen worden geïnterpreteerd als het begin van een verslechteringsproces van de habitat met grotendeels onvoorspelbare gevolgen. De gekozen steekproefopzet ondersteunt de noodzaak van het gelijktijdig opnemen van een reeks temporele en ruimtelijke schalen bij het evalueren van de reacties van de mariene biodiversiteit aan de kust op antropogene verstoringen.