Dit is misschien een zeer privévraag, maar het is er een waar de meeste vrouwen, misschien u, zich mee kunnen identificeren: Ervaart u een verschrikkelijk, jeukend, brandend gevoel “daar beneden,” op de meest private plek mogelijk?

Als dat zo is, kan een vaginale schimmelinfectie de oorzaak zijn.

Als je er nog geen hebt gehad, zul je dat hoogstwaarschijnlijk op een bepaald moment in je leven wel hebben. Volgens het U.S. Office on Women’s Health, zal 75 procent van de vrouwen in de VS een schimmelinfectie ontwikkelen. De helft van hen krijgt er twee of meer. De Centers for Disease Control and Prevention melden dat het de tweede meest voorkomende vorm van vaginale infectie is, na bacteriële vaginale infecties.

Gistinfecties zijn meestal vrij eenvoudig te behandelen. De sleutel tot het overwinnen ervan is het kennen van de symptomen, de oorzaken en wanneer medische hulp te zoeken.

Hier zijn antwoorden op zes vragen om u te helpen een beter begrip te krijgen:

Volgens het U.S. Office on Women’s Health, zal 75 procent van de vrouwen in de VS een schimmelinfectie ontwikkelen.

Wat veroorzaakt schimmelinfecties?

Een vaginale schimmelinfectie wordt veroorzaakt door de schimmel Candida albicans. De schimmel wordt vaak in kleine hoeveelheden aangetroffen in de vagina, maar ook in het spijsverteringskanaal, de mond en op de huid, zonder problemen te veroorzaken.

“De vagina heeft zijn eigen kleine ecosysteem, met goede micro-organismen en slechte micro-organismen,” legt Stacy Hudepohl, MSN, CNM, gecertificeerd verpleegkundig verloskundige bij het Center for Women’s Health and Wellness in Mason, Ohio uit. “Soms kun je een overgroei van sommige van de micro-organismen krijgen, en dat kan leiden tot een gistinfectie of andere vaginale infecties gedurende het leven van een vrouw.”

How Do You Know You Have One?

Volgens Hudepohl is het meest merkbare symptoom jeuk (zowel in de vagina als extern langs de vulva), samen met een dikke, witte afscheiding.

“Soms kan die jeuk gewoon overweldigend zijn,” zegt ze. “Het kan heel, heel ongemakkelijk zijn.”

In sommige gevallen, zou je ook kunnen ervaren:

• Branding, roodheid en irritatie van het vaginale gebied
• Zwellen van de labia (lippen) buiten de vagina
• Pijn bij het plassen omdat de urine over pijnlijke weefsels gaat
• Pijn tijdens het vrijen

Wilt u naar een medisch deskundige gaan?

Absoluut. “Het is heel belangrijk dat u met uw arts alle ontladingen of symptomen bespreekt, om er zeker van te zijn dat we de juiste aandoening behandelen”, zegt Hudepohl.

Uw arts zal een bekkenonderzoek doen om te kijken naar zwelling en afscheiding. Hij kan ook een wattenstaafje gebruiken om een monster van de afscheiding uit uw vagina te nemen. Een laborant bekijkt het monster onder een microscoop om te zien of er sprake is van een overgroei van de Candida-schimmel.

Wat zijn de risicofactoren?

Candida en andere micro-organismen die in de vagina leven, blijven meestal met elkaar in evenwicht. Maar soms kan dit evenwicht verstoord raken, en kunnen schimmels zoals Candida zich vermenigvuldigen. Het volgende kan leiden tot een vaginale schimmelinfectie:

• Zwangerschap
• Hormonale anticonceptiemiddelen (zoals anticonceptiepillen)
• Diabetes, vooral als uw bloedsuiker niet onder controle is
• Een verzwakt immuunsysteem (bijvoorbeeld door een HIV-infectie, steroïden en/of chemotherapie)
• Antibiotica, die de normale bacteriën in je vagina kunnen doden, waardoor de gist de kans krijgt om te groeien
• Obesitas
• Douches en vaginale sprays
• Dicht ondergoed van een materiaal als nylon of Lycra dat vocht en warmte vasthoudt

Hoe voorkom je een gistinfectie?

