Taking Spiritual Responsibility in Your Marriage

Paul en Sarah waren jong en pas getrouwd. We begonnen een paar maanden voor de bruiloft met hun huwelijkstherapie. Ik vertelde hen dat als we niet alles geregeld zouden hebben voor hun trouwdag, we het weer zouden oppakken als ze terugkwamen van hun huwelijksreis. Vandaag was de ophaaldag. Ze waren een geweldig stel, en ik keek ernaar uit om tijd met ze door te brengen. Ze waren allebei kerkkinderen, en hun geloof was al een deel van hun leven zolang ze zich konden herinneren. Ze begrepen het concept van God op de eerste plaats zetten en niets op de tweede plaats laten komen, behalve elkaar. Ze waren het spel ver vooruit.

Met alles wat ik in de loop der jaren over mensen heb geleerd, verbaas ik me nog steeds over sommige van de veronderstellingen die ik maak. Omdat ik de achtergronden van Paul en Sarah kende en vrij veel over elk van hun families, heb ik veel van het onderwijs over het najagen van God gewoon overgeslagen. Tenslotte waren ze beiden Christenen en hadden ze God al een lange tijd individueel nagejaagd. Hem samen najagen zou gemakkelijk moeten zijn. Toen ik klaar was met hen te vertellen hoe belangrijk het voor echtparen was om elke dag samen te bidden, staarde Paul me wezenloos aan. Toen zei hij: “Hoe doen we dat?”

Tot zover mijn veronderstelling.

Na met letterlijk honderden echtgenoten te hebben gesproken, weet ik dat het een van de moeilijkste taken voor mannen is om de geestelijke leider van hun gezin te zijn. De redenen waarom vallen meestal in een van de drie gebieden. Ten eerste, de meeste mannen voelen zich ontoereikend. Ten tweede, weinigen hadden ooit een model gehad voor geestelijk leiderschap. Ten derde, velen voelden dat hun vrouwen ver boven hen uitstaken in geestelijke zaken.

Toen we trouwden, eiste ik alle drie op. Dus op die eerste avond van ons huwelijk, toen we samen naast het bed knielden om te bidden, keek Nancy me aan en zei: “Wil jij beginnen?” Van binnen schreeuwde ik nee, en ik denk dat mijn gezicht dezelfde boodschap overbracht. Ik had nog nooit hardop voor iemand gebeden. Toen ik mentaal mijn repertoire van gebeden doornam (wat niet lang duurde), had ik niets. Nancy stelde voor dat we samen het Onze Vader zouden opzeggen. Dat was ik vergeten, maar ik kende het wel en was het er helemaal mee eens. Dus dat is wat we deden. We hielden elkaars handen vast, bogen ons hoofd, sloten onze ogen, en zeiden het Onze Vader. Al snel voegden we stil gebed toe aan onze routine. Ieder van ons vertelde over dingen waarvoor en waarover we wilden bidden, en dan baden we allebei in stilte.

Als jullie besluiten om samen God na te streven door te bidden (en ik bid dat jullie dat zullen doen), waar zouden jullie dan beginnen?

Je hebt misschien al een goed idee. Sommigen van u hebben misschien al samen gebeden, maar als dit nieuw voor u is, zal ik u enkele ideeën geven.

Het is belangrijk om te onthouden dat er geen juiste manier van bidden is. Ik geloof dat God er naar verlangt om tijd met ons door te brengen. Het gaat Hem er meer om dat wij tot Hem komen dan om de manier waarop we dat doen. Herinner je je Adam en Eva? De Bijbel vertelt ons dat God elke dag naar de tuin kwam om tijd met hen door te brengen. Daar is uw beeld. Dat is wat God met jou wil, en omdat Jezus een weg voor ons heeft gebaand om met God verzoend te worden, ligt die relatie voor het grijpen. Uw eerste stap is de verplichting aangaan om samen te bidden.

Laat me u uitdagen om u te verplichten om de komende dertig dagen elke dag samen te bidden. Hier zijn wat ideeën voor u. Ze zijn niet in een bepaalde volgorde. Zoek er een uit waar jullie je prettig bij voelen, en je kunt beginnen. Daar gaan we!

Eerst, drie waarschuwingen:

• Het maakt niet uit hoe lang u bidt. Begin met een minuut en zie wat er gebeurt.
• Het maakt niet uit of je stil of hardop bidt. God heeft een ongelooflijk gehoor.
• Het maakt niet uit of je knielt, staat, zit, of in bed ligt. Gewoon bidden.

Ideeën:

• Bespreek samen over dingen waarover u wilt bidden. Dan bidden.
• Handen vasthouden en samen in stilte bidden. Knijp in de hand van uw echtgenoot of echtgenote als u klaar bent.
• Bid samen het Onze Vader (Matteüs 6:9-13). Dit is het gebed dat Jezus ons leerde. Het is een goede plaats om te beginnen.
• Kies een onderwerp en bid erover. Je kunt bidden voor je huwelijk, je kinderen, de wereld, of elkaar.
• Zoek een Bijbelvers dat past bij je huidige situatie in het leven, en bid het samen.

Toen Nancy en ik samen begonnen te bidden, op onze huwelijksnacht en daarna, baden we in stilte en herhaalden daarna samen het Onze Vader. Het werkte voor mij. Ik kon dit gebed doen. Het hield me op een niveau van bidden met Nancy waar ik me prettig bij voelde, en ik geloof echt dat God vanaf het begin onze trouw om te bidden heeft geëerd. Vaak verenigde het ons en bracht het ons op één lijn.

Het samen bidden verzachtte ook onze harten voor elkaar in tijden van stress en strijd. Het was gewoon heel moeilijk voor mij om boos te blijven op iemand met wie ik aan het bidden was. Die twee werkten voor mij niet goed samen.

Onze volgende stap was het met elkaar delen van onze zorgen en dingen die we samen in gebed voor God wilden brengen. De punten op onze lijst veranderden van dag tot dag, van week tot week, en van jaar tot jaar. We baden in stilte voor ons huwelijk, voor de huwelijken van anderen, voor onze gezinnen, voor onze kinderen, voor wijsheid als ouders, voor onze voorganger, voor onze kerk, voor de behoeftigen, en voor de hongerigen. U begrijpt het wel. Wat er ook op ons hart lag, we deelden het met elkaar en baden dan in stilte samen voor God. Het was verbazingwekkend. Hij hoorde ons, en Hij verhoorde zo veel van onze gebeden. We groeiden dichter bij Hem en dichter bij elkaar.

Toen op een dag deed Nancy iets wat ze nog nooit eerder in mijn bijzijn had gedaan. Ze bad niet in stilte. Ze bad hardop. Ze nam een stap die ik niet graag had genomen. Ik hou van mijn comfortzones, en ik bevond me in een comfortzone met ons stille gebedsleven. Nu bracht mijn vrouw mij op het verkeerde been. Ik wist dat het feit dat zij hardop bad niet betekende dat ik hetzelfde moest doen. Toch was er iets speciaals aan haar onze gemeenschappelijke zorgen voor God te horen brengen. God was ons aan het laten groeien in ons geestelijk leven samen met Hem. Het gebeurde niet de volgende avond of de avond daarna, maar al gauw bad ik ook hardop.

Andere echtparen hebben hun ideeën over bidden met mij gedeeld. Sommigen schrijven gebeden uit en delen die dan met elkaar. Sommigen bidden specifieke bijbelverzen die van toepassing zijn op hun omstandigheden. Sommige echtparen bidden nooit hardop. In sommige huwelijken is er maar één die hardop bidt. Waar het op neerkomt is het volgende:

verstrik je niet in de details – bid gewoon.

Een paar jaar geleden, toen de kerstvakantie ten einde liep, spraken Nancy en ik over een aantal dingen waar we ons allebei zorgen over maakten. Het waren van die dingen waar je je zorgen over maakt, maar waar je geen controle over hebt. We hadden er drie die we niet van ons af konden schudden. We spraken af dat we vanaf de eerste dag van het nieuwe jaar samen zouden bidden dat God zou handelen in die drie omstandigheden. We wisten dat als er iets zou gebeuren of veranderen in een van de drie dingen, het volledig een zaak van God zou zijn.

Op 1 januari begonnen we. We waren er trouw aan en misten nauwelijks een dag. Hou je vast aan je stoel. Tegen augustus van dat jaar, was elk van deze drie gebeden volledig verhoord. In onze gedachten, was het God die drie wonderen verrichtte. Wij baden, en Hij deed het werk.

Nu is dit niet altijd onze ervaring geweest. Soms bidden we, en lijkt het antwoord nee te zijn, of later, of wachten (wat erg moeilijk voor me is). Maar ik weet dat God onze gebeden altijd verhoort, en ik weet dat Hij altijd doet wat het beste voor ons is, en ik weet dat Hij altijd goed is. Daar kan ik mee leven. Sterker nog, daar kan ik me in verheugen.