Infectie van de urinewegen (UTI)

Blaasontstekingen veroorzaakt door bacteriën zijn de meest voorkomende vorm van UTI. Ze kunnen problemen veroorzaken in elk deel van uw urinewegen, waartoe uw blaas, urineleiders, nieren en urinebuis behoren.

Hoewel het lichaam bacteriën op natuurlijke wijze wegspoelt door te urineren, komen UTI’s ongelooflijk vaak voor.

Ten minste 40 tot 60 procent van de vrouwen zal op enig moment in hun leven een UTI ontwikkelen, en 1 op de 4 zal waarschijnlijk een herhaalde infectie hebben.

Je hebt meer kans op het ontwikkelen van een UTI als je seksueel actief bent, door de menopauze bent gegaan, of als je een pessarium of spermicide gebruikt als geboortebeperking.

UTI’s kunnen thuis worden behandeld door middel van een verscheidenheid aan betaalbare remedies:

• Drink op. Hoe meer je hydrateert, hoe meer je plast. Hoe meer je plast, hoe groter de kans dat de bacteriën uit je systeem worden gespoeld.
• Als je moet gaan, moet je gaan. Als je de drang hebt om te plassen, doe het! Als je het inhoudt, zullen de bacteriën blijven hangen.
• Veenbessensap. Veenbessen kunnen voorkomen dat E. coli zich verspreidt in je urinewegen. Ze bevatten ook antioxidanten zoals polyfenolen, die homeopathische antibacteriële eigenschappen bevatten.
• Probiotica. Voedingsmiddelen zoals yoghurt en zuurkool zijn rijk aan probiotica. Het eten hiervan produceert meer waterstofperoxide in uw urine en verlaagt de pH, waardoor de omstandigheden minder gunstig worden voor bacteriën. Het is ook goed voor je spijsvertering.

Bacteriële vaginose (BV)

Zoals de geliefde Betty White ooit zei, ” kan tegen een stootje.” Maar dat betekent niet dat het zou moeten. BV is de meest voorkomende vaginale infectie voor mensen van 15-44 jaar met een vagina.

Het vrouwelijke voortplantingssysteem vertrouwt op een delicaat evenwicht van hormonen en goede bacteriën. Dit evenwicht loopt meer gevaar als je zwanger bent, een nieuwe sekspartner hebt, meerdere sekspartners, of als je douchet.

Het goede is, je kunt BV niet krijgen van toiletbrillen, zwembaden, of beddengoed.

Symptomen kunnen zijn:

• buikpijn en kramp
• pijn, jeuk of een branderig gevoel in de vagina
• een dunne witte of grijzige afscheiding
• een sterke visachtige geur
• pijnlijk urineren

BV kan uw kans op het oplopen van soa’s zoals gonorroe, chlamydia en HIV verhogen. Als het niet wordt behandeld, kan het ook leiden tot bekkenontstekingsziekte (PID), waardoor uw kansen op bevruchting afnemen.

BV wordt meestal behandeld met een aantal voorgeschreven medicijnen, waaronder:

• Metronidazol (Flagyl, Metrogel-Vaginaal) – beschikbaar als zowel een oraal geneesmiddel als een topische gel die wordt aangebracht op de vagina.
• Clindamycine (Celocin, Clindesse) – een crèmebehandeling die direct op de vagina wordt aangebracht. Clindamycine kan latexcondooms tijdens de behandeling en gedurende enkele dagen na de behandeling verzwakken.
• Tinidazol (Tindamax) – een oraal antibioticum. Het kan maagklachten veroorzaken.

Seksueel overdraagbare infecties (soa’s)

Volgens de CDC waren de soa-gevallen in de VS in 2017 op een recordhoogte. Met 1,7 miljoen gevallen van chlamydia, meer dan 550.000 gevallen van gonorroe, en meer dan 30.000 gevallen van syfilis, was het geen geweldig jaar voor vagina’s.

Als dergelijke soa’s onbehandeld blijven, lopen vrouwen een groter risico op chronische bekkenpijn en onvruchtbaarheid. In sommige gevallen kan het levensbedreigend zijn.

Trichomoniasis

Trich, zoals het vaak wordt genoemd, komt ongelooflijk veel voor, met naar schatting een miljoen nieuwe gevallen per jaar. Desondanks krijgt het minder aandacht in de culturele sfeer dan je zou denken.

Symptomen omvatten:

• jeuk, branderigheid of roodheid van de genitale regio
• ongemak bij het plassen
• gelige of groenige vaginale afscheiding
• visachtige geur

Het belangrijkste is om veilig te vrijen en om routinematig op soa’s te worden gescreend.

Maar als je toch een soa oploopt, geen paniek. De meeste zijn behandelbaar en/of beheersbaar met antibiotica of antivirale medicijnen.

Dysmenorroe

Dysmenorroe klinkt misschien als de naam van een Griekse godin, maar het is eigenlijk gewoon de klinische term voor menstruatiekrampen.

De prevalentie van dysmenorroe varieert tussen 16 en 91 procent van de vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Gemiddeld ervaart 2 tot 29 procent van de vrouwen ernstige pijn.

Er zijn twee soorten menstruatiekrampen – primaire en secundaire.

Primaire dysmenorroe omvat milde tot matige menstruatiekrampen die geen verband houden met andere problemen. De pijn begint meestal een tot twee dagen voor de bloeding of na het begin van de bloeding.

Vermoeidheid, spijsverteringskrampen (hallo diarree), en misselijkheid zijn ook veel voorkomende symptomen. Typisch, de pijn vermindert met de leeftijd.

Secondary dysmenorrhea omvat pijn die verband houdt met reproductieve aandoeningen zoals baarmoederfibromen, infectie, en endometriose. Deze pijn duurt meestal langer dan typische krampen.

Er zijn veel manieren om menstruatiekrampen te helpen verlichten vanuit het comfort van thuis:

• Neem een over-the-counter (OTC) pijnstiller zoals ibuprofen (Advil), naproxen (Aleve), of acetaminophen (Tylenol).
• Gymnastiek. Lichte aerobe lichaamsbeweging kan de bloedcirculatie bevorderen, waardoor kramp afneemt.
• Breng een verwarmingskussen aan op uw buik of onderrug.
• Dompel u onder in een warm bad.
• Geef een orgasme (alleen of met een partner).
• Geef meer slaap.
• Gebruik een hormonale anticonceptiemethode.

Dyspareunie (ook wel pijnlijke seks genoemd)

Dit is nog een pijnlijk lang woord dat zich vertaalt naar pijn veroorzaakt door penetratie. In sommige gevallen kan zelfs het inbrengen van een tampon pijn veroorzaken.

Dyspareunie kan veroorzaakt worden door:

• gistinfecties of een UTI
• vaginale verwonding
• vaginale ontsteking
• slecht passend pessarium of baarmoederhalskapje
• spierspasmen
• vaginale droogheid
• abnormaliteiten binnen de baarmoeder, waaronder vleesboomgroei of een gekantelde baarmoeder
• ovariuminfectie
• pelvic inflammatory disease (PID)
• endometriose

Behandelingen verschillen per oorzaak. Afhankelijk van het type dyspareunie waarmee u te maken hebt, kunt u glijmiddel proberen voor de geslachtsgemeenschap. Het is echter het beste om een arts te raadplegen als de pijn aanhoudt.

Endometriose

Deze aandoening treedt op wanneer weefsel dat lijkt op het baarmoederslijmvlies buiten de baarmoeder groeit. Het treft meer dan 11 procent van de Amerikaanse vrouwen tussen de 15 en 44 jaar.

Vrouwen in de 30 en 40 worden het vaakst getroffen.

Symptomen van endometriose zijn onder andere:

• chronische pijn in de genitale en bekkenstreek
• pijn tijdens of na het vrijen
• darmpijn
• pijn tijdens de stoelgang of het plassen
• bloedingen tussen de menstruaties
• onvruchtbaarheid

Hoewel er geen manier is om endometriose volledig te voorkomen, kunt u het risico wel verkleinen door uw oestrogeenniveaus te verlagen (oestrogeen helpt de baarmoederslijmvlies dikker te maken). Hormonale anticonceptie kan helpen de symptomen te verminderen.

Hier zijn enkele huismiddeltjes om ongemak van endometriose te helpen verlichten:

• Neem een warm bad of breng een verwarmingskussen aan om de bekkenspieren te ontspannen en de pijn te verminderen.
• Probeer OTC pijnstillers. Ibuprofen, acetaminophen of naproxen kunnen ontstekingen verminderen, wat het ongemak kan verlichten. Het is het beste om een arts te raadplegen om de juiste dosering te bepalen, omdat deze middelen gevaarlijk zijn bij onjuist gebruik.
• Vermijd ontstekingsbevorderende voedingsmiddelen zoals gluten, geraffineerde suiker en verwerkt vlees. Het consumeren van omega-3 vetzuren kan ook helpen bij ontstekingen.
• Uitoefening helpt om oestrogeenniveaus te verlagen en verhoogt uw gelukshormonen.

Adenomyosis

Dit is een aandoening waarbij de binnenbekleding van de baarmoeder door de spierwand breekt.

Het kan ernstige menstruatiekrampen, een intense druk op de buik en een opgeblazen gevoel veroorzaken. Vrouwen die adenomyosis ervaren, zeggen vaak dat het een mes-achtig, stekend gevoel geeft.

De invasieve weefselgroei veroorzaakt ook bijzonder zware menstruaties. Het is meer typisch bij vrouwen in de 30 en 40 en bij degenen die een keizersnede of vleesbomen hebben laten verwijderen.

Hoewel niet levensbedreigend, kunnen de pijn en de hevige bloeding zeer storend zijn.

De behandeling varieert naargelang de ernst van de aandoening. Om de symptomen te verminderen, kan een arts het volgende voorschrijven:

• anti-inflammatoire geneesmiddelen zoals ibuprofen of naproxen
• hormonale behandelingen zoals orale anticonceptiemiddelen.
• ablatie van de baarmoeder – een poliklinische procedure waarbij het baarmoederslijmvlies wordt verwijderd.
• embolisatie van de baarmoederslagader – een procedure om de bloedstroom naar het getroffen gebied te stoppen, meestal gebruikt om baarmoedermyomen te behandelen.
• MRI-geleide gerichte ultrasone chirurgie – een techniek waarbij golven worden gebruikt om warmte op te wekken en ongewenst weefsel te verwijderen.
• hysterectomie – een procedure om de baarmoeder operatief te verwijderen. Dit is de enige manier om de aandoening te genezen.

Bekkenbodemstoornissen

De bekkenbodem is een groep spieren en ligamenten die steun bieden aan uw blaas, baarmoeder en rectum. Bekkenbodem disfunctie kan leiden tot problemen in uw seksleven, urineren, en stoelgang.

Het kan worden veroorzaakt door een bevalling, obesitas, een bekkenoperatie, zenuwbeschadiging of een traumatisch letsel.

Kegeloefeningen kunnen helpen bij urine-incontinentie en bekkenbodemspieren. Lichamelijke activiteiten zoals rekoefeningen en yoga kunnen helpen om uw bekkenspieren te ontspannen. Minimaal invasieve chirurgie is ook een optie.

Pelvic inflammatory disease (PID)

PID omvat bekkenperitonitis, endometritis, en tubo-ovariumabces. In de meeste gevallen wordt PID veroorzaakt door polymicrobiële infecties, vaak gekoppeld aan chlamydia en gonorroe.

Symptomen kunnen zijn:

• langere, zwaardere menstruaties
• vaginale afscheiding
• misselijkheid
• koorts
• onderbuikpijn

De meeste gevallen zijn te behandelen met antibiotica, behandeling van SOA’s bij partners, en tijdelijke onthouding van seksualiteit.

Baarmoederfibroom

Fibromen zijn gespierde tumoren die op de baarmoederwand groeien. Hoewel het woord “tumor” verontrustend is, zijn de meeste vleesbomen volkomen goedaardig, en veel vrouwen merken er niets van.

Degenen die wel symptomen ervaren, kunnen meer krampen tijdens de menstruatie en heviger bloedverlies hebben.

Fibromen ontstaan meestal bij vrouwen in de 30 en 40, en krimpen vaak vanzelf na de menopauze. Vrouwen die zwaarlijvig zijn en/of veel rood vlees eten, lopen een hoger risico.

Medicijnen worden meestal voorgeschreven om de myomen te laten krimpen, omdat verwijdering niet wordt aanbevolen.

Vulvodynie

Het uitwendige gebied van uw geslachtsdelen wordt de vulva genoemd. Als de vulvaire pijn (ja, dat is een woord) langer dan drie maanden aanhoudt, kunt u last hebben van vulvodynie – een aandoening waaraan 8 procent van de vrouwen lijdt.

Algemene symptomen zijn branderigheid, prikken, irritatie en ruwheid. Alles van voedselallergieën tot genetische aandoeningen kan dit veroorzaken. Maar vrees niet! Er zijn eenvoudige manieren om vulvodynie te voorkomen en te genezen, waaronder:

• Laat een meisje ademen. Draag 100 procent katoenen ondergoed en ga zonder zwembroek naar bed.
• Wees voorzichtig. Vermijd zeep en lotions die kleurstoffen, parfums en andere agressieve chemicaliën bevatten.
• Smeer je in. Glijmiddelen tijdens de seks, of andere seksuele handelingen, kunnen helpen de wrijving van de vulva te minimaliseren.

Vaginitis

Vaginitis komt vrij vaak voor en wordt niet noodzakelijkerwijs veroorzaakt door seksuele activiteit. Het kan komen in de vorm van een bacteriële, gist, of parasiet infectie.

Volgens de CDC, 21,2 miljoen vrouwen tussen de 14 en 49 jaar ervaren het in een drie jaar durende teststudie. Van deze vrouwen meldde 84 procent geen symptomen.

Gistinfecties, veroorzaakt door een overmaat aan candida, komen extreem veel voor. Candida is een schimmel die van nature in kleine hoeveelheden voorkomt in de mond, het maagdarmkanaal en de vagina.

Tekenen van candida overgroei zijn onder meer:

• vaginale jeuk
• verbranding
• dikke, brokkelige afscheiding

De meeste mensen met een vagina zullen ten minste één keer in haar leven een schimmelinfectie doormaken. Het is niets om je voor te schamen, en er zijn genoeg OTC-medicijnen om te helpen.

Vaginisme

Vaginisme is het onwillekeurig samentrekken van spieren in de vagina. De spiersamentrekkingen maken geslachtsgemeenschap of andere vormen van penetratie pijnlijk of zelfs onmogelijk.

Hoewel deze aandoening zeldzaam is – slechts 1 tot 17 procent van de vrouwen ondervindt de aandoening per jaar wereldwijd – levert het extreme moeilijkheden op voor de getroffenen.

Het identificeren van de oorzaak kan moeilijk zijn, omdat het vaak wordt uitgelokt door psychologische en sociale factoren.

Kegeloefeningen kunnen helpen, omdat het aanspannen en ontspannen van deze spieren helpt de vrijwillige controle te herstellen.

Baarmoederhalsontsteking (cervicitis)

De baarmoederhals is het laagste deel van de baarmoeder, waar het menstruatiebloed naar buiten komt. Tijdens de bevalling zet de baarmoederhals uit om de baby door het geboortekanaal te laten gaan. Soms kan de baarmoederhals ontstoken raken.

Mogelijke symptomen kunnen zijn:

• frequent, pijnlijk urineren
• pijn tijdens geslachtsgemeenschap
• bloedverlies na geslachtsgemeenschap
• bloedverlies tussen menstruaties
• ongewone vaginale afscheiding

De aandoening is vaak het gevolg van een soa zoals chlamydia of gonorroe, maar het kan ook voortkomen uit niet-besmettelijke oorzaken, bijv.bijvoorbeeld een latexallergie.

Bij een succesvolle behandeling moet het lichaam van de onderliggende oorzaak worden verlost. Enkele veel voorkomende behandelingsmogelijkheden zijn:

• antibiotica
• cryochirurgie
• zilvernitraat

Ovariële cyste

Ovariële cysten zijn met vloeistof gevulde zakjes in de eierstokken. De eierstokken bevinden zich in de onderbuik aan weerszijden van de baarmoeder.

In de VS zoekt ongeveer 5 tot 10 procent van de vrouwen tijdens hun leven hulp voor eierstokcysten. Van hen heeft 13 tot 21 procent cysten die kwaadaardig blijken te zijn. Ze zijn dus zeldzaam, maar kunnen leiden tot ernstige gezondheidsproblemen.

Symptomen van eierstokcysten omvatten:

• opgeblazen gevoel en zwelling
• pijnlijke stoelgang
• bekkenkramp en pijn voor of tijdens uw menstruatie
• borstgevoeligheid
• misselijkheid en braken

Meer zorgwekkende symptomen die onmiddellijke medische aandacht vereisen, zijn onder meer:

• hevige, scherpe bekkenpijn
• koorts
• flauwte of duizeligheid
• snelle ademhaling

Behandeling voor eierstokcysten hangt af van het type en de ernst van de symptomen. Veel voorkomende behandelingsmogelijkheden zijn:

• birth control pills
• laparoscopie
• laparotomie