Boomkikkers behoren tot de meest grillige amfibieën ter wereld, dankzij hun schattige ogen en unieke poten en tenen die hen in staat stellen gemakkelijk in bomen te klimmen.

In tegenstelling tot hun enigszins dumpy aardse tegenhangers, hebben deze kikkers over het algemeen heldere kleuren die hen een favoriete dierentuin tentoonstelling maken. Door hun kenmerkende roep worden zij vaak gehoord en niet gezien in hun oorspronkelijke habitat, omdat zij voornamelijk ’s nachts actief zijn. Hoewel deze kikkers meestal in tropische klimaten leven, leven sommige soorten in meer gematigde gebieden en overwinteren ze.

5 Ongelooflijke Boomkikker Feiten!

• In Europa werden deze kikkers historisch gezien als barometers, omdat ze op naderende regen zouden reageren door te blaffen.
• De meeste van deze kikkersoorten kunnen van kleur veranderen, soms als gevolg van hun humeur, omdat hun huid kan variëren in tinten van groen, grijs, bruin en geel.
• White’s boomkikkers hebben een sterk gehoor en kunnen trillingen via de grond waarnemen.
• Red-eyed boomkikkers worden beschouwd als de ambassadeurs van deze kikkersoorten vanwege hun opvallend levendige ogen.
• Deze kikkers hebben een extra ooglid dat hun ogen verbergt. Ze knipperen ook bij het slikken om hun prooi naar beneden te dwingen.

Boomkikker Wetenschappelijke naam

Boomkikkers omvatten verschillende families van de orde Anura. Die van de familie Hylidae met de wetenschappelijke naam Hyla worden soms echte boomkikkers genoemd en zijn het talrijkst, met ongeveer 700 soorten. Nonhylid boomkikkers hebben wetenschappelijke namen die de families Centrolenidae, Hyperoliidae, Rhacophoridae, en Microhylidae.

Tree Frog Appearance

Het meest onderscheidende kenmerk van deze kikkers is hun voeten, zoals het laatste bot in hun tenen is klauwvormig. Teenkussentjes met kleine zuignapjes en extra-skeletale structuren op hun tenen helpen hen ook in bomen te klimmen. Ze komen voor in een verscheidenheid van kleuren, meestal groen, grijs, of bruin.

Omwille van de voornamelijk boombewonende habitat waarin ze leven op bladeren en kleine takken, zijn de meeste van deze kikkers klein van formaat. De grootste van deze kikkers in de wereld zijn de witlipboomkikkers, gevonden in Australië en Oceanië, variërend van vier centimeter tot 5,5 centimeter lang. De grootste soort op het westelijk halfrond is de Cubaanse boomkikker, die voorkomt in het Caribisch gebied en het zuidoosten van de Verenigde Staten met een lengte van 1,5 tot vijf centimeter. De kleinste soorten zijn minder dan een duim lang. De grootte van veel van deze kikkers kan worden vergeleken met een theekopje. Ze zijn meestal slanker dan landkikkers.

Als een van de meest opvallende leden van de Hylidae familie, kunnen roodoog boomkikkers hun heldere ogen hebben ontwikkeld, gedeeltelijk, zodat roofdieren hun maaltijd keuze in twijfel trekken en gaan voor een meer dumpy prooi. Een andere aanpassing, die schrikkleuring wordt genoemd, stelt roodoogboomkikkers in staat om met hun uitpuilende ogen te knipperen en hun oranje voeten met vliezen en hun heldere blauwgele flanken te onthullen, waardoor vogels en slangen vaak stoppen en de kikker de tijd geven om te vluchten. Hun felgroene kleur kan ook de ogen van roofdieren overstimuleren door een verwarrend spookbeeld te creëren.

Amerikaanse groene boomkikkers zijn felgroen, wat hen in het wild helpt camoufleren met het omringende gebladerte. Ze hebben een lichte witte of crèmekleurige streep van de zijkant van de kop naar beneden naar hun flanken.

White’s boomkikkers omhullen hun lichaam met een melkwitte coating, caerviein genaamd, die hen helpt te overleven in droge gebieden door lichaamsvocht vast te houden. Wetenschappers hebben extracten van hun huid gebruikt voor medicijnen die stafylokokkenbacteriën bestrijden, de bloeddruk verlagen en koortslip veroorzaakt door het herpesvirus behandelen.

Een van de meer dumpy-looking soorten, de Cubaanse kikker, is bruin en enigszins flauw van uiterlijk. Het is een van de grotere soorten kikkers, waarvan sommige meer dan zes centimeter groot worden. De vrouwtjes zijn over het algemeen groter dan de mannetjes.

Gedrag van boomkikkers

De meeste soorten zijn nachtdieren en solitair, maar verzamelen zich in grote groepen tijdens de paartijd. Velen brengen hun dagen slapend door op bladeren en takken. In de hete zomermaanden gaan de witte boomkikkers vaak op zoek naar water bij de mensen thuis. Wanneer ze bedreigd worden, laten ze een oorverdovende kreet horen. Groene boomkikkers gebruiken een verscheidenheid van blaffende roepen om te communiceren. Volwassen dieren camoufleren zich vaak in de vegetatie door hun poten in te trekken en hun ogen te sluiten.