Hier zijn manieren om schimmelinfecties te voorkomen:

• Neem alleen antibiotica zoals voorgeschreven door uw zorgverlener.
• Douceer nooit. Douchen verwijdert een deel van de normale bacteriën in de vagina die u beschermen tegen infecties.
• Neem geen bubbelbaden.
• Vervang tampons, maandverband en inlegkruisjes vaak, en vermijd geparfumeerde tampons.
• Draag geen strak ondergoed, panty’s, broeken of spijkerbroeken. Deze kunnen de lichaamswarmte en het vocht in uw genitale gebied verhogen.
• Draag katoenen ondergoed, of op zijn minst, ondergoed met een katoenen kruisje. Katoen helpt je droog te houden en houdt geen warmte en vocht vast, wat de schimmel nodig heeft om te gedijen.
• Trek natte zwemkleding en strakke trainingskleren uit zodra je kunt.
• Na gebruik van de badkamer, altijd van voor naar achter afvegen.
• Mijd bubbelbaden en zeer hete baden.
• Als u diabetes heeft, houd uw bloedsuiker dan onder controle.

Het eten van voedingsmiddelen die acidophilus-bacteriën bevatten (zoals yoghurt met levende culturen of kombucha-thee) kan ook helpen gistinfecties te voorkomen, zegt Hudepohl.

Moet je naar de dokter, of kun je zelf behandelen?

Praat altijd met uw zorgverlener voordat u uzelf behandelt voor een schimmelinfectie. Dit is waarom:

• Het kan zijn dat uw infectie niet door gist wordt veroorzaakt. De symptomen van seksueel overdraagbare aandoeningen (soa’s) en bacteriële vaginitis kunnen gistinfecties imiteren, maar vereisen verschillende behandelingen. Als deze aandoeningen niet correct worden behandeld, kunnen ze ernstige gezondheidscomplicaties veroorzaken.
• Frequente schimmelinfecties kunnen een teken zijn dat er iets ernstigers aan de hand is in uw lichaam, zoals ongecontroleerde diabetes.
• U kunt een resistentie ontwikkelen tegen antischimmelmedicatie als u niet daadwerkelijk een schimmelinfectie hebt. Dit kan daadwerkelijke schimmelinfecties in de toekomst moeilijker te behandelen maken.
• Sommige antischimmelmedicijnen kunnen condooms en pessariums verzwakken, waardoor uw kans om zwanger te raken of een soa te krijgen wanneer u seks hebt, toeneemt.

Als uw arts heeft bevestigd dat de infectie wordt veroorzaakt door gist, zal ze ofwel een recept voor u uitschrijven of een vrij verkrijgbare medicatie aanbevelen.

Antischimmelmedicijnen komen in de vorm van crèmes, tabletten, zalven of zetpillen die u in uw vagina inbrengt. Uw behandeling kan in één dosis worden gegeven of dagelijks gedurende meerdere dagen, afhankelijk van het merk. Zorg ervoor dat u de aanwijzingen precies volgt en alle doses zoals voorgeschreven gebruikt.

Als u meer dan vier vaginale schimmelinfecties per jaar krijgt, of als uw infectie niet weggaat na het gebruik van vrij verkrijgbare behandeling, moet u mogelijk gedurende maximaal zes maanden regelmatige doses antischimmelmedicijn nemen. Neem contact op met uw zorgverlener.

“Ik denk dat vrouwen zich gewoon bewust moeten zijn van hun lichaam, en zich ervan bewust moeten zijn dat niet alle infecties en behandelingen hetzelfde zijn,” legt Hudepohl uit. “En dat is waarom praten met hun provider over wat er gebeurt met hun symptomen het belangrijkst is.”