door Richard L. Thornton, Architect & City Planner

One Summer In Mexico – Part 22

De drie artikelen over het Tolteekse volk worden niet in chronologische volgorde gepresenteerd, omdat hun hoofdstad, Tula, eigenlijk de eerste grote precolumbiaanse stad was die ik buiten Mexico-Stad bezocht. Nadat Dr. Román Piña Chan mij zijn boek over de Tolteken had laten zien en vervolgens zowel de artistieke symbolen als het aardewerk tussen Tula en Moundville, Alabama, met elkaar had vergeleken, wilde ik onmiddellijk Tula zien. Maar om de lezers Tula volledig te laten begrijpen, was het noodzakelijk artikelen te publiceren over de beschavingen die voor en na de Tolteken kwamen.

Ik heb mijn dagboek van 27 juli tot 12 sept. 1970 bestudeerd. Het zal voor mij onmogelijk zijn om in 2020 alle archeologische plaatsen die in dezelfde periode zijn bezocht adequaat te bespreken. Vandaag 50 jaar geleden stapte ik bijvoorbeeld in de bus naar Oaxaca, maar ik heb nog niet eens een aantal belangrijke vindplaatsen in andere delen van Mexico besproken, die in juli werden bezocht. Daarom zal de Mexico-reeks doorlopen tot in de herfst van 2020.

Origins, Ethnicity and Fate

Als je echt in de war wilt raken, probeer dan maar eens het woord Tolteken op te zoeken in een naslagwerk. Je krijgt onmiddellijk te horen dat hun hoofdstad, Tula, bezet was van ongeveer 900 AD tot 1150 AD en dat het woord “Plaats van het Riet” betekent. (Dan moet je een aantal paragrafen doorworstelen die een samenvatting geven van verschillende theorieën die door verschillende academici zijn gepresenteerd over de aard van de stad Tula. Er zijn nog meer paragrafen met tegenstrijdige informatie over de identiteit van Quetzalcoatl.

Je wordt nooit verteld waar de Tolteken vandaan kwamen, hoe ze eruit zagen of waar ze heen gingen nadat Tula was verlaten. U wordt niet verteld dat Tula, de Acropolis in Ocmulgee National Historic Park en dat een zeer geavanceerde alliantie van steden verbonden door causeways en kanalen in Zuid-Florida allemaal duurden van 900 AD tot 1150 AD. Er wordt u zeker niet verteld dat Dr. Román Piña Chan, gewaardeerd auteur van Los Toltecas, opmerkte dat zowel in Tula als in Moundville, Alabama de mensen menselijke stoofpot aten uit identiek versierde bekers!

Etymologie van de woorden, Tula, Toltec en Etowah

De etymologie van Tula en Toltec, verschaft door Wikipedia en verschillende antropologieboeken, gedrukt in de Verenigde Staten, is absoluut onjuist. De Gringo antropologen blijven elkaar maar kopiëren in plaats van de inheemse talen van Mexico te onderzoeken. De valse etymologie beschreef beide als zijnde oorspronkelijk “Azteekse” woorden, terwijl Tula en Toltec in feite dateren van vóór de komst van de Nahuatl sprekende volkeren naar Centraal-Mexico.

Tula werd het woord voor stad in Totonac, Itza Maya en Itsate Creek! Het is afgeleid van het Maya-woord voor een vorm van architectuur, waarbij stenen worden gestapeld, taulum. Tauli is het Itza Maya, Itsate-Creek, Chickasaw en Choctaw woord voor steen. Talli betekent het plannen of overzien van een stad in Itza Maya en Itsate. Een talliya was een Creek architect-surveyor.

Toltec is de verengelsing van het Spaanse woord Tolteca, dat was afgeleid van het Nahuatl woord, toltecatl, dat was afgeleid van het Totonac woord, tula-ch’izcu. Het betekent letterlijk “stadsbewoner.” Hetzelfde woord in Creek is Tulase, dat is verengelsd tot Tallasee.

Etowah is de verengelsing van het Muskogee Creek woord Etalwa, dat is afgeleid van het Itza Maya en Itsate-Creek woord, Etula. Etula betekent “Hoofdstad”.

Godswagen

Tula was een weinig bekend archeologisch gebied buiten de gebaande paden totdat Erich von Von Däniken in 1968 zijn bestseller Chariot of the Gods publiceerde. Omdat later dat jaar de Olympische Spelen van 1968 in Mexico City werden gehouden, benadrukte de marketing voor het boek Von Däniken’s bewering dat de grote stenen beelden op de top van de hoofdpiramide van Tula het bewijs vormden dat buitenaardsen de piramidale tempels in Mexico hadden gebouwd. De auteur interpreteerde de vuurstenen messen aan de gordels van Tolteekse soldaten als straalgeweren. Het gevolg was dat honderdduizenden toeristen van de Olympische Spelen de slecht voorbereide archeologische zone bezochten.

Toen het boek eenmaal aan populariteit begon te winnen, trok niemand Von Von Däniken’s geloofsbrieven in twijfel. Hij werd bestempeld als historicus en archeoloog. In werkelijkheid had hij geen opleiding gehad die verder ging dan het laatste jaar van de middelbare school en had hij een lang strafblad, dat terugging tot zijn 18e jaar. In november 1968 werd hij gearresteerd voor het verduisteren van 130.000 dollar van het hotel dat hij beheerde, plus fraude met inkomstenbelasting. Hij zat nog een gevangenisstraf uit, terwijl de verkoop van het boek hem rijk maakte – zelfs na het terugbetalen van zijn schulden. Dus, in 1970, toen ik voor het eerst in Mexico was, veronderstelden veel toeristen dat Tula een lanceerbasis voor ruimtevaartuigen was … terwijl Mexico’s archeologen vol ongeloof met hun handen klapperden.

Toen ik in 1970 naar Mexico vloog, speelde de FILM “Chariot of the Gods” voor volle zalen in Atlanta. Het was een West-Duitse documentaire film uit 1970, geregisseerd door Harald Reinl, met Engelse nasynchronisatie of ondertiteling. De film was gebaseerd op het boek van Erich von Däniken, maar vermeldde toevallig niet dat hij in de gevangenis zat wegens fraude! De film werd genomineerd voor een Academy Award voor Beste Documentaire. Het was de op 9 na best verdienende film van 1970. De film werd gemonteerd en opnieuw gedubd in het Engels in een Amerikaanse TV-documentaire uit 1973, “In Search of Ancient Astronauts,” ingesproken door Rod Serling. Deze versie werd ook vertoond als een wetenschapsdocumentaire in veel scholen in de jaren 1970, gedistribueerd via 16 mm film afdrukken.

“Chariot of the Gods” ontketende een legioen van boeken en films, die steeds verder van de werkelijkheid kwamen te staan. De meeste verweefden de Spaanse (gekerstende) versie van de legende van Quetzalcoatl, met twee koningen met de naam Quetzalcoatl in Tula en de veronderstelling dat Quetzalcoatl Jezus Christus was. De Tolteken werden omgedoopt van brute krijgers tot ascetische geleerde-priesters in witte gewaden met een lichte huidskleur. In feite stichtte de echte Quetzalcoatl, als er zo’n persoon was, de eerste stad in Mexico in de buurt van Tepotztlan, Morelos in de buurt van het jaar 1200 voor Christus. Op die plaats zijn rotstekeningen gevonden, typerend voor Ierland, Schotland, Scandinavië en Noord-Georgia, VS, uit de Bronstijd.

1970 academische versie van de Tolteken

De meest gangbare interpretatie van de Tolteken in 1970 was dat zij de eerste of een van de eerste Nahuatl-stammen waren die Centraal-Mexico binnenvielen. Hun ondergang werd bewerkstelligd door veel primitievere Nahuatl-sprekende stammen, die rond 1100 na Christus in Centraal-Mexico arriveerden. Er was geen archeologisch werk dat een Nahua etnische identiteit ondersteunde, alleen een veronderstelling dat aangezien de Azteken de Tolteken een Mexica (Nahuatl) naam gaven, zij Nahuatl waren.

Dr. Román Piña Chan was niet helemaal zeker van de etnische identiteit van de Tolteken in zijn boek, Los Toltecas. Hij bewees lippendienst aan de heersende orthodoxie in die tijd, die ervan uitging dat de Tolteken Nahuatl waren, maar suggereerde vervolgens dat vluchtelingen uit Teotihuacan misschien een nieuwe hoofdstad hadden gesticht op de plaats van een klein dorp. De stad bevatte dus een mengeling van verschillende etnische groepen zoals Teotihuacan.

Toen ik studeerde in het Museo Nacional de Antropologia maakten zowel de tentoongestelde stukken als de begeleidende literatuur de bezoekers duidelijk dat een grote vloedgolf van Nahuatl stammen rond 1000 AD tot 1250 AD Mexico had overspoeld vanuit wat nu het westen van de Verenigde Staten en het noordwesten van Mexico is. Sommige Nahuatl stammen reikten tot Honduras. Er werd echter niet gedacht aan de volkeren, die voor die tijd al lang in centraal Mexico hadden gewoond. Men ging er kennelijk van uit dat zij verdampt waren.

Een nieuw begrip van Mexico’s verleden

De laatste 20 jaar zijn Mexicaanse antropologen en historici zich er steeds meer van bewust geworden dat de grootste etnische groep in Centraal-Mexico tijdens de Klassieke Periode (ca. 200 AD-900 AD) vrijwel uitgeroeid werd door de Mexica (Azteken) en hun Nahuatl-bondgenoten. Bij gebrek aan een betere term worden zij door academici de Tolteca-stammen genoemd. Fysiek kunnen deze mensen worden omschreven als extreem lang, slungelachtig en met lange armen.

Mexicaanse geleerden leren langzamerhand de namen van de stammen. De stamnaam voor het gebied waar de Kaushete Creeks vandaan kwamen was bijvoorbeeld Tekesta . . . wat ook de naam is van een stam die zich in het zuiden van Florida vestigde. Enkele Tolteca stammen zijn nog overgebleven in afgelegen delen van de staat Jalisco, Mexico. Deze worden momenteel bestudeerd door sociologen en taalkundigen.

Uit de woorden die nu uit deze studies naar voren komen, blijkt dat de Tolteca’s een taal spraken die leek op Choctaw of Itsate Creek. Zij leken veel woorden te hebben gedeeld met de West-Maya’s in Zuid-Mexico en de Totonacs in het noorden van de staat Veracruz.