Wat te doen als bij u een verzakking is vastgesteld
Als bij u een verzakking is vastgesteld of als u denkt dat u een verzakking hebt, kunt u hier informatie vinden over de verschillende soorten behandelingen die u mogelijk worden aangeboden, en over manieren om uzelf te helpen. Deze informatie moet worden gebruikt in combinatie met de hulp van uw huisarts of andere zorgverlener om u te helpen de juiste behandeling te vinden die het beste bij uw individuele behoeften past, zodat u uw aandoening onder controle kunt houden en de kwaliteit van uw leven kunt verbeteren.
Gebruik deze informatie zorgvuldig en spreek altijd met uw huisarts of andere zorgverlener; zij kunnen u uitleggen wat de oorzaak is van uw probleem en hoe de verschillende behandelingen u kunnen helpen. Zij zullen ook met u praten over eventuele bijwerkingen, dit zijn extra problemen die door de behandeling kunnen worden veroorzaakt.
Tot slot kunt u samen beslissen welke behandeling het meest geschikt is.
Er zijn vier opties die u kunt overwegen:
- Niets doen – als de verzakking geen hinder veroorzaakt voor het dagelijks leven. Het vermijden van zwaar tillen of langdurig staan zal de klachten echter verminderen.
- Fysiotherapie kan helpen met het gebruik van bekkenbodemoefeningen en apparatuur gericht op het stimuleren en versterken van de bekkenbodemspieren. Het doel zou zijn om eventuele ongemakken te verlichten en in milde gevallen, mogelijk de verzakking te genezen. Meer informatie over bekkenbodemoefeningen vindt u in het onderstaande linkkader conservatieve behandelingen.
- Het gebruik van een mechanisch apparaatje, een pessarium genoemd. Dit wordt gebruikt om de prolaps ‘op te houden’ en de symptomen te verminderen. De pessariums genezen de prolaps niet, maar houden de prolaps alleen onder controle terwijl de pessarium op zijn plaats zit. Er zijn verschillende pessaria verkrijgbaar, maar de meest gebruikte is de ringpessarium.
- Eindelijk chirurgie – De meest voorkomende operatie bij een verzakking is een bekkenbodemherstel. Dit is een term die wordt gebruikt om basisreparaties aan de bekkenbodem te beschrijven. Meer in het bijzonder verwijst de term voorste herstel naar correctie van de voorwand van de vagina; en achterste herstel naar correctie van de achterwand van de vagina. Als de baarmoeder verzakt is, kan deze worden verwijderd met een hysterectomie. Als u al een hysterectomie hebt gehad, dan kan de bovenkant van de vagina opnieuw worden opgespannen.
Chirurgie voor verzakking
Soms zal de operatie die u voor verzakking ondergaat, veranderen van het oorspronkelijke plan, hetzij vanwege de beoordeling die de arts aan het begin van de operatie doet om na te gaan wat er verzakt en hoeveel, hetzij vanwege moeilijkheden die tijdens de operatie worden ondervonden. In dat geval zal uw arts doen wat hij of zij op dat moment het beste voor u vindt.
Als bij een verzakkingsoperatie een gaasje of extra weefsel wordt gebruikt, bestaat het risico dat het gaasje geïnfecteerd raakt, hoewel er in de operatiekamer en gedurende een periode na de operatie antibiotica worden gegeven om dit te voorkomen, of het gaasje kan door het omringende weefsel heen snijden (eroderen). Hierdoor kan een nieuwe operatie nodig zijn om een deel van de mesh te verwijderen of de schade te herstellen.
Bij ongeveer een derde van de vrouwen die een verzakkingsoperatie hebben ondergaan, is meer dan één operatie nodig omdat er een kans van 25-30% is dat de verzakking terugkomt of dat zich een ander type verzakking ontwikkelt. Zo kan een verzakking van de baarmoeder optreden na een operatie voor een verzakking van de vagina en omgekeerd.
Een verzakkingsoperatie verbetert of geneest meestal het symptoom van ‘iets dat naar beneden komt’ of de knobbel in de vagina. Symptomen die verband houden met blaas- en darmproblemen, waaronder constipatie of incontinentie, worden niet altijd verbeterd. Ook problemen met uw seksleven worden niet altijd verbeterd door de operatie.
In sommige gevallen ontwikkelen zich na een verzakkingsoperatie nieuwe darm- of blaassymptomen, waarvoor in de toekomst verdere behandeling nodig kan zijn, waaronder een nieuwe operatie. Sommige vrouwen ontwikkelen incontinentie na een verzakkingsoperatie en sommigen hebben problemen met het legen van hun blaas en moeten daarna een katheter gebruiken. Dit probleem wordt meestal na verloop van tijd beter. Bij elke bekkenoperatie bestaat er een klein risico op veneuze trombose (bloedstolsels in uw benen en longen). Om dit risico te verkleinen krijgt u elke dag een injectie en anti-emboliekousen.
Hoe lang duurt het voor u hersteld bent?
Veel vrouwen krijgen na een verzakkingsoperatie een vaginaal verband (gaaslint) ingebracht om bloeden te voorkomen. Ook wordt een urinekatheter gebruikt om de blaas onmiddellijk na de operatie te laten rusten. Beide worden gewoonlijk de dag na de operatie verwijderd.
Het is waarschijnlijk dat u 2-3 dagen in het ziekenhuis blijft, afhankelijk van het soort verzakkingsoperatie en eventuele medische aandoeningen die u heeft. Daarna volgt een herstelperiode van 2 tot 3 maanden en moet u drie maanden lang niet zwaar tillen en strekken.