Kwalificatie van 333 W. Wacker

Toen in 1979 met de bouw van 333 West Wacker werd begonnen, was een groot deel van het omliggende terrein grauw en vervallen. Dit inspireerde Pedersen tot het maken van een prachtige entree aan de Franklin-Lake Street kant die het stratenraster van de stad echoot. Ondertussen bevat de gebogen ingang aan de rivierzijde rijkelijk beklede achthoekige steunpilaren.
Het ontwerp van 333 West Wacker doet denken aan traditionele Chicago commerciële gebouwen uit de late 19e eeuw. De drieledige structuur bestaat uit een basis, schacht en kapiteel. De basis dient als ingang, is samengesteld uit steen, en laat de glazen gevel lijken te “zweven” boven de rivier. De schacht is een combinatie van transparante thermische beglazing en dubbeldik, donkerder, ondoorzichtig spandrelglas. Horizontale banden van geborsteld roestvrij staal geven de schacht een contrasterende textuur. Het kapiteel is een glazen kromming met vierkante zijden die elkaar kruisen in een gekartelde vouw, waardoor een scherpe boog van zes verdiepingen ontstaat.
Architect William Pedersen heeft de term “postmodern” nooit gebruikt. Hij gaf de voorkeur aan “contextualist.” Maar dat contextualisme is een van de redenen waarom sommigen dit als Chicago’s eerste postmoderne wolkenkrabber beschouwen. Of je nu vindt dat 333 West Wacker “contextualistisch” of “postmodern” is, het staat buiten kijf dat het een prachtig gebouw is.