Eierbeschermers

Het beschermen van hun eieren was een grote evolutionaire sprong voor cichliden, waarbij hun biologische investering goed werd beschermd en ervoor werd gezorgd dat wanneer de eieren uitkwamen, de jongen ook de best mogelijke zorg kregen.

Veel niet-cichliden beschermen hun eieren ook tegen predatie, waaronder rode slangenkoppen en rosy red minnows.

Mondbroeders – originele mobiele huizen

Eieren nog dichter bij huis houden – in je eigen mond – werkt zelfs nog beter voor sommige vissen zoals Haplochromine cichliden, arowana’s en zeekardinaalvissen. Door ze in hun bek te houden kunnen cichlidenmoeders, of vaders bij andere soorten, mobiele huizen worden, zichzelf aan gevaar onttrekken en hun zich ontwikkelende eieren en pootvis meenemen naar gebieden met voedsel en gecontroleerde vrijlating. Als jij een kleine eierrover was, zou je dan het risico nemen om naar een arowana toe te zwemmen om te zien wat hij in zijn bek heeft?

Het ultieme offer

Voor de helft van het jaar kan het leven in een zwembad met killifish behoorlijk goed zijn – geen andere vissoorten om mee te concurreren en overvloedig voedsel in de vorm van insectenlarven. Dan gaat het allemaal een beetje mis wanneer de regens verdwijnen en de poel begint uit te drogen. De oplossing? Eitjes leggen die gedurende de hele droge periode zonder water kunnen overleven, om ze uit te broeden wanneer de regen en het voedsel weer in overvloed aanwezig zijn. Het addertje onder het gras? Je redt het niet zonder water en zult ofwel stikken ofwel genageld worden door de dichtstbijzijnde zilverreiger, maar je nakomelingen zullen blijven leven en dat is de naam van het spel in de natuur.

Hoog en droog

De Amazonerivier zit vol roofdieren en als je niet de spieren hebt om anderen af te weren zoals cichliden dat kunnen, wat dacht je er dan van om ze uit het water te zetten? De verbazingwekkende Splashing tetra doet precies dat, herhaaldelijk opspringend uit het water om eieren en sperma af te zetten op een overhangend blad, dan spattend op de eieren om ze nat te houden totdat ze uitkomen en de fry terug in het water kan vallen met een kans om te vechten. Ze doen dit zelfs in het huisaquarium.

Parasitisch eieren leggen

Een tamelijk unieke strategie is die van de Bitterling. Als hij lukraak eieren zou leggen, zou hij er duizenden moeten vrijlaten om een kans te maken. De volwassen vis is zelf niet taai en gepantserd, maar hij leeft wel naast iets dat dat wel is – de zoetwatermossel. Met een langere legboor dan normaal worden de eitjes in de mossel gelegd, die zich door zijn ontwerp sluit als hij zich bedreigd voelt.

Het is allemaal eenrichtingsverkeer tot de mossel besluit kuit te schieten, en de larven parasiteren op de omringende vissen door zich in hun vlees in te graven. Het is 1-1 gelijkspel in het spel tussen ongewervelde en gewervelde.

Mannelijke zwangerschap

Zeenpaarden en zeenaalden zijn behoorlijk moderne vaders. Om de last van hun vrouwelijke partners te verlichten, nemen de mannetjes de eitjes in hun maagzak en verzorgen ze tot ze uitkomen. Zodra dit is gebeurd, worden de jongen vrijgelaten en lijkt het mannetje ze te baren door ze uit zijn buidel los te laten.

Mobiele eieren

Dus je bent een vis, je weet dat mondbroeden vrij goed werkt, maar je hebt gewoon niet de kolf om je eieren te kunnen uitbroeden. Je vindt het nog steeds leuk om te bewegen, dus leg je kleverige eitjes zoals je neven doen, maar deze keer plak je ze aan je eigen lichaam zodat je weg kunt zwemmen, weg van roofdieren en nog steeds kunt broeden.

De rijstvissen plakken hun eitjes op hun buik totdat ze een betere plek vinden om ze te leggen, sommige Zuid-Amerikaanse whiptail meervallen dragen eitjes onder hun lip, terwijl sommige Geophagine cichliden eitjes op een blad leggen, dan het blad oprapen en dat verplaatsen. Pretty cool he?

The numbers game

Zo arowana mondbrood een laag aantal massieve eieren, maar hoe zit het aan de andere kant van de schaal? Als je een enorme vis bent, een van de grootste, kun je gewoon alles overwinnen door miljoenen eieren in een keer vrij te laten. De zonnebaars, Mola mola, produceert 300 miljoen eitjes per keer, meer dan enig ander gewerveld dier. Steuren kunnen tussen de 100.000 en een miljoen produceren.

Als dat niet lukt, sluit je je aan bij je maten en doe je een massaal kuitschieten dat zoveel voedsel produceert dat de roofdieren het niet allemaal kunnen opeten. De jaarlijkse sardine run produceert zo veel eieren en sperma dat de vlek zichtbaar is voor vliegtuigen.

Toxische eieren

De zoetwater beren van Noord-Amerika produceren eieren die giftig zijn als ze worden gegeten. Vissen kunnen ze niet eten en als mensen ze eten, worden ze in het beste geval ernstig ziek. We wedden dat steuren wensen dat ze op die evolutionaire strategie waren gekomen!

Waarom geen abonnement nemen op Practical Fishkeeping magazine? Zie onze laatste abonnement aanbieding.