Toen de 29-jarige Swati Sharma te horen kreeg dat ze een miskraam had gehad, was ze er kapot van.
Haar gynaecoloog zei dat ze geen specifieke reden kon aanwijzen en dat Swati’s miskraam een onverklaarbare oorzaak had. Swati is niet de enige. Duizenden vrouwen krijgen een miskraam. Maar daar blijft het niet bij. Na een miskraam kan een vrouw ook te maken krijgen met allerlei gezondheidscomplicaties.

Waarom gebeurt het?
“Er zijn verschillende redenen voor een miskraam. Aangenomen wordt dat 75% van alle zwangerschappen uitloopt op een miskraam, maar de meeste miskramen worden niet herkend omdat ze zo vroeg optreden dat het aanvoelt als een normale menstruatie, zij het met enige vertraging. Ongeveer 15-20% van de vrouwen krijgt een miskraam, die klinisch wordt herkend. Het kan gebeuren als gevolg van genetische, infectieuze, immunologische, endocriene of omgevingsoorzaken of structurele defecten,” legt gynaecoloog Dr Suman Bijlani uit.
Reasons
Genetic: Genetische oorzaken zijn verantwoordelijk voor ongeveer 50% van de vroege miskramen. De foetus is genetisch of chromosomaal defect en niet in staat te overleven. Dit komt voor als een toevallige gebeurtenis en de meerderheid van deze vrouwen zal de volgende keer een normale zwangerschap hebben.
Immunologische oorzaken: Sommige vrouwen dragen antilichamen in hun bloed, die hun eigen cellen kunnen aanvallen. Sommige van deze antilichamen kunnen de placenta aantasten of de vorming van stolsels in de bloedtoevoer naar de foetus bevorderen, wat leidt tot een tragere groei van de foetus en uiteindelijk tot de dood.
Anatomische oorzaken: Sommige vrouwen kunnen een septum (wand) in de baarmoeder hebben, een ‘dubbele’ of ‘halve’ baarmoederholte, of een soortgelijke afwijking. Miskramen kunnen daarvan het gevolg zijn. Enorme myomen, vooral die welke de baarmoederholte binnendringen, kunnen ook een succesvolle zwangerschap in de weg staan.
Infectieuze oorzaken: Infecties kunnen de ontwikkeling van de vroege zwangerschap belemmeren en vele soorten bacteriën, virussen of parasieten zijn betrokken bij het veroorzaken van zwangerschapsverlies, hoewel dat niet gebruikelijk is.
Endocriene oorzaken: Vroege zwangerschap is een samenspel van meerdere maternale hormonen, die in evenwicht werken om een ideale omgeving te bieden aan het zich ontwikkelende embryo. Daarom kunnen sommige vrouwen met menstruatiestoornissen en PCOS een hoger risico op vroegtijdig zwangerschapsverlies hebben.
Milieuoorzaken: Schadelijke stoffen zoals drugs, alcohol, roken of overmatig cafeïnegebruik en stress kunnen de foetus schaden en een miskraam veroorzaken.

Gezondheidsrisico’s die later ontstaan Het eerste symptoom van een miskraam is een bloeding, die kan variëren van spotting tot hevig bloedverlies (bloeding). “Een miskraam kan een bloeding tot gevolg hebben, die zelden levensbedreigend kan zijn als goede medische hulp voorhanden is. Op den duur kan een vrouw door bloedverlies bloedarmoede krijgen, tenzij zij voldoende ijzersupplementen krijgt toegediend. Soms kunnen infecties van de baarmoeder en de bekkenorganen het gevolg zijn van een miskraam zonder behandeling. Daarom moet een vrouw onder toezicht van een gynaecoloog staan. Sommige vrouwen ervaren extreme pijn en een gevoel van verlies of mislukking. Velen geven zichzelf de schuld of voelen zich verantwoordelijk. Dit kan leiden tot angst en depressie,” zegt dr. Bijlani.

Behandeling
Gynaecoloog dr. Mugdha Raut zegt: “Indien mogelijk moet een vrouw een paar dagen vrij nemen van haar werk en voldoende rust nemen. Na een week wordt het bloedverlies minder – het wordt lichter en stopt. Als het aanhoudt of heviger is dan een normale menstruatie, ga dan naar de dokter. Seksuele gemeenschap moet worden vermeden omdat dit de kans op infectie kan vergroten. Hoewel de baarmoederhals weer dicht is, kunnen spermacellen omhoog komen en een infectie in de baarmoeder brengen, die nog aan het genezen is. Anticonceptie wordt sterk aanbevolen om te voorkomen dat u meteen zwanger wordt.”
Volgt Dr Bijlani, “Veel vrouwen aborteren op natuurlijke wijze zonder enige medische hulp, terwijl sommigen pillen moeten nemen om het proces te voltooien en anderen kunnen kiezen voor D&C (chirurgische evacuatie van de baarmoeder). Een ijzer- en vitaminerijk dieet en supplementen zorgen voor een tekort aan voedingsstoffen. Infectie kan op elk moment optreden aangezien de baarmoedermond open is – van enkele uren tot dagen – tijdens een miskraam en dat maakt hem open voor aanvallen van binnendringende bacteriën. Een behandeling met antibiotica, goede hygiënische praktijken (geen douchen, geslachtsgemeenschap en tampons, regelmatig vervangen van maandverband) en voldoende rust voorkomen in de meeste gevallen een infectie. De symptomen van een infectie zijn bekkenpijn, koorts, vies ruikende afscheiding, branderigheid en/of pijn bij het plassen, die gepaard kunnen gaan met braken en lichaamspijn of lusteloosheid. Ze kan een consulent nodig hebben als ze het niet aankan.”

Voorzorgsmaatregelen
Deskundigen zeggen dat het ongeveer zes weken duurt voordat het lichaam van een vrouw weer normaal is na een miskraam. “Een paar kan hun volgende zwangerschap plannen vanaf de derde maand na de miskraam, maar voordat ze dat doen, moeten ze grondig worden onderzocht om alle mogelijke oorzaken van herhaalde miskramen uit te sluiten. In het geval van herhaalde miskramen, kunnen bepaalde behandelingen zoals Actieve Immunotherapie worden genomen voordat de volgende zwangerschap wordt gepland,” zegt Dr Raut.
Legt Dr Bijlani uit, “Men moet proberen de oorzaak van de huidige miskraam te achterhalen om een toekomstig ongeluk te voorkomen. Als er een oorzaak wordt gevonden, moet deze worden behandeld voordat men een nieuwe zwangerschap probeert. Na een eerste miskraam wordt een basisonderzoek gedaan om een voor de hand liggende infectie of endocriene oorzaken uit te sluiten. Na een tweede miskraam moeten echter meer gedetailleerde tests worden uitgevoerd. Bij een late miskraam is immunologisch onderzoek nodig om schadelijke antilichamen in het bloed op te sporen. Na een derde miskraam moet uitvoerig advies worden ingewonnen, met inbegrip van genetisch advies en een onderzoek naar een mogelijke oorzaak.
Een vrouw moet ook vóór de zwangerschap worden begeleid en foliumzuursupplementen krijgen. Haar basisvoeding en geestelijke gezondheid moeten worden gecorrigeerd. Bij de volgende zwangerschap moet zij nauwlettend in de gaten worden gehouden met hormonale supplementen ter ondersteuning van de zwangerschap en voldoende geestelijke en lichamelijke rust. Opties zoals immuno-therapie of pre-implantatie genetische diagnose met embryoselectie kunnen bij geselecteerde patiënten onder begeleiding van specialisten worden onderzocht.”