Bij het ontleden van uw energierekening ziet u twee zeer verschillende tarieven: leveringstarieven en leveringstarieven. Beide tarieven zijn standaardonderdelen van uw elektriciteitsrekening, maar dekken twee heel verschillende dingen.

De leveringstarieven dekken de eigenlijke energie zelf. Ondertussen dekken de leveringskosten de infrastructuur die wordt gebruikt om de energie van de oorspronkelijke bron naar uw huis te brengen.

De meeste rekeningen kunnen gemakkelijk worden opgesplitst in een leverings- en een leveringsgedeelte. Inzicht in deze twee delen van uw factuur kan u helpen een beter geïnformeerde en meer competente energieconsument te zijn.

Leveringsdiensten

Het leveringsdienstengedeelte van uw energierekening dekt het deel van uw elektriciteitsdienst waarvoor u in staat bent om te winkelen. Wanneer u door de verschillende beschikbare energieplannen bladert, vindt u een leverancier die u vertrouwt en vergrendelt u een energietarief dat u betaalt om toegang te krijgen tot een levering van energie.

Uw overeengekomen tarief (in kWh) verschijnt op dit gedeelte van de rekening. Het deel van uw rekening dat betrekking heeft op de leveringsdiensten, bevat uw kWh-tarief en de hoeveelheid energie die u tijdens de factureringsperiode hebt verbruikt.

Of u nu een vast tarief of een variabel tarief bent overeengekomen, het bedrag dat u op basis van uw verbruik hebt betaald, staat op dit deel van uw rekening. Staten die wetten inzake hernieuwbare energie hebben ingevoerd, zullen waarschijnlijk ook een klein vast bedrag in rekening brengen in dit gedeelte om de kosten van hun groene energie-initiatieven te dekken.

Als u stroomleveringskostenrecuperatiekredieten of kredieten van uw individuele leverancier hebt, worden deze opgenomen in het leveringsdienstengedeelte van uw factuur.

Leveringskosten

De leveringskosten voor uw factuur dekken de kosten die het kost om uw energie naar u te verzenden. Er zijn echter verschillende componenten die samen uw leveringstarief vormen.

Distributietarief – Het distributietarief is het tarief dat de daadwerkelijke levering van de elektriciteit aan uw deur via de lokale elektriciteitsleidingen dekt. Dit tarief omvat ook de kosten voor de meting, de facturering en de klantenservice. Als u een energieconsument bent van een particuliere leverancier, dan heeft dat bedrijf het recht om te proberen zijn distributietarief te verhogen.

Transitietarief – Dit tarief is meestal een vast bedrag en dekt de financiering die nutsbedrijven nodig hebben om te investeren in de bouw van energieopwekkingsinstallaties. Niet in alle staten zal dit tarief in de rekening zijn opgenomen. Verscheidene gedereguleerde staten hebben na de wettelijke deregulering een herstructureringswet voor de elektriciteitssector uitgevaardigd. Met deze tarieven kunnen de bedrijven de kosten terugverdienen die zij moesten betalen bij de herstructurering om aan deze wettelijke eisen te voldoen.

Transmissietarief – Elke energieleverancier betaalt een bepaald tarief om de kosten te dekken van het leveren van elektriciteit via hoogspanningslijnen. Dit zijn de lijnen die de energie van de eigenlijke elektriciteitsproducerende installaties naar het distributiecentrum transporteren. Deze tarieven worden in feite geregeld door de Federal Energy Regulatory Commission, niet door de individuele leverancier.

Overige toeslagen en administratieve vergoedingen kunnen ook in dit deel van de rekening voorkomen. Deze vergoedingen verschillen van staat tot staat en van bedrijf tot bedrijf. Als er ooit sprake is van een toeslag met de vermelding “andere toeslagen”, is het bedrijf verplicht deze toeslagen direct op de rekening te vermelden.

Als energieconsument kan het gemakkelijk zijn om volledig gefocust te zijn op wat uw kWh-kosten zijn als klant. Maar als u uw energierekening nader bekijkt, zult u zien dat er veel meer op de energierekening staat dan dat individuele tarief. Inzicht in deze tarieven, wat ze betekenen en wat ze inhouden, zal u helpen beter voorbereid te zijn om uw maandelijkse residentiële energiekosten te budgetteren