Ongeveer vier maanden geleden ging Bob Seger naar de Ocean Way-studio’s in Nashville om een nummer op te nemen dat hij had geschreven over zijn overleden vriend Glenn Frey. “Het is duidelijk niet bedoeld om een hit te worden,” zegt hij. “Er is geen refrein of titelsectie of zo. Het idee was gewoon om zijn nagedachtenis te eren en te praten, heel specifiek, over mijn indruk van hem in 1966 toen we elkaar voor het eerst ontmoetten.”
Het spaarzame, tedere “Glenn Song” verhaalt over hun lange vriendschap. “Als ik aan je denk moet ik altijd glimlachen,” zingt Seger. “Je was sterk / Je was scherp / Maar je had het diepste hart.” Seger en de professionals van de studio in Nashville kregen het nummer heel snel op band. “Ik denk dat het take één of twee was,” zegt Seger. “Het was het eerste nummer dat we die dag deden. Ik zei tegen de drummer: ‘Hit it hard, ook al is het een ballad en dat is een beetje onlogisch.’ Ik wilde een ballad met een zware beat, want dat is de manier waarop ik me Glenn herinner.” In plaats van het uit te brengen op een toekomstig album, besloot Seger het gewoon weg te geven op zijn website ter gelegenheid van de eenjarige verjaardag van Frey’s dood. Je kunt het hier horen.
Populair op Rolling Stone
Seger en Frey groeiden op in Detroit en maakten deel uit van dezelfde lokale rockscene van het midden van de jaren zestig. “Toen Are You Experienced uitkwam, kochten we het en namen het mee naar het huis van Glenn’s ouders in Royal Oak,” zegt Seger. “We gingen naar zijn kamer en speelden het. We keken elkaar aan het eind aan en dachten: ‘Oh mijn God, we hebben geen werk meer.'” Dat was niet helemaal het geval, want het jaar daarop scoorde Seger zijn eerste nationale hit met “Ramblin’ Gamblin’ Man,” met Frey op achtergrondzang. Maar Seger worstelde jaren daarna om een grote vervolghit te scoren, en tegen de tijd dat hij dat deed in 1976 met “Night Moves” was Frey al goed ingeburgerd als lid van de Eagles. “Toen dat gebeurde belde hij me op en zei: ‘OK, Bob, geen zangeressen en geen playboy bunnies,'” herinnert Seger zich, terwijl hij hartelijk lacht bij de herinnering. “Hij had dat allemaal al meegemaakt.”
Ze bleven close, zelfs toen hun carrièrepaden in verschillende richtingen gingen. Seger zag hem voor het laatst op 24 juli 2015, toen de History of the Eagles-tournee naar Detroit’s Joe Louis Arena kwam. Frey vertelde hem backstage dat hij samen met komiek Robert Wuhl een toneelstuk aan het schrijven was dat mogelijk zou worden bewerkt aan de Universiteit van Michigan in Ann Arbor. Ze planden een ontmoeting wanneer dat zou gebeuren, maar Seger’s telefoon ging nooit over. Toen hij die november naar New York ging, kwam hij Don Henley’s vrouw Sharon tegen in de lobby. Ze vroeg om zijn kamernummer en zei dat ze Don langs zou sturen. “Hij vertelde me dat Glenn echt ziek was,” zegt Seger. “Ik zei: ‘Oh, ik moet hem zien.’ Hij zei: ‘Je kunt hem niet zien. Hij ligt op de ICU in het Columbia Medical Center. Alleen familie.”
Frey overleed slechts twee maanden later. Seger zong “Heartache Tonight” (een lied dat hij mede schreef voor de Eagles in 1979) tijdens de herdenkingsceremonie, een optreden dat hij later dat jaar op de Kennedy Center Honors nieuw leven inblies. “Ik hoop dat ‘Glenn Song’ zijn vrouw Cindy niet aan het huilen maakt,” zegt Seger. “Maar dat zal het waarschijnlijk wel doen.”
In 2016 hebben we afscheid genomen van iconen – zoals Glenn Frey, David Bowie en Muhammad Ali – en nog veel meer getalenteerde en gekoesterde artiesten, entertainers en atleten.