Wat is thuisonderwijs?

In de kern is het concept achter thuisonderwijs eigenlijk heel eenvoudig: Ouders aanvaarden de volledige verantwoordelijkheid voor de opvoeding van hun kinderen in plaats van het grootste deel van deze verantwoordelijkheid over te dragen aan een instelling (meestal een openbare of particuliere school).

In praktische termen betekent dit dat het huis het centrum wordt van de opvoeding van een kind, in plaats van een school. Ouders, die een diepe interesse in hun kinderen hebben, gebaseerd op liefde, worden de primaire opvoeders voor hun kinderen. Homeschool ouders begeleiden hun kinderen zorgvuldig in hun mentale, emotionele en fysieke ontwikkeling. De ouders kiezen een onderwijspad voor hun kinderen dat gebaseerd is op de persoonlijkheid en de gaven van elk kind. (Dit in tegenstelling tot een institutionele school waar het onderwijstraject van een kind wordt geleid door veel verschillende mensen, die geen van allen een algemeen beeld hebben van het onderwijs van het kind of zelfs maar een persoonlijke interesse hebben in het welzijn van het kind). In een thuisstudie wordt het onderwijs van elk kind speciaal voor dat kind ontworpen in plaats van het kind te dwingen hetzelfde pad te volgen als elke andere leerling in een institutionele school.

Homeschooling gaat over academische uitmuntendheid. Omdat het onderwijs van een kind speciaal voor haar is ontworpen, kan het potentieel van het kind volledig worden gerealiseerd. Elk kind kan in zijn eigen tempo leren. Gebieden waarin een kind uitblinkt, kunnen worden gemaximaliseerd en versneld. Gebieden waar een kind moeite mee heeft, kunnen worden gefocust totdat het kind dat onderwerp echt beheerst. Echt leren wordt de primaire focus van het onderwijs.

Homeschooling is niet een praktijk van het isoleren van kinderen thuis, zoals degenen die onwetend zijn over homeschooling soms denken. Integendeel, ouders nemen externe lessen, docenten, excursies, diensten, sport en andere middelen om een grote verscheidenheid aan leermogelijkheden en ervaringen toe te voegen aan het onderwijs van een kind. De realiteit is dat thuiszitters ervaringen en activiteiten kunnen opdoen die voor kinderen op een openbare of particuliere school gewoonweg niet mogelijk zijn vanwege de vele beperkingen die deze instellingen kennen. Deze ervaringen versterken de academische elementen van de homeschool om de intellectuele ontwikkeling van het kind te maximaliseren.

Homeschooling gaat over het vormen van hechte en liefdevolle banden tussen ouders en kinderen en tussen broers en zussen. Dit betekent dat ouders de primaire invloed krijgen op de ontwikkeling van hun kinderen, in plaats van een groep leeftijdsgenoten die hetzelfde of minder volwassenheidsniveau hebben dan het kind. Homeschooling gaat over het vormen van hechte relaties met mensen van vele leeftijden, in plaats van alleen met mensen in dezelfde klas.

Ouders die thuis les geven erkennen dat er meer in de opvoeding van een kind moet zijn dan alleen intellectuele ontwikkeling. Even belangrijk, of misschien wel belangrijker, is de ontwikkeling van het morele karakter en de persoonlijkheid van een kind. In plaats van deze ontwikkeling te laten plaatsvinden in een ongeplande en grotendeels ongecontroleerde omgeving die deel uitmaakt van een institutionele school, worden ouders de liefdevolle en leidende invloed om hun kind te helpen de beste persoon te worden die het kan zijn.

Homeschool omvat het ontwikkelen van een hecht netwerk van andere homeschooling families met wie je hechte en zinvolle relaties kunt vormen die in de loop van de tijd blijven bestaan. Homeschoolers komen regelmatig en vaak bij elkaar om deel te nemen aan groepsactiviteiten of om gewoon wat rond te hangen.

Homeschool is ook een manier voor gezinnen om meer vrijheid en flexibiliteit te hebben in hoe ze leven. Het gaat over gezinnen het bepalen van hun eigen schema’s en plannen in plaats van dansen naar de pijpen van een institutionele school.

Ten slotte gaat homeschooling over het helpen van kinderen leren hoe ze zelfstandig kunnen denken en handelen, en dus niet gedreven worden door groepsdenken en de kuddementaliteit die zo’n groot deel uitmaakt van institutionele scholen.