Tree Frog Habitat

Deze kikkers leven op elk continent behalve Antarctica, met de hoogste concentratie in Midden- en Zuid-Amerika, waar je ongeveer 600 soorten vindt. Ongeveer 30 soorten leven in de warmere streken van het zuidoosten van de Verenigde Staten. De meeste, maar niet alle, soorten zijn boombewonend, daarom hebben ze lange poten en teenkussens om ze te helpen klimmen en springen. Niet-arboreale soorten leven in meren en vijvers of tussen vochtige bodembedekking.

Roodoogkikkers leven in tropische laaglanden van Zuid-Mexico, via Centraal-Amerika tot in Noord-Zuid-Amerika. Het zijn nachtdieren, die zich verbergen in het bladerdak van het regenwoud.

Een aanpasbare soort genaamd White’s boomkikkers leeft in Australië en Nieuw-Guinea. Zij geven de voorkeur aan vochtige bossen en leven meestal niet in de buurt van water. Zij verzamelen regenwater dat zich verzamelt op bladeren en in komvormige planten en spleten. Het aanpassingsvermogen van deze soort stelt hen in staat om te leven in voorstedelijke en agrarische gebieden met mensen en wordt vaak gevonden in badkamers, watertanks, en reservoirs.

Boomkikker Dieet

Zoals andere amfibieën, zijn deze kikkers carnivoren, eten insecten zoals krekels en vliegen, wormen, spinnen, motten, en andere ongewervelde dieren. De grote Cubaanse kikker eet alles wat in zijn mond past, met inbegrip van hagedissen, slangen, kleine zoogdieren, en zelfs andere kikkers. Deze kikkers lokken hun nietsvermoedende prooi in een hinderlaag met hun lange, kleverige tongen.

Boomkikker Roofdieren en Bedreigingen

Predatoren zijn een verscheidenheid van zoogdieren, reptielen, vogels, en zelfs sommige grote vissen, voornamelijk als gevolg van de kleine afmetingen van de kikkers. De officiële staat van instandhouding van deze kikkers is minst zorgwekkend, vanwege hun grote verspreiding en veronderstelde grote populatie. Niettemin ondervinden deze kikkers bedreigingen voor hun totale populatie, waaronder vernietiging van habitats door de mens, vervuiling, klimaatverandering en ziekte. Habitatvernietiging is een zorg in Europa, hoewel beschermingsinspanningen in verschillende Europese landen met succes sommige boomkikkerhabitats hebben hersteld.

Boomkikker Voortplanting, Babies, en Levensduur

De mannetjes van bijna elke soort trekken partners aan via blaffende roepen, waarbij elk boomkikkertype zijn unieke roep heeft.

Sommige komen uit het ei als miniatuurvolwassenen, maar vaker nog komen deze kikkers uit het ei als kikkervisjes die zich ontwikkelen tot volwassenen. Vrouwtjes leggen eieren op bladeren boven water, zodat de uitgekomen kikkervisjes in het water vallen om zich te ontwikkelen. De metamorfose van dikkopje tot volwassen dier kan enkele weken tot enkele maanden duren.

White’s boomkikkers beginnen zich in hun tweede jaar voort te planten en doen vaak enkele dagen feest voordat ze paren. De mannetjes ontwikkelen een zwart kussentje op hun duimen om de vrouwtjes tijdens de paring te helpen vastgrijpen. De grootte van de legsels varieert per soort en kan 150 tot 1000 eieren bevatten, die 28 tot 36 uur na het leggen uitkomen.

De levensduur varieert per soort, sommige leven minder dan drie jaar. Grijze boomkikkers in Noord-Amerika leven ongeveer vijf jaar, terwijl de Australische boomkikker kan leven zo lang als 15 jaar in gevangenschap. White’s boomkikkers leven over het algemeen ongeveer 16 jaar en hebben in gevangenschap wel 21 jaar geleefd.

Boomkikker Populatie

Wetenschappers hebben geen echte schatting van de wereldwijde populatie van deze kikkers omdat ze wijdverspreid zijn en niet bedreigd worden. Men denkt echter dat hun populaties afnemen omdat de mens hun leefgebied blijft aantasten.

Boomkikkers in de dierentuin

De Smithsonian National Zoo in Washington DC houdt roodoogboomkikkers samen met de White’s boomkikker. Beide soorten krijgen een dieet van krekels, kakkerlakken, en wormen. De beste tijd om deze kikkers in de dierentuin te zien is in de vroege ochtend en late namiddag. Het zijn voornamelijk nachtdieren, dus meestal zullen bezoekers ze zien slapen bovenop de groene bladeren in hun tentoonstelling. Je moet wel goed kijken, want deze kikkers hebben de neiging om op te gaan in hun omgeving.

Bekijk alle 28 dieren die beginnen met T