Door Dr. Ananya Mandal, MDReviewed by April Cashin-Garbutt, MA (Editor)

Kanker ontstaat wanneer de genen en het DNA in de cel beschadigd raken. In een normale cel stuurt dit DNA de acties, functies, groei, rijpheid, deling en uiteindelijk de dood van de cel.

Kanker ontstaat meestal als er een verandering of mutatie van het DNA optreedt. De veranderingen in het DNA kunnen ertoe leiden dat normale beenmergcellen leukemiecellen worden.

Oncogenen en tumoronderdrukkende genen

Er zijn normale genen aanwezig die cellen helpen te groeien. Deze worden oncogenen genoemd. Andere soorten genen die de groei van cellen afremmen, worden tumoronderdrukkende genen genoemd. Deze tumoronderdrukkende genen remmen de celgroei en -deling af of zorgen ervoor dat de cellen op de juiste momenten afsterven. Kanker ontstaat wanneer dit evenwicht tussen oncogenen en tumoronderdrukkende genen wordt veranderd.

Typen DNA-fouten

De meest voorkomende fouten in het DNA worden mutaties genoemd. Translocaties zijn het meest voorkomende type DNA-verandering die de basis van leukemie vormen. Een translocatie betekent dat DNA van een chromosoom afbreekt en aan een ander chromosoom vast komt te zitten. Deze afbraak op een chromosoom kan oncogenen aanzetten of tumoronderdrukkende genen uitschakelen, wat tot kanker leidt.

Myeloblasten

De kwaadaardige cellen in AML zijn de myeloblasten. Het myeloblast is een onrijpe voorloper van myeloïde witte bloedcellen. Deze myeloblast rijpt tot een rijpe witte bloedcel.

In AML kan een enkele myeloblast de genetische verandering ondergaan die de cel in zijn onrijpe staat fixeert en rijping en differentiatie verhindert.

In de meerderheid van de gevallen is deze mutatie alleen niet in staat leukemie te veroorzaken. Wanneer deze mutatie en de stilstand in het onrijpe stadium worden gecombineerd met andere mutaties die genen verstoren die de proliferatie controleren (Oncogenen), kan de toestand aanleiding geven tot AML.

Leukemische transformatie kan in een aantal verschillende stappen van het differentiatiepad van de myeloblasten optreden. De classificatie van AML volgt het stadium waarin de rijping van de myeloblasten wordt gestuit.

Cytogenetische afwijkingen

Patiënten met AML kunnen bovendien specifieke cytogenetische afwijkingen hebben. Deze afwijkingen kunnen ook de prognostische betekenis van het type AML voorspellen.

De afwijkingen of mutaties coderen voor een afwijkend gen dat op zijn beurt afwijkende fusie-eiwitten maakt. Deze abnormale eiwitten zijn gewoonlijk transcriptiefactoren die uiteindelijk tot een differentiatiestilstand kunnen leiden.

Bij voorbeeld, in acute promyelocytische leukemie (APL) produceert een translocatie t(15;17) een PML-RARα fusie-eiwit. Dit bindt zich aan het retinoïdezuurreceptorelement in de promotors van verscheidene myeloïde-specifieke genen en remt de myeloïde differentiatie.

Verder lezen

• Alle inhoud over acute myeloïde leukemie
• Acute myeloïde leukemie – Wat is acute myeloïde leukemie?
• Acute Myeloïde Leukemie Classificatie
• Acute Myeloïde Leukemie Symptomen
• Acute Myeloïde Leukemie Oorzaken