Wist u dat Wisconsin de grootste nertsenfokkerij van de VS is, met meer dan 1,3 miljoen verkochte pelzen per jaar? Ik had geen idee. Waarom horen we niet meer over de nertsenfokkerij? Nou, het blijkt dat dierenactivisten een grote bedreiging vormen voor de nertsenfokkerij. Naast het verspreiden van leugens en verkeerde informatie, laten deze groepen nertsen vrij uit fokkerijen. Wat ze echter niet begrijpen, is dat ze deze dieren onnodig pijn en lijden bezorgen.

De rondleiding –
Het hebben van absoluut geen achtergrond kennis over hoe nertsen worden grootgebracht of de bontindustrie, wist ik niet wat te verwachten op mijn boerderij tour. Toen ik bij de boerderij aankwam, werd ik begroet door een man, terwijl zijn vrouw en kinderen op het erf bezig waren met de boerderij. Ik zal zijn naam of de locatie van zijn boerderij niet gebruiken, want zoals ik al eerder heb gezegd, kan hij daardoor een doelwit worden voor dierenactivisten. Voordat ik de nertsenstal binnenging, trok ik een plastic pak over mijn kleren aan om te voorkomen dat ik ziektekiemen van buitenaf zou meebrengen die de nertsen ziek zouden kunnen maken. Hoewel de nertsen tegen een aantal ziekten worden ingeënt, zijn er ook ziekten waarvoor geen vaccinatie bestaat. Daarom is het van essentieel belang procedures te volgen om de kans op het binnenbrengen van ziekteverwekkers van buitenaf te verkleinen.

Noot: Dit is een van de redenen waarom dierenactivisten die nertsen vrijlaten, meer kwaad dan goed doen. Zodra de nertsen de stal verlaten, kunnen ze worden blootgesteld aan ziekten die zelfs met medische behandeling fataal kunnen zijn.

In de stal viel me meteen op dat de dieren extreem schoon waren – een teken van het hoge niveau van verzorging dat ze krijgen. Omdat ze worden gefokt voor hun vacht, is het belangrijk om ze schoon te houden. Als strooisel worden houtkrullen gebruikt, omdat het werkt als droogshampoo om ze droog en comfortabel te houden.

Ik vond het dieet van een nerts erg fascinerend. Er is een voedingsdeskundige in dienst, van de plaatselijke voedercoöperatie, die ervoor zorgt dat het voer de essentiële voedingsstoffen bevat die de nerts in elke levensfase nodig heeft.

Door het jaar heen verandert het dieet voortdurend om te voldoen aan de variërende voedingsbehoeften van een opgroeiende nerts. Nertsenvoer omvat kaas, kip, lever of granen en verschilt van ander veevoer omdat het wordt vermalen en in een koelbox wordt opgeslagen, omdat het bederfelijke voedingsmiddelen bevat. Veel van de voederingrediënten die nertsenhouders gebruiken, zouden anders op een stortplaats belanden omdat ze ongeschikt zijn bevonden voor menselijke consumptie om redenen die uiteenlopen van een product dat bijna over de houdbaarheidsdatum heen is tot een product dat niet op de juiste manier is gemaakt. Hierdoor wordt voorkomen dat duizenden kilo’s voedsel worden verspild. Nertsenhouders hebben echt het voortouw genomen met de trend van hergebruik en herbestemming die we de laatste tijd zien opduiken.

Nertsen worden twee keer per dag gevoederd. Een interessant feit dat de boer deelde is dat sommige nertsen liever ’s morgens eten, terwijl anderen liever ’s avonds eten. Door de nertsen tweemaal per dag te voeren, zijn ze goed gevoed, ongeacht hun voorkeur voor etenstijd.

Noot: Een andere reden waarom het vrijlaten van nertsen schadelijk is, is dat deze dieren gedomesticeerd zijn en geen jachtinstinct hebben. Ze weten dat de boer voor voedsel zal zorgen en ze vertrouwen op die voedselbron. Eenmaal vrijgelaten zijn ze niet in staat voedsel te vangen en velen verhongeren.

Het laatste aspect van het fokken van nertsen waarover ik meer te weten kwam, was het proces van het oogsten van de vacht. Ik ontdekte dat dit op een humane manier gebeurt en dat de boer er alles aan doet om ervoor te zorgen dat de nertsen niet lijden. Er is nooit een moment dat de vacht van een nerts wordt verwijderd terwijl hij nog leeft. Net als andere veehouders is dierenwelzijn een topprioriteit gedurende het hele leven van de nerts, inclusief het einde. Hoewel het misschien geen gemakkelijk onderwerp is om over te praten, denk ik dat het belangrijk is om deze informatie te delen.

Activistische druk –
Ik heb al de belangrijkste redenen genoemd waarom het vrijlaten van nertsen onnodige pijn en lijden veroorzaakt – blootstelling aan ziektes en verhongering. Naast het lijden van de nertsen hebben ook de boer en zijn gezin het moeilijk. Stelt u zich eens voor dat u op een dag op uw werk verschijnt en dat iemand uw kantoorgebouw heeft overvallen, zodat u waarschijnlijk het hele jaar geen loon zult krijgen. Dat zou een moeilijke situatie zijn om mee om te gaan. Voor sommigen zou dat betekenen dat hun leven ingrijpend moet veranderen. Dat is in wezen wat er gebeurt met nertsenfokkers wanneer hun dieren worden vrijgelaten. De kans is groot dat ze hun dieren nooit meer terugkrijgen en vaak zijn er veel dieren die wel terugkrijgen, maar sterven door de stress die ze hebben ervaren tijdens het vrijlaten.

Laat je niet voor de gek houden door deze dierenactivistische groeperingen, ze doen er niemand een plezier mee.

Mijn take away –
Mijn take away is dat je voor de juiste informatie rechtstreeks naar de bron moet gaan. De boer die me rondleidde op zijn boerderij was gepassioneerd over zijn rol in de landbouwgemeenschap. Hij was bereid mijn vragen te beantwoorden en gaf me nooit het gevoel dat ik me ongemakkelijk voelde omdat ik niet meer wist over de nertsenfokkerij. Ik had er het volste vertrouwen in dat nertsenfokkers hun dieren een goede verzorging geven en altijd op zoek zijn naar manieren om te verbeteren. Nertsenfokkerij is tenslotte nog steeds landbouw.

Voor meer informatie over het fokken van nertsen of de bontindustrie kunt u terecht op de website van de U.S. Fur Commission.

Sarah Marketon

Sarah Marketon is communicatiedirecteur van het Wisconsin Farm Bureau. Zij is afkomstig uit Minnesota en is actief in de varkenssector, waardoor haar interesse werd gewekt om boeren te helpen hun verhaal te delen. Ze is gepassioneerd over het beantwoorden van vragen van consumenten over hoe voedsel wordt geproduceerd en het aanmoedigen van boeren om deel te nemen aan die gesprekken